Ο Έλληνας αθλητής, πραγματοποίησε βουτιά 80,7 μέτρων σε χρόνο 2 λεπτών και 28 δευτερολέπτων, εντυπωσιάζοντας τους πάντες και καταχειροκροτούμενος για την σπουδαία επίδοση του.
Αξιοσημείωτο είναι, ότι ο Έλληνας πρωταθλητής, πραγματοποίησε την βουτιά σε ιδιαιτέρως αντίξοες καιρικές συνθήκες, αφού στην περιοχή επικρατούσαν άνεμοι 7 μποφόρ.
Το ίδιο συνέβη και με την Three Cents,την πρώτη επιχείρηση παρασκευής "χειροποίητης"ελληνικής συλλογής ποιοτικών αναψυκτικών, η οποία δημιουργήθηκε από 4 φίλους τον Δημήτρη Νταφόπουλο, τον Βασίλη Καλατζή, τον Γιώργο Μπάγκο και τον Γιώργο Τσιρίκο.
“Οι τρεις εργαζόμασταν ως μπάρμαν και ο Βασίλης ήταν ιδιοκτήτης μπαρ. Επειδή ταιριάζαμε πολύ στη νοοτροπία σκεφτόμασταν να συνεργαστούμε στον επιχειρηματικό τομέα. Κάναμε λοιπόν ένα brainstorming και θεωρήσαμε ότι το πιο σωστό θα ήταν να φτιάξουμε ένα αναψυκτικό premium χωρίς συντηρητικά και χρωστικές, που θα το ήθελε ένας σύγχρονος μπάρμαν να το χρησιμοποιήσει στα κοκτέιλ του. Εντοπίσαμε λοιπόν ότι κάτι αντίστοιχο δεν υπήρχε στην ελληνική αγορά και πήραμε την απόφαση να το παράγουμε εμείς”, είπε ο Γιώργος Τσ. σε παλαιότερη συνέντευξη του.
Η επιχείρηση Three Cents ξεκίνησε πριν από 15 μήνεςκαι τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της κατάφερε να πουλήσει 444.000 μπουκάλια αναψυκτικά μόνο στην εγχώρια αγορά. “Συνεργαζόμαστε με μία εταιρεία διανομής και προμηθεύουμε κάβες, εστιατόρια, μπαρ, καφέ και γενικά μαγαζιά από τον χώρο της εστίασης, αλλά και κάποια ξενοδοχεία. Πρόσφατα, δώσαμε πιλοτικά και σε ένα μεγάλο κατάστημα πώλησης τροφίμων”, μας είπε ο Γιώργος Τσιρίκος. Τα αναψυκτικά Τhree Cents εξάγονται ήδη σε 10 χώρες όπως είναι η Κύπρος, η Βουλγαρία, η Ιταλία, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Πολωνία, το Λουξεμβούργο κ.ά. “Αυτή τη στιγμή συζητάμε με μαγαζιά στην Αγγλία και στη Νότιο Κορέα. Γενικά, έχουμε προσφορές από διάφορες χώρες. Tη δεύτερη σεζόν αναμένουμε τριπλασιασμό στη ζήτηση, χωρίς να υπολογίσουμε τις εξαγωγές”, εξηγεί λίγο παρακάτω.
Τι είναι αυτό όμως που κάνει τα Three Cents να γίνονται ανάρπαστα μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημααπό την ημέρα της κυκλοφορίας τους; “Oι πρώτες ύλες, που χρησιμοποιούμε είναι μόνο φυσικές. Δεν προσθέτουμε τίποτα τεχνητό στα αναψυκτικά μας". Ένα ακόμα πλεονέκτημα των Three Cents είναι ότι περιέχουν 1,5 bar περισσότερο ανθρακικό σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όταν χρησιμοποιούνται στα ποτά, το ανθρακικό τους να διαρκεί και να μην εξατμίζεται εύκολα, όπως συμβαίνει με όλα τα άλλα.
Βέβαια, καθοριστικός παράγοντας στην ποιότητα του αναψυκτικού παίζει και το νερό.Όπως μας ανέλυσε ο Γιώργος Τσ. “Το νερό μας προέρχεται από την πηγή της Ροδοδάφνης, η οποία περνάει ακριβώς κάτω από το εργοστάσιο, στο Αίγιο, στο οποίο παρασκευάζονται τα αναψυκτικά μας. Το νερό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για ένα αναψυκτικό, γιατί όσο πιο καθαρό είναι τόσο πιο γευστικό γίνεται το αναψυκτικό. Εμείς στο νερό που χρησιμοποιούμε δεν κάνουμε καμία επεξεργασία. Το παίρνουμε από την πηγή και αμέσως το ανθρακώνουμε".
Η επιχείρηση Three Cents παράγει 6 διαφορετικά αναψυκτικά το Aegean Tonic, το Lemon Tonic, το Ginger Beer, το Pink Grapefruit Soda, το Tonic Water και το Τwo Cents Plain.“To Τwo Cents Plain είναι ανθρακούχο νερό, το οποίο είναι η βάση για όλα τα άλλα μας αναψυκτικά”, μας επισήμανε ο Γιώργος Τσ. “Τώρα ετοιμάζουμε και μία νέα γεύση, η οποία θα κυκλοφορήσει στην αγορά, όπως υπολογίζουμε, μέχρι τον Οκτώβρη. Θέλουμε κάθε χρόνο να προσφέρουμε κάτι καινούργιο στην αγορά".
To όνομα των αναψυκτικών Three Cents οι 4 επιχειρηματίες το εμπνεύστηκαν από τα ιστορικά soda bars,που υπήρχαν στην Αμερική την εποχή της μεγάλης κρίσης του 1929, η οποία συνέπεσε και με την ποτοαπαγόρευση. Τότε, με την υποτίμηση του δολαρίου το ανθρακούχο νερό το σέρβιραν έναντι 2 cents plain. Όταν παρήγγειλε κάποιος ανθρακούχο νερό με κάποιο σιρόπι, για να έχει γεύση, κόστιζε 3 cents. “Θέλαμε τα αναψυκτικά μας να έχουν ένα χαρακτήρα Vintage τόσο σε ό,τι αφορά στο όνομά τους, όσο και στο μπουκάλι και στην ετικέτα τους”, πρόσθεσε ο Γιώργος Τσ.
“Όλα έγιναν με προσωπική δουλειά και των τεσσάρων μας, αλλά και του γραφίστα, ο οποίος είναι φίλος μας. Δεν πήγαμε σε κάποια μεγάλη γραφιστική εταιρεία, για να μας σχεδιάσει τις ετικέτες και το μπουκάλι. Βλέπετε, οι εποχές είναι δύσκολες, γι'αυτό και εμείς όταν ξεκινήσαμε να υλοποιούμε την επιχειρηματική μας ιδέα επενδύσαμε σε αυτή όλες μας τις αποταμιεύσεις. Η οικονομική κατάσταση δεν μας επέτρεψε να δανειστούμε από αλλού το αρχικό κεφάλαιο”, τόνισε ο Γιώργος Τσ. Και συνέχισε λέγοντας “Είτε είχαμε μία καλή ιδέα είτε όχι ήταν αδιάφορο για τον περισσότερο κόσμο. Η μόνη στήριξη, που είχαμε ήταν από τους συναδέλφους μας, που μας γνώριζαν και μας προτίμησαν”.
Μία ακόμα δυσκολία, που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι 4 φίλοι ήταν η εφαρμογή των capital controls πέρυσι το καλοκαίρι.Όπως μας δήλωσε ο Γιώργος Τσ. “Όταν εφαρμόστηκαν τα capital controls ήμασταν οριακά στο να κολλήσει η παραγωγή μας, καθώς δεν μπορούσαμε να εισάγουμε το τζίντζερ και την κινίνη. Γεγονός που θα μας δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα, καθώς η ζήτηση για τα αναψυκτικά αυξάνεται το καλοκαίρι κατά 80%”.
Όμως, το πείσμα και η όρεξη, που διέθεταν οι 4 επιχειρηματίες συνετέλεσαν στο να μην σταματήσουν την προσπάθειά τους.“Όλα εξαρτώνται από το πόση όρεξη διαθέτει κάποιος. Εάν έχει πολλή όρεξη θα του βγει σε καλό. Και εμείς δεν είχαμε πολλές γνώσεις, αλλά με δουλειά και μεράκι καταλάβαμε ότι όλα γίνονται. Αν έχει κάποιος μία καλή ιδέα, πρέπει να γνωρίζει ότι απαιτείται προσωπική δουλειά και χρόνος”.
Τα όνειρα όμως του Γιώργου Τσ. Και των τριών φίλων του και συνεταίρων του δεν σταματούν εδώ “Αυτό που θέλουμε εμείς είναι η Three Cents να εδραιωθεί στην Ελλάδα ως μια εταιρεία premium αναψυκτικών. Στόχος μας είναι να μπούμε στα μεγάλα καταστήματα τροφίμων και στα περίπτερα. Θέλουμε δηλαδή την εταιρεία μας να τη γνωρίσει περισσότερος κόσμος στην Ελλάδα και όχι μόνο”.
Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την σελίδα τουςστο Facebook
Θα παρουσιάσουν την καινοτόμα οικολογική ιδέα τους στην Ευρώπημε στόχο την κατάκτηση της πρώτης θέσης στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό μαθητικής επιχειρηματικότητας.
Στην αρχή της σχολικής χρονιάς, όταν ξεκίνησαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Εικονική Επιχείρηση»του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece, δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι τα όνειρά τους θα γίνονταν πραγματικότητα.
Κι όμως, με την έξυπνη ιδέα τους και με σκληρή δουλειά, κέρδισαν τον πανελλαδικό διαγωνισμό, το Smileybin αναδείχθηκε «Καλύτερη Εικονική Μαθητική Επιχείρηση 2016» και πήραν το εισιτήριο για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Junior Achievement Europe που θα γίνει στη Λουκέρνη της Ελβετίας στις 25-28 Ιουλίου. Εκεί θα αναμετρηθούν πάνω από 200 μικροί επιχειρηματίες από 36 Ευρωπαϊκές χώρες.
Το ταξίδι στο μεγάλο Ευρωπαϊκό πια όνειρο ξεκινά για τους 15χρονους μαθητές από την Πιερίασε λίγα εικοσιτετράωρα. Πέντε παιδιά της ομάδας Smileybin θα παρουσιάσουν στα αγγλικά τον έξυπνο κάδο στις άλλες ομάδες και στους 10 Ευρωπαίους κριτές που θα επιλέξουν την καλύτερη μαθητική επιχείρηση της Ευρώπης. Η «χρυσή πεντάδα» αποτελείται από τους μαθητές-στελέχη της Smileybin, Ελένη Γεωργή, Μαρία Κοκκάλα, Ελένη Παντελίδου, Γκισέλα Μπάτσι και Ιορδάνη Πασχαλίδη.
«Αν και έχουμε να ανταγωνιστούμε παιδιά από χώρες με παράδοση στο μαθητικό επιχειρείν,πιστεύουμε πολύ στην ιδέα και το προϊόν μας και είμαστε αισιόδοξοι πως θα διακριθούμε στη Λουκέρνη», δήλωσε η Διευθύντρια Μάρκετιγκ, Ελένη Γεωργή. «Όπου παρουσιάζουμε τον κάδο βλέπουμε ενθουσιώδη ανταπόκριση», προσθέτει η Μαρία Κοκκάλα, Διευθύντρια Δημοσίων Σχέσεων. «Ενδιαφέρονται για τον κάδο μας οι δύο μεγαλύτεροι δήμοι της χώρας, Αθήνας και Θεσσαλονίκης, ενώ πριν λίγες ημέρες, σε συνέδριο επιχειρηματικότητας που συμμετείχαμε μας προσέγγισαν για συνεργασία επιχειρηματίες από την Τουρκία, τη Γερμανία ακόμα και από τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Στην Ευρώπη με νέο κάδο Smileybin από πλαστικό και δυνατό business plan
Οι δαιμόνιοι μικροί επιχειρηματίες της Πιερίας, αμέσως μόλις κέρδισαν τον πανελλαδικό διαγωνισμόσκέφτηκαν να πάνε στην Ευρώπη με μια πιο εμπορική μορφή του κάδου από πλαστικό. Πραγματοποίησαν κι αυτή την ιδέα τους και μάλιστα σε χρόνο-ρεκόρ.
«Ο πρωτότυπος κάδος είναι από αλουμίνιο, καλαίσθητος αλλά αρκετά βαρύς για να μεταφερθεί στο εξωτερικό και ακριβός για να υλοποιηθεί σε ευρεία κλίμακα», εξηγεί η μαθήτρια Ελένη Παντελίδου, Γραμματέας Διεύθυνσης της μαθητικής εταιρείας «SmileyBin». «Αποφασίσαμε λοιπόν να ενσωματώσουμε τις καινοτόμες ιδιότητες του πρωτότυπου σε έναν πλαστικό, ελαφρύ κάδο που θα είναι και πιο οικονομικός. Μ΄ αυτό τον τρόπο ενισχύσαμε και το business plan μας.
Ο κάδος αυτός θα μπορεί να κατασκευασθεί εύκολα σε παγκόσμιο επίπεδo σε όποιες διαστάσεις θέλει ο πελάτης και να χρησιμοποιηθεί με τις υπάρχουσες δομές των δήμων», προσθέτει ο Διευθυντής Παραγωγής, Ιορδάνης Πασχαλίδης. «Πιεστήκαμε αλλά καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την ιδέα μας με τη βοήθεια ειδικών σε μόλις τρείς εβδομάδες», καταλήγει η Διευθύντρια Οικονομικών, Γκισέλα Μπάτσι. «Τώρα τελειώνουμε την αισθητική δουλειά στο νέο κάδο, θα είναι πολύ ιδιαίτερος».
Ποιοι στάθηκαν στο πλευρό των παιδιών
Αρωγοί των παιδιών σε όλη αυτή την καταπληκτική πορεία ήταν οι δύο καθηγήτριεςπου ανέλαβαν να υλοποιήσουν το πρόγραμμα του ΣΕΝ/JA Greece στο Γυμνάσιο Αλωνίων Πιερίας, η φιλόλογος Τάνια Παντελίδου και η καθηγήτρια Γαλλικών Ηρώ Ζιούδρου. «Για μας η τάξη δεν είναι στείρα διδασκαλία, είναι ένας χώρος όπου εμείς οι εκπαιδευτικοί προσπαθούμε να δώσουμε φτερά στα παιδιά να πετάξουν», λέει η κα Παντελίδου, με την κα Ζιούδρου να συμπληρώνει: «Παρόλο που δεν γνωρίζαμε από οικονομικά, μελετήσαμε πάρα πολύ το εκπαιδευτικό υλικό του ΣΕΝ/JA Greece πριν ξεκινήσουμε το πρόγραμμα και εκ του αποτελέσματος, φαίνεται πως καταφέραμε να μεταδώσουμε στα παιδιά τις βασικές αρχές της επιχειρηματικότητας. Κυρίως όμως τους δώσαμε μεγάλη αγάπη και ενθάρρυνση κι αυτό πιστεύω πως έκανε τη διαφορά». «Πλέον δε τα ξεχωρίζουμε από τα δικά μας παιδιά, είμαστε όλη η ομάδα μία οικογένεια», συμπληρώνει συγκινημένη η κ. Παντελίδου. Πολύτιμη ήταν και η συμβολή του εθελοντή-επιχειρηματικού συμβούλου, κ. Παναγιώτη Τζέλλου, ιδρυτή της Conferience.com.
Ήταν σε διαρκή επαφή με τα παιδιά μέσω Skype,από την Αθήνα όπου ζει και εργάζεται και τους προσέφερε μεγάλη βοήθεια, μαζί με συνεργάτες του κυρίως στα τεχνολογικά θέματα. «Ο ρόλος μου ήταν να δείξω στα παιδιά πως να στρίβουν σε καίρια σημεία της διαδρομής, πώς να μην χάνουν χρόνο σε εμπόδια, πώς να οδηγήσουν μια αρχικά απλή ιδέα σε κάτι υλοποιήσιμο παγκοσμίως», δήλωσε ο κ. Τζέλλος. Στο πλευρό των παιδιών στάθηκε ο δήμος Πύδνας-Κολινδρού όπου υπάγεται το σχολείο αλλά και δεκάδες άλλοι επαγγελματίες της τοπικής κοινωνίας προσφέροντας πρακτική και υλική βοήθεια. Η υπεύθυνη του προγράμματος «Εικονική Επιχείρηση» του ΣΕΝ/JA Greece, κα Ελίζα Παυλίδη, ήταν σε ανοιχτή γραμμή με το σχολείο και έλυνε αμέσως όλες τις απορίες που προέκυπταν.
Πως λειτουργεί ο κάδος Smileybin
Ο «χαμογελαστός κάδος», το Smileybin, έχει μέσα ζυγαριά και ανταμείβει τον χρήστη που ανακυκλώνει περισσότερο, με πόντους εκπτώσεων σε συνεργαζόμενα καταστήματα ή στα δημοτικά τέλη. Η ζυγαριά λειτουργεί με ενέργεια από φωτοβολταϊκό πάνελ που υπάρχει στην οροφή ενώ οι πόντοι πιστώνονται μέσω wifi στο κινητό του χρήστη.
Σύνθημα των παιδιών: «Ανακύκλωσε και κέρδισε, εσύ και το περιβάλλον!».
Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», στο πλαίσιο του 4ου Ελληνικού Φόρουμ για την Επιστήμη, την Τεχνολογία και την Καινοτομία (Hellenic Forum for Science, Excellence and Innovation).
Το βραβείο στον κ. Στεφανόπουλο απένειμε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος, αφού αρχικά τον συνεχάρη, στη συνέχεια μίλησε για το έργο του. Τον χαρακτήρισε ως έναν χαρισματικό άνθρωπο σε επίπεδο έρευνας, ο οποίος έχει δημιουργήσει γενιές νέων επιστημόνων, ωστόσο δεν έχασε ποτέ την επαφή με τον τόπο του, την Ελλάδα.
Ο κ. Παυλόπουλος τόνισε επίσης,την αναγκαιότητα να δοθεί στη νέα γενιά η δυνατότητα να αξιοποιήσει τις δυνάμεις της, ώστε να διαπρέψει σε μια εποχή η οποία χαρακτηρίζεται από τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες.
Ωστόσο, εξέφρασε την αισιοδοξία του λέγοντας, ότι, ο ελληνικός λαός έχει τεράστια αποθέματα δυνάμεων.
Από την πλευρά του, ο κ. Στεφανόπουλος, αφού ευχαρίστησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας γι'αυτή την τιμή, αναφέρθηκε και στην κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Είπε χαρακτηριστικά, ότι θα απαιτηθεί μεγάλη και μακροχρόνια προσπάθεια για να γυρίσει η Ελλάδα σε συνεχή βιώσιμη ανάπτυξη, ενώ παράλληλα τόνισε ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις οι οποίες θα έρθουν μέσα στα επόμενα ένα με δύο χρόνια. Ο κ. Στεφανόπουλος τόνισε επίσης, ότι είναι αναγκαία η ριζική αναμόρφωση στη δομή της οικονομίας και βασική μηχανή προς αυτή την ανάπτυξη θα είναι η καινοτομία.
Συνέχισε λέγοντας, ότι, η προσπάθεια αυτή για ανάκαμψηθα πρέπει να είναι συνεχής, συνεπής και να ακολουθείται από επένδυση στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού.
Ο κ.Στεφανόπουλος, προτού ενταχθεί στο δυναμικό του M.I.T,ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στην Αθήνα. Έχει επίσης διατελέσει σύμβουλος και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του Οργανισμού Βιομηχανικής Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, ενώ έχει τιμηθεί με πληθώρα βραβείων και διακρίσεων για το έργο του, στον τομέα της έρευνας και της διδασκαλίας.
Η sweete συνδύασε τη φυσική, γλυκιά της γεύση με τη φιλοσοφία της δωδώνη. Χωρίς συμβιβασμούς στην ποιότητα και πάντα με τα πιο φρέσκα, αγνά και εκλεκτά υλικά, ήρθε να προσθέσει στο παγωτό δωδώνη εξαιρετική γεύση, χωρίς θερμίδες. Το θεϊκό παγωτό έγινε ακόμη πιο απολαυστικό, απαλλαγμένο από τις θερμίδες της ζάχαρης, αλλά με όλη τη γλύκα της sweete.
Η sweete, είναι εναλλακτικό της ζάχαρης και των συνθετικών γλυκαντικώνπου μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε γλυκιά γεύση με συστατικά φυσικής προέλευσης, χωρίς θερμίδες. Προέρχεται από εκχυλίσματα φύλλων stevia και χαρακτηρίζεται από εξαιρετική ποιότητα και γεύση χωρίς να αφήνει πικρή επίγευση.
Η stevia είναι ένα φυτό με προέλευση την Παραγουάη και είναι γνωστή παγκοσμίως με το όνομα «γλυκό φύλλο». Τα φύλλα της χρησιμοποιούνται ως γλυκαντικά σε φαγητά και ποτά εδώ και τουλάχιστον 600 χρόνια. Σήμερα, η χρήση της είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις ασιατικές χώρες, στις ΗΠΑ και στη Ν. Αμερική και τα τελευταία χρόνια και στην Ευρώπη.
Πλεονεκτήματα της sweete:
-μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη μείωση της ποσότητας των θερμίδων που λαμβάνουμε καθημερινά
-συμβάλλει στη διεύρυνση των διατροφικών επιλογών ατόμων που απαιτούν διαιτολόγιο χωρίς θερμίδες
-αποτελεί ιδανική επιλογή για όσους θέλουν ή χρειάζεται να προσέχουν τη διατροφή τους, αλλά δεν θέλουν να στερηθούν το απολαυστικό παγωτό δωδώνη!
Θερμίδες
192 θερμίδες / 65 γραμμάρια ανάμεικτου παγωτού
Λιπαρά
11,9 γραμμάρια / 65 γραμμάρια ανάμεικτου παγωτού
Ένας νεαρός Τουρκοκύπριος στρατιώτηςτους ανακαλύπτει και έρχεται αντιμέτωπος με το σκληρό πρόσωπο του πολέμου και τον δικό του, τραγικό ρόλο μέσα σε αυτόν.
Αυτή είναι η υπόθεση της μικρού μήκους ταινίας «The Palace» (Το Παλάτι), του Αυστραλού σκηνοθέτη Anthony Maras, η οποία κυκλοφόρησε το 2011 και μέχρι σήμερα έχει συγκεντρώσει μια πλειάδα βραβείων και διακρίσεων ανά τον κόσμο. Όπως καταλάβατε, η ιστορία του «The Palace» βασίζεται στα όσα συνέβησαν στην Κύπρο κατά την Τούρκικη εισβολή στις 20 Ιουλίου του 1974, όταν περίπου σαράντα χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, με την υποστήριξη της Τούρκικης Αεροπορίας και του ναυτικού, εισέβαλαν παράνομα στο νησί και έδιωξαν περίπου 200.000 Κύπριους από τα σπίτια τους ενώ άφησαν πίσω τους 4.000 νεκρούς και 1.619 αγνοούμενους.
Ο Maras και το συνεργείο του γύρισαν μεγάλο κομμάτι της ταινίας στην Πράσινη Γραμμή της Κύπρου,που ακόμα χωρίζει το νησί στα δύο, ανάμεσα σε ένοπλους φρουρούς, ρημαγμένα από τον πόλεμο κτίρια και τεταμένες διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ που, τότε, 37 χρόνια μετά την εισβολή, δεν είχαν καταφέρει ακόμα να καταλήξουν σε μια λύση που να ικανοποιεί και τις δύο πλευρές -μια κατάσταση που συνεχίζεται, άλλωστε, μέχρι και σήμερα.
Ο Al Ruddy, παραγωγός ταινιών όπως «O Νονός» και «Million Dollar Baby», είχε πει τότε για την ταινία «Το “The Palace” είναι κινηματογράφος πρώτης κατηγορίας και αποδεικνύει πως o Anthony είναι ένας από αυτούς τους εξαιρετικά σπάνιους δημιουργούς με μεγάλο όραμα και τη δυνατότητα να το εκπληρώσουν. Το γεγονός πως έγραψε, σκηνοθέτησε, ανέλαβε την παραγωγή και το μοντάζ αυτής της ταινίας, δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολίας για την τεράστια συμβολή του στο έργο».
Λίγα χρόνια πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα του The Palace, ο Maras έπαιρνε συνεντεύξεις από Κύπριους πρόσφυγες στο πλαίσιο της εκτεταμένης έρευνας που έκανε για την ταινία. Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, άκουσε μια ιστορία που τον στοιχειώνει μέχρι και σήμερα.
«Μου είπαν για μία νεαρή Κύπρια μητέρα που ήρθε αντιμέτωπη με ένα αδιανόητο δίλημμα», θυμάται ο Maras στο blog που έγραψε για λογαριασμό της Huffington Post το 2011. «Ενώ τα τούρκικα στρατεύματα περικύκλωναν το σπίτι της, το μωρό της δεν σταματούσε να κλαίει. Και αυτή έπρεπε να αποφασίσει ανάμεσα στο να το αφήσει να κλαίει και να υποστεί τις συνέπειες ή να προσπαθήσει να το σωπάσει για να μην τους ανακαλύψουν, κλείνοντας το στόμα του με το χέρι της και ρισκάροντας έτσι να το σκοτώσει. Έκτοτε δεν κατάφερα να βγάλω αυτή την ιστορία από το μυαλό μου».
Αυτό το ανατριχιαστικό σενάριο έγινε και το πρώτο βασικό κομμάτι της ιστορίας του «The Palace». «Η ταινία είναι αντιπολεμική και υπέρ της δικαιοσύνης. Μιλά για τους πολίτες και τους στρατιώτες που ήρθαν αντιμέτωποι και για το πώς οι ζωές τους συνδέθηκαν», λέει ο Maras. «Μας ενδιέφερε περισσότερο η ιστορία των ανθρώπων και όχι τόσο η πολιτική πλευρά της κατάστασης. Επικεντρωθήκαμε στο τι σημαίνει ο πόλεμος για τους απλούς ανθρώπους. Τους πολίτες. Τι σημασία έχει ο πόλεμος για μια μητέρα και το παιδί της; Τι σημαίνει ο πόλεμος σε έναν νεαρό στρατιώτη που δεν θέλει να βρίσκεται εκεί; Η ταινία μας είχε να κάνει με το πώς λειτουργούν οι άνθρωποι στις πιο αφύσικες καταστάσεις, δηλαδή στο θάνατο και στην καταστροφή».
Ο Maras ενδιαφερόταν από μικρός για το θέμα των προσφύγων και της ανθρώπινης κατάστασης εν καιρό πολέμου.Όταν ήταν ακόμα φοιτητής στο University of California, κατάφερε με τις πρώτες, μικρού μήκους ταινίες του να κερδίσει σημαντικές διακρίσεις από μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ. Η πρώτη του ταινία, η μικρού μήκους «Azadi» που αφηγούνταν μια οδυνηρή προσφυγική ιστορία σε ένα κέντρο κράτησης, ήταν υποψήφια για Best Short Film στα Australian Film Institute Awards -τα Όσκαρ της Αυστραλίας, σαν να λέμε. Τελικά κέρδισε το εν λόγω βραβείο με την επόμενη μικρού μήκους του, το νουάρ «Spike Up».
Το «The Palace» αντιμετώπισε αρκετά εμπόδια μέχρι να ολοκληρωθεί, με μεγαλύτερο αυτό του budget.Ο λόγος; «Τα λεφτά που είχαμε εξασφαλίσει από την ελληνική κυβέρνηση και από ιδιώτες, εξαφανίστηκαν με την ελληνική οικονομική κρίση», λέει ο Maras. Καταφέρνοντας να συγκεντρώσουν μια κάποια οικονομική βοήθεια από το Adelaide Film Festival Investment Fund και το South Australian Film Corporation, ο Maras και οι συνεργάτες του δεν το έβαλαν κάτω. «Έπρεπε να εκμεταλλευτούμε με σωστό τρόπο και το κάθε δολάριο. Όταν προβάλαμε την ταινία στους ανθρώπους που είχαν ζήσει εκείνη την εμπειρία, μας είπαν ξανά και ξανά πως είχαμε δημιουργήσει κάτι που έμοιαζε και είχε την αίσθηση και τη μυρωδιά του 1974».
Ο Maras πήρε συνεντεύξεις από περισσότερους από 75 Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριουςκατά την έρευνά του για την ταινία, όλοι τους επιζώντες της εισβολής του '74.
«Η πραγματική ανταμοιβή για έναν σκηνοθέτη», λέει, «είναι η δυνατότητα που του δίνεται να εξερευνήσει τον κόσμο, τις ιστορίες, τους χαρακτήρες και τις προκλήσεις στις ζωές των ανθρώπων. Άκουσα πολλές και διαφορετικές ιστορίες για όσα συνέβησαν το 1974 από ανθρώπους που τα έζησαν από πρώτο χέρι, ανθρώπους που επιβίωσαν αυτών, ανθρώπους που μετανάστευσαν στην Αυστραλία ως πρόσφυγες, Έλληνες και Τούρκοι».
Οι άνθρωποι αυτοί μάλιστα βοήθησαν σημαντικά και πρακτικά στα γυρίσματα της ταινίας.«Ο κόσμος μας άφησε να δανειστούμε τα ρούχα που φορούσαν το '74, τα είχαν ακόμα σε μπαούλα. Το ίδιο συνέβη και με τις τούρκικες στρατιωτικές στολές», λέει ο Maras. Μέχρι και τα όπλα που χρησιμοποίησαν στην ταινία, ήταν κάποια από τα πραγματικά όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην εισβολή.
«Η ανθρακαποθήκη μέσα στην οποία κρύβεται η οικογένεια στην ταινία», προσθέτει ο Maras, «είναι μια πραγματική ανθρακαποθήκη που έμεινε ανέπαφη σε ένα φτηνό ξενοδοχείο δίπλα στην Πράσινη Γραμμή. Τα βαρέλια πυρίτιδας και τα όπλα εκεί μέσα δεν έχουν κινηθεί εκατοστό από το 1974».
Μπορεί η τούρκικη εισβολή στην Κύπρο να έγινε το 1974, ο Maras όμως πιστεύει πως το «The Palace» είναι ακόμα επίκαιρο στο σημερινό πολιτικό προσκήνιο. «Θεωρώ πως είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα που σχετίζεται άμεσα με όσα συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο. Η τρομακτική πτυχή αυτής της ιστορίας είναι πως θα μπορούσε να συμβεί σήμερα στα Βαλκάνια, στη Σομαλία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ». Και η πραγματικότητα των τελευταίων μηνών επιβεβαιώνει τα λεγόμενά του.
Σαράντα δύο χρόνια μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, πολλοί από τους Κύπριους που διώχθηκαν από τα σπίτια τους και έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, εξακολουθούν να βρίσκονται σε εξορία. Ο Maras θυμάται ακόμα την ιστορία που του είπε ένας από αυτούς. «Είχε πει στη γυναίκα του να μην ανησυχεί που άφησε το κοτόπουλο έξω από το ψυγείο. Θα ξεπάγωνε και θα το μαγείρευαν όταν επέστρεφαν σπίτι το βράδυ», αφηγείται ο σκηνοθέτης. «Μέχρι σήμερα, δεν έχουν γυρίσει ακόμη σπίτι τους».
Σίγουρα τα κοινωνικό – οικονομικά δεδομένα ενίσχυσαν τη δεδομένη στροφή της προσοχής προς τα μέρη μας.
Όμως ταυτόχρονα η νέα γενιά φορτωμένη με ένα νέο είδος κουλτούραςκαι φορτισμένη από την ανάγκη για επαγγελματική επιβίωση, γέννησε μια νέα τάξη πραγμάτων. Μια δημιουργική συνθήκη όπου η επιχειρηματικότητα και η αισθητική οδήγησαν στην εισαγωγή νέων σχεδιαστικών brands, που αναπτέρωναν το ηθικό της ελληνικής «βιομηχανίας» της μόδας.
Απόγονοι παλιών κατασκευαστών έδωσαν νέα πνοή στα οικογενειακά labels, δημιουργώντας ευφάνταστες συλλογές, σχεδιαστές και νέοι κατασκευαστές τόλμησαν να εισάγουν τη δική τους καινοτόμα σχεδιαστική ιδέα, ενώ κάποιο δεν δίστασαν να επαναλανσάρουν παραδοσιακές τεχνικές και σχέδια σε συλλογές με σύγχρονη αισθητική.
Έτσι σήμερα η Ελλάδα είναι μόδα, αναφέρει το athinorama.gr. Και τώρα που ήρθε η στιγμή να ετοιμάσουμε τη βαλίτσα για τις επερχόμενες καλοκαιρινές μας διακοπές, δεν μπορούμε παρά να αναζητήσουμε τα δικά μας summer must haves ανάμεσα στις συλλογές των σχεδιαστών.
Ο λόγος για το e-fresh.gr, το οποίο έπειτα από ένα χρόνο προετοιμασίας παρέχει πλέον τις υπηρεσίες του σε καταναλωτές και εταιρείες. Σε αντίθεση, μάλιστα, με άλλες αξιόλογες προσπάθειες έως τώρα, το e-fresh.gr διαθέτεικαι νωπά προϊόντα.
Μέχρι στιγμής, στην ελληνική αγορά μόνο κάποιες από τις παραδοσιακές αλυσίδες του οργανωμένου λιανεμπορίου τροφίμων είχαν αναπτύξει, παράλληλα με το συμβατικό δίκτυο σημείων πώλησης, και ηλεκτρονικό κατάστημα. Η περίπτωση του e-fresh.grπροσιδιάζει –αν και τα μεγέθη ούτως ή άλλως της ελληνικής αγοράς είναι πολύ μικρά– με την περίπτωση του βρετανικού Ocado, το οποίο είναι αποκλειστικά ηλεκτρονικό και πραγματοποιεί ετήσιο τζίρο της τάξης του 1,31 δισ. ευρώ.
Το e-fresh.gr συνεργάζεται ήδη με 300 προμηθευτές και διαθέτει 10.000 προϊόνταστα οποία περιλαμβάνονται τρόφιμα, είδη προσωπικής φροντίδας και καθαριότητας, είδη για ζώα συντροφιάς, βρεφικά είδη, μικρές ηλεκτρικές συσκευές. Αξιοποιώντας τις αλλαγές στη νομοθεσία, το e-fresh.gr διαθέτει επίσης βιταμίνες, συμπληρώματα διατροφής, επιδέσμους, κάποια όργανα μέτρησης (πιεσόμετρα κ.ά.).
Για την ώρα το e-fresh.gr εξυπηρετεί μόνο τους καταναλωτές εντός της Αττικής και στόχος της εταιρείας στην τρέχουσα φάση είναι να εδραιωθεί στο λεκανοπέδιο. Ωστόσο, όπως ανέφερε εκπρόσωπος της εταιρείας στην "Καθημερινη", η επέκταση σε μεγαλύτερη γεωγραφική ζώνη είναι κάτι που δεν αποκλείεται για το μέλλον.
Το εν λόγω κατάστημα εξυπηρετεί παραγγελίες από 25 ευρώ και άνω, ενώ παραδίδει δωρεάνπαραγγελίες αξίας άνω των 55 ευρώ. Μάλιστα, οι παραγγελίες μπορούν να παραδοθούν ακόμη και εντός δύο ωρώναπό την υποβολή τους. Διαθέτει επίσης πρόγραμμα επιβράβευσης πελατών και τμήμα εταιρικών πελατών προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες κυρίως μικρών επιχειρήσεων σε προϊόντα όπως καθαριστικά, χαρτικά κ.ο.κ. Οι καταναλωτές έχουν ακόμη τη δυνατότητα να λάβουν πληροφορίες για τα διατροφικά χαρακτηριστικά των τροφίμων που διατίθενται, να αξιολογήσουν τα προϊόντα ή να διαβάσουν αξιολογήσεις άλλων χρηστών.
Στην εταιρεία απασχολούνται περί τα 50 άτομα,στα κεντρικά γραφεία και στην παράδοση των παραγγελιών. Η e-fresh.gr που προέβη το προηγούμενο διάστημα σε σημαντικές επενδύσεις για την υποδομή του καταστήματος (αποθηκευτικοί χώροι με αυτοματοποιημένες λύσεις ρομποτικής) σχεδιάζει επενδύσειςγια ενίσχυση του δικτύου των αποθηκών της, καθώς και για δράσεις μάρκετινγκ και διαφήμισης.
Τι μπορεί να εξυπηρετήσει το νέο ηλεκτρονικό σούπερ-μάρκετ
Το e-Fresh.gr δημιουργήθηκε από ανθρώπους με μεγάλη πείρα στο λιανεμπόριο, στις εφοδιαστικές αλυσίδες και στις νέες τεχνολογίες, ώστε να παρέχει μια ολοκληρωμένη και αξιόπιστη λύση στους καταναλωτές της Αθήνας.
Οι πελάτες του e-fresh.gr μπορούν…
Το site έχει εμπλουτιστεί με ιδέες και συνταγές που ενημερώνουν για την χρήση των αγαθών και καλύπτουν κάθε σας ανάγκη. Το πρόγραμμα πιστότητας του e-Fresh.gr δίνει στους πελάτες την δυνατότητα συλλογής πόντων και την εξαργύρωσή τους σε δωροεπιταγές.
Επισκεφθείτε το στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.e-fresh.gr/
Το μικρό μαγαζάκι, το μινι μάρκετ της κυρίας Φλώραςέγινε ένα υπερπολυτελές σούπερ μάρκετ με εξαιρετικά υλικά, ωραία διαμόρφωση του χώρου και κυρίως με προϊόντα από όλον τον κόσμο Α'ποιότητας.
Η κυρία Φλώρα: Δουλεύει ασταμάτητα γεμάτη κέφι!
Το εντυπωσιακό σούπερ μάρκετ, βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το αεροδρόμιο & άλλαξε τελείως τα δεδομένα των ειδών μπακαλικής, παντοπωλείου και μαναβικής στο νησί των ανέμων.
Από τα πιο fancy στοιχεία είναι οι τεράστιες οθόνες τηλεόρασης που παίζουν Fashion Tv αλλά και τα τεράστια, θαυμάσια ταμπλό με εικόνες από την καλοκαιρινή Μύκονο.
Τα δύο σημεία που στέκεται κανείς και φαίνεται πως ο αρχιτέκτονας της οικογένειας Κονταράτου πέτυχε τον στόχο του, είναι το ατέλειωτο ψυγείο με τυριά & αλλαντικά αλλά και η περίφημη κάβα του με σαμπάνιες και κρασιά σε μέγεθος XXL.
Και το shopping στο σούπερ μάρκετ είναι άλλη εμπειρία πια στην κοσμοπολίτικη Μύκονο!
Επιμέλεια: Ειρήνη Νικολοπούλου
Το προϊόν που δημιούργησαν οι φοιτητές του ΤΕΙ Θεσσαλίας με την ονομασία «marmΕλλάδα» κατάφερε να πάρει το πρώτο βραβείο και τώρα αυτοί οι φοιτητές θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό, που θα πραγματοποιηθεί στο Μιλάνο τον Οκτώβριο.
Η «marmΕλλάδα» είναι μία βιολογική μαρμελάδα που παρασκευάζεται από βιολογικά καρότα και βιολογικές κολοκύθες,δεν περιέχει πρόσθετα σάκχαρα και συντηρητικά.
Το προϊόν αυτό έχει μειωμένες θερμίδες, ενώ είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες και περιέχει φυσικές γλυκαντικές ύλες.Στον διαγωνισμό συμμετείχαν ομάδες φοιτητών από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
«Κάναμε μεγάλη προσπάθεια για το προϊόν αυτό γιατί δεν έχουμε οικονομικά μέσα. Υπάρχει ενδιαφέρον από εταιρείες για την εμπορική τους εκμετάλλευση. Οι φοιτητές είναι ενθουσιασμένοι και θέλουν να το βελτιώσουν και ήδη ξεκίνησαν προς αυτή την κατεύθυνση. Είμαστε νέο τμήμα και προσπαθούμε το καλύτερο για τους φοιτητές μας. Να πάρουν πτυχία με αντίκρισμα«, τονίζει στο «Έθνος» ο καθηγητής του τμήματος κ. Θ. Γεωργόπουλος.
Το βραβείο καλύτερης παρουσίασης απέσπασε το Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων & Διατροφής του Πανεπιστημίου Αιγαίου, που συμμετείχε με τρία προϊόντα που δημιουργήθηκαν σε συνεργασία με ελληνικές εταιρείες τροφίμων.
Βραβεύτηκε για το προϊόν TARTIQUE, μια τάρτα από μανταρίνι, σε συνδυασμό με κακάο, υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες. Η καινοτομία του προϊόντος οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελεί μια γλυκιά και υγιεινή επιλογή, για διαβητικούς και άτομα που έχουν δυσανεξία στη γλουτένη.
Την προσπάθεια των φοιτητών συντονίζει ο καθηγητής του τμήματος Επιστήμης, Τροφίμων και Διατροφής του πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Δημήτρης Σκάλκος, ο οποίος τονίζει: «O διαγωνισμός αυτός είναι πανευρωπαϊκός, μάλιστα το 2012 η χώρα μας κέρδισε το πρώτο βραβείο για ένα παριζάκι που έφτιαξε το τμήμα χημείας του πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Στον διαγωνισμό που γίνεται στη χώρα μας και ο οποίος στηρίζεται από τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Τροφίμων, οι φοιτητές του τμήματός μου κέρδισαν το βραβείο καλύτερης παρουσίασης. Οι φοιτητές εργάστηκαν έναν χρόνο προκειμένου να δημιουργήσουν αυτό το προϊόν σε συνεργασία πάντα με κάποιες εταιρείες τροφίμων.
Κάθε χρόνο παράγουμε από 1 έως 3 προϊόντα. Μάλιστα αξίζει να σημειώσω ότι ήδη κάποιο προϊόν, που δημιουργήθηκε από Ελληνες φοιτητές, κυκλοφορεί στην αγορά των ΗΠΑ. Το ανέλαβε δηλαδή μια ελληνική εταιρεία στο Κιλκίς να το παράγει για λογαριασμό της αμερικανικής εταιρείας.
Το τμήμα μας λειτουργεί μόνο έξι χρόνια και τώρα βγαίνουν οι πρώτοι φοιτητές στην αγορά εργασίας. Ξεκινήσαμε μέσα στην οικονομική κρίση και έπρεπε να κάνουμε τεράστια προσπάθεια αλλά και να καινοτομήσουμε.
Ο χώρος των τροφίμων μαζί με τον τουρισμό και την ενέργεια έχει μέλλον για τη νέα γενιά της Ελλάδας, αρκεί να υπάρχουν σύγχρονες αντιλήψεις. Ακόμη και ο νέος κτηνοτρόφος πρέπει να έχει σπουδάσει για να μπορέσει να κάνει μια σύγχρονη κτηνοτροφική μονάδα. Εμείς τώρα ετοιμάζουμε καινοτόμα προϊόντα από «ξεχασμένες» πρώτες ύλες ελληνικές όπως για παράδειγμα το σιτάρι μαυραγάνι της Λήμνου ή το σιτάρι Λήμνος που έχει να καλλιεργηθεί πάνω από 30 χρόνια. Επίσης θα κάνουμε τη «μερέντα του Αιγαίου» που θα περιέχει πετιμέζι με ταχίνι.»
Η εμπειρία
Στον διαγωνισμό συμμετείχε και η πτυχιούχος τώρα Δανάη Σακκά, η οποία κάνει μεταπτυχιακό στην Ολλανδία, πάνω στην τεχνολογία τροφίμων, η οποία τονίζει στο «Έθνος«: «Εγώ συμμετείχα στον πρώτο διαγωνισμό που έγινε το 2011 και είχαμε κάνει χαλβά για διαβητικούς και τη δεύτερη φορά ένα ρόφημα αντιοξειδωτικό. Είμαι η πρώτη που αποφοίτησα από το τμήμα.
Οι γνώσεις που πήραμε ήταν πολύ καλές. Τώρα που είμαι στο εξωτερικό το βλέπω.Μας κατηγορούν ότι στην Ελλάδα δεν κάνουμε καλές σπουδές αλλά δεν είναι έτσι και το καταλαβαίνω καλύτερα τώρα που σπουδάζω στην Ολλανδία. Εγώ ήθελα να μείνω πρώτα στο εξωτερικό και μετά να γυρίσω, αλλά η αστάθεια στην Ελλάδα με προβληματίζει και δεν ξέρω τι θα κάνω. Σίγουρα όμως θέλω να επιστρέψω τη γνώση μου στην πατρίδα.»
Και αυτό είναι κάτι που επιζητούν οι διαχειριστές αυτών των ιστοσελίδων καθώς με αυτόν τον τρόπο προωθείται ταχύτερα το site τους. Το θέμα είναι ο διαμοιρασμός να γίνεται όσο το δυνατόν πιο εύκολα. Και αυτός είναι ο στόχος της Ε-MAILiT (www.e-mailit.com), μίας πλατφόρμας διαμοιρασμού περιεχομένου ιστοσελίδων που επιδιώκει να βοηθά παραγωγούς περιεχομένου αλλά και επιχειρήσεις να αυξήσουν την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας τους και την απήχηση τους στα social media.
Το Ε-MAILiT ήταν μία ιδέα του Νικήτα Γεωργόπουλου, ο οποίος ξεκίνησε να την υλοποιεί το 2008 στο ελεύθερο χρόνο του για να φθάσουμε το 2013 που ολοκληρώθηκε η ανάπτυξη της. Στο μεταξύ, η ομάδα έφθασε τα 5 άτομα και η προώθηση του Ε-MAILiT ξεκίνησε πρακτικά από τις αρχές του 2014. Σύμφωνα με τον κ. Γεωργόπουλο, η ονομασία προήλθε από την άποψη που έχει ότι παρά το θόρυβο που υπάρχει για τα social media, το email παραμένει ως η πιο “επίσημη” μορφή επικοινωνίας στο Διαδίκτυο. Επίσης, ο κ. Γεωργόπουλος επισημαίνει ότι πρόκειται για την πρώτη και μοναδική ως τώρα πλατφόρμα αυτής της κατηγορίας από ελληνική ή ευρωπαϊκή εταιρεία.
Η πλατφόρμα επιτρέπει στον διαχειριστή μίας ιστοσελίδας να δημιουργήσει και να παραμετροποιήσει το πλήκτρο shareπου θα εμφανίζεται στο site του. Ο διαχειριστής μπορεί να επιλέξει τα χρώματα, το κείμενο και τις υπηρεσίες που θα περιλαμβάνει το κουμπί, έχοντας να επιλέξει μεταξύ μίας πληθώρας από υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης. Σε αντίθεση με αρκετές άλλες αντίστοιχες υπηρεσίες, το E-MAILiT δεν χρησιμοποιεί cookies, προσθέτοντας έτσι ένα επίπεδο προστασίας στο privacy των χρηστών. Επίσης, λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα και σε όλες τις πλατφόρμες των φορητών συσκευών (iOS, Android, κ.ά.)
Η εύκολη παραμετροποίηση είναι ένα βασικό σημείο διαφοροποίησης του E-MAILiT σε σχέση με τον ανταγωνισμό, όπως και ότι είναι πολύ “ελαφρύ” και εύκο στην εγκατάσταση. Το άλλο είναι η δυνατότητα που προσφέρει στους διαχειριστές να προσθέσουν μία διαφήμιση για να εμφανίζεται δίπλα στο παράθυρο που βγαίνει μετά το click στο κουμπί Share. Αυτή μπορεί να έχει τη μορφή κειμένου, στατικής ή κινούμενης εικόνας ή ακόμα και video. Το E-MAILiT δεν λειτουργεί ως μεσάζοντας ανάμεσα στον διαφημιστή και στον ιδιοκτήτη της ιστοσελίδας, με τον τελευταίο να κρατάει όλα τα έσοδα που θα προκύπτουν από την όλη διαδικασία. Παράλληλα, όμως, το E-MAILiT μπορεί να “τρέχει” το ίδιο διαφημίσες, κάτι που αποτελεί και τη βασική πηγή εσόδων για το ελληνικό startup αυτή τη στιγμή.
Ένα ατού είναι ότι η πλατφόρμα μπορεί να έχει αναλυτικά στοιχεία για το τι αρέσκονται να διαμοιράζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι επισκέπτες μίας ιστοσελίδας. Στοιχεία που μπορούν να αποδειχθούν ιδιαίτερα σημαντικά για τους διαχειριστές ιστοσελίδων όπως και για τους ενδιαφερόμενους διαφημιζόμενους.
Σύμφωνα με τον κ. Γεωργόπουλο, αυτή τη στιγμή περίπου 250.000 ιστοσελίδες σε 237 χώρες, οι επισκέπτες των οποίων ξεπερνούν τα 800 εκατομμύρια, χρησιμοποιούν το E-MAILiT. Τα pageviews από το 2014 μέχρι σήμερα έχουν ξεπεράσει τα 1,6 δισ. ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι ο αριθμός των διαμοιρασμών (ή social signals όπως τα αποκαλούν οι άνθρωποι του E-MAILiT) έχουν ξεπεράσει τα 280 εκατομμύρια, ενώ σε μηνιαία βάση φθάνουν τα 8,5 εκατομμύρια.
Αυτό που αξίζει να επισημανθεί είναι πως το E-MAILiT είναι μέχρι στιγμής αυτοχρηματοδούμενο και οι στόχοι για την επόμενη διετία είναι αρκετά φιλόδοξοι. Όπως λέει ο κ. Γεωργόπουλος στην ''Ημερησία'', το πλάνο προβλέπει την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αύξηση της κίνησης, όπως, φυσικά, και την επέκταση του δικτύου των συνεργαζόμενων ιστοσελίδων. Τα πλάνα περιλαμβάνουν την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού, όπως και η ανάπτυξη υπηρεσιών που θα αξιοποιούν τον μεγάλο όγκο δεδομένων που συγκεντρώνει η πλατφόρμα.
Ο Στάθης Ελευθεριάδης -περί ου ο λόγος- αναμετρήθηκε με τον εαυτό του και τις δυσκολίες πουτου επιφύλαξε το μεγάλο ταξίδι και τελικά τα κατάφερε να διασχίσει την «καρδιά» της Ευρώπης, σ'ένα συναρπαστικό ταξίδι που ξεκίνησε στις 5 Ιουλίου και ολοκληρώθηκε στις 24 του ίδιου μήνα.
Ήταν πριν από χρόνια, σ'ένα ταξίδι του στο Βελιγράδι, όταν τον παρακίνησε ένας Σέρβος ποδηλάτης ξεναγός να «εξερευνήσει» όχι μόνο τη σερβική πρωτεύουσα αλλά και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ευρώπης με το ποδήλατο. «Από εκείνη τη στιγμή και μετά, άρχισα να συλλέγω πληροφορίες από το διαδίκτυο για τις μετακινήσεις με ποδήλατο από χώρες της Ευρώπης, πληροφορίες για τις πιθανές διαδρομές που θα μπορούσα να ακολουθήσω, τα μέρη όπου θα μπορούσα να μείνω κατά τη διάρκεια του ταξιδιού» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ελευθεριάδης.
Δεν ξεκίνησε, ωστόσο, από την Ελλάδα για να φτάσει σε κάποιον προορισμό,αλλά αποφάσισε να έχει ως αφετηρία το Λονδίνο, αρκετά χιλιόμετρα μακριά, και τερματισμό μία πόλη της γειτονικής Ιταλίας. «Εάν δεν βρισκόταν ο αδελφός μου στο Λονδίνο, ο οποίος με βοήθησε στην τελική προετοιμασία του ταξιδιού, θα επέλεγα μια άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, ως αφετηρία» επισημαίνει ο 36χρονος λάτρης του ποδηλάτου.
Ο Στάθης Ελευθεριάδης πέρασε τη Μάγχη, διέσχισε την Ολλανδία και το Βέλγιο, πέρασε μέσα από τα δάση των Αρδεννών, διέσχισε όλο το Λουξεμβούργο, το Στρασβούργο και ποδηλατώντας στο πλάι του Ρήνου έφτασε στη Γερμανία. Τα περισσότερα χιλιόμετρα τα έκανε μέσα σε ποδηλατικές διαδρομές που χαρακτηρίζουν τα δίκτυα στην Ευρώπη και, όπως λέει. δεν φοβήθηκε ούτε μια στιγμή τον κίνδυνο ατυχήματος.
Περιγράφοντας τις εικόνες του ταξιδιού του, που έγιναν η καθημερινότητά του για 24 ημέρες, σημειώνει:«Πέρασα από ποδηλατοδρόμους διπλής κατεύθυνσης, που ενώνουν πόλεις και ολόκληρες περιοχές. Συνάντησα στον δρόμο μου ακόμη και μητέρες να μεταφέρουν με το ποδήλατό τους σε συρόμενο τρέιλρερ τα παιδιά τους, επιστρέφοντας από τη Σαββατιάτικη βόλτα».
Καθημερινά έκανε μια απόσταση από 100 έως 150 χλμ, δεν αισθάνθηκε ότι συμμετέχει σε κάποιο αγώνα και έτσι το ταξίδι, οι ομορφιές των πόλεων και της ευρωπαϊκής υπαίθρου έγιναν ακόμη πιο έντονες. «Η ταχύτητα που πηγαίνεις με το ποδήλατο σου -δεν ξεπερνούσε τα 20 χλμ/ώρα- σου επιτρέπει να απολαύσεις τη διαδρομή. Σταματούσα συχνά στα μέρη που μου άρεσαν για να βγάζω φωτογραφίες. Δεν ένοιωσα ούτε μια στιγμή τουρίστας αλλά ταξιδευτής» τονίζει.
Το πιο δύσκολο μέρος του πολυήμερου ταξιδιού ήταν η διάσχιση των Άλπεων, το κομμάτι της διαδρομής από την Ελβετία έως την Ιταλία. Είχε πολλές ανηφόρες αλλά και επικίνδυνα σημεία στο ορεινό οδικό δίκτυο, ενώ οι εναλλαγές του καιρού δυσκόλευαν ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Τέσσερις ισχυρές καταιγίδες που συνάντησε μέσα σε 24 ημέρες που κράτησε το ταξίδι, δεν τον προβλημάτισαν ιδιαίτερα, γιατί, όπως λέει, ήταν πολύ καλά οργανωμένος.
Το αίσθημα ασφάλειας καθ'όλη τη διάρκεια του ταξιδιού δεν περιοριζόταν μόνο στους ποδηλατοδρόμους αλλά επεκτεινόταν και στα μέρη, όπου έπρεπε να μένει για να ξεκουράζεται. Τις περισσότερες νύχτες φιλοξενήθηκε σε κατοικίες εθελοντών που εντόπισε μέσα από ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης ειδικά για ποδηλάτες, ενώ κάποιες φορές, όπως λέει, χρειάστηκε να κοιμηθεί στη σκηνή του.
Τα χρήματα που χρειάστηκε να ξοδέψει για να φέρει σε πέρας αυτό το μεγάλο εγχείρημα ήταν ελάχιστα, αφού, όπως εξηγεί,δεν χρειαζόταν πάνω από 7-10 ευρώ την ημέρα για τις ανάγκες των υγρών που χρειαζόταν να καταναλώνει και το φαγητό, το οποίο, συχνά, του το πρόσφεραν αυτοί που τον φιλοξενούσαν.
Σε όλη τη διαδρομή είχε την υποστήριξη των φίλων του, που τον ενθάρρυναν συνεχώς και με τη βοήθεια της τεχνολογίας παρακολουθούσαν ανελλιπώς τη διαδρομή και γνώριζαν ακόμη και το ακριβές σημείο, όπου θα περνούσε το βράδυ του.
Με τη ...διαδικτυακή συντροφιά των φίλων του, αλλά και βαθιά χαραγμένα στην ψυχήκαι το μυαλό του τα λόγια του τρίχρονου γιου του- «Μπαμπά, μην πας πολύ μακριά», λόγια που αποκτούσαν διαφορετικό νόημα, όπως τονίζει, όσο πλησίαζε στο τέλος του ταξιδιού του- ο 36χρονος κατάφερε να πετύχει τον στόχο του.
Όσο για το επόμενο εγχείρημά του με το ποδήλατο, σημειώνει ότι «στην Ελλάδα είναι πολύ επικίνδυνο να κάνεις μεγάλες ποδηλατοβόλτες μέσω του γνωστού οδικού δικτύου» και αναφέρει χαρακτηριστικά ότι κατά την προετοιμασία του ταξιδιού του, όταν δοκιμαστικά πηγαινοερχόταν Κοζάνη-Θεσσαλονίκη από τον παλιό δρόμο, υπήρξαν στιγμές που αισθάνθηκε ότι κινδύνευσε η σωματική του ακεραιότητα. «Η διάσχιση της χώρας από τον βορρά προς τον νότο, μέσα από χωματόδρομους η τοπικούς δρόμους είναι μία ιδέα που θα μπορούσε να αποτελέσει την πρόκληση για το επόμενο μου ταξίδι» καταλήγει.
Πηγαίνοντας σε αρκετές υποβαθμισμένες περιοχές της πόλης, ο Τζέιμς έβλεπε ότι πολλά παιδιά δεν είχαν ούτε το ένα δολάριο που πούλαγε τα παγωτά του για να αγοράσουν ένα, έτσι σκέφτηκε ένα πρωτότυπο τρόπο για να δίνει σε όλα τα παιδιά δωρεάν παγωτά!
Ξεκίνησε να τους κάνει απλές και εύκολες ερωτήσεις,από την Ιστορία ή τα μαθηματικά και με κάθε σωστή απάντηση κάθε παιδί έπαιρνε δωρεάν και από ένα παγωτό, αναφέρει δημοσίευμα του dinfo.gr.
Ακόμα όμως και να μην γνωρίζει ένα παιδί την απάντηση.. ο Τζέιμς Καραγιάννης σχεδόν του την λέει για να πάρει και αυτό το δωρεάν παγωτό του.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες και με την βοήθεια των κοινωνικών δικτύων, η συγκινητική αυτή προσπάθεια του Τζέιμς είχε γίνει γνωστή σχεδόν σε όλη τη Νέα Υόρκη με αποτέλεσμα να αρχίσουν οι απλοί πολίτες να χρηματοδοτούν το μοναδικό αυτό project και μέσα σε λίγες μέρες να έχει συγκεντρωθεί το ποσό των 6,000 δολαρίων το οποίο όμως θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο στην αγορά παγωτών!
Ο ίδιος μιλώντας σε τοπική εφημερίδαδήλωσε ενθουσιασμένος με την ανταπόκριση που είχε στον κόσμο η προσπάθεια του και ήδη αναρωτιέται πόσα παγωτά θα πρέπει να αγοράσει για να μοιράσει δωρεάν σε όλα τα παιδιά, με το μεγάλο ποσό που έχει συγκεντρωθεί!
Ο Γιώργος Παπανικολάου από την Άρτα είναι στο πολυ-πολιτισμικό Hong Kong σχεδιάζοντας λογισμικό για πολυεθνικές με την ομάδα του ενώ παράλληλα ασχολείται με τις τεχνολογικές ιδέες του.
Μάλιστα όπως αποκαλύπτει ο ίδιος στο Πινάκιο ενδιαφέρον για τα project έχουν εκδηλώσει και σημαντικά στελέχοι -για παράδειγμα επενδυτές του spotify. Οι συμπατριώτες του από την Ελλάδα τον ξέρουν και ως SKOUMA καθώς με αυτό το ψευδώνυμο μεγαλούργησε φτιάχνοντας μουσική και βιντεοκλιπ που απέσπασαν πάνω από ένα εκατ. προβολές. Η πιο δημοφιλής επιτυχία του είναι το «χορεύω τρανς».
Τώρα από το Hong Kong «χορεύει» με τα πιο φιλόδοξα του όνειρα κάνοντας μας υπερήφανους και αποδεικνύοντας πως οι Έλληνες διαπρέπουν στο εξωτερικό και όχι στην χώρα τους.
Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο
Από την Άρτα στην Κίνα και μάλιστα σε μια θέση κλειδί στην εταιρεία που είσαι…Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να αναζητήσεις την τύχη σου στην χώρα του μεταξιού;
«Λατρεύω να βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον όπου τα πάντα κινούνται διαρκώς, οι προκλήσεις είναι ατελείωτες αλλά πάντα περιστρέφονται γύρω από φιλοδοξία και πολύπλοκες προκλήσεις».
Εσύ πήγες για ένα βιντεοκλιπ στην Κίνα και κόλλησες;
«Πήγα σαν μέρος της δουλειάς μου για έναν πελάτη μου. Έκανα κάποια διαφημιστικά για μια εταιρία. Τα προσωπικά αστεία βίντεο που έκανα εδώ είναι άλλη ιστορία».
Θα μας μιλήσεις λίγο για την εταιρεία που εργάζεσαι και ποιο είναι το κομμάτι το δικό σου σε αυτήν;
«Είμαι διευθυντής τεχνολογίας σε μία δημιουργική εταιρία τεχνολογίας που παρέχει ολοκληρωμένες λύσεις marketing, design και τεχνολογίας με μεγάλες προοπτικές για το μέλλον στηρίζοντας νέες ιδέες. Έχω περάσει από διάφορες θέσεις από το πανεπηστίμιο δουλεύοντας με ρομπότ και τεχνητή νοημοσύνη μέχρι πολλά υποσχόμενα και τεχνολογικά ανεπτυγμένα startups. Με λίγα λόγια είμαι κοντά σε οτιδήποτε φιλόδοξο και άξιο πρόκλησης».
Δουλεύεις σε αυτή την εταιρεία και γενικά είσαι και στην κοινότητα startup στο Hong Kong. Ποιες είναι οι αρμοδιότητες σου;
«Έχω δουλέψει τόσο πολύ με startups που πλέον εκ του φυσικού αυτή η εμπειρία μεταφράζεται σε ανάθεση μεγαλύτερων θέσεων και αρμοδιοτήτων. Έχω προτάσεις από πολλές εταιρίες με διάφορες ιδέες. Άλλες πιο συντηρητικές και άλλες πιο προχωρημένες. Ο καθένας έχει και ένα όνειρο για το πως θέλει τον πλανήτη. Εγώ μαζεύω όλες αυτές τις εμπειρίες, βοηθάω και στοχεύω στο καλύτερο».
Πέρα από βίντεο και το ότι βοηθάς άλλες επιχειρήσεις, ετοιμάζεις τίποτα άλλο αυτή την περίοδο;
«Πολλά. Κάθε σαββατοκύριακο πιάνω μια ιδέα μου και την υλοποιώ. Πολλές από αυτές τις ιδέες γίνονται πειραματικά. Πρόκειται για ιδέες όπως το shareapaint το hungryplanet.earth ή το reincarnation.io. Κάθε ιδέα και κάτι καινούργιο.»
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει πλέον δεσμούς εμπορικούς και επιχειρηματικούς με την Κίνα. Τι ακούς εκεί για το ελληνικό επιχειρείν;
«Θα έλεγα χωρίς να είναι στον τομέα μου ότι ένα από τα πιο πασιφανή κοινά θα είναι η ναυτιλία. Κάτι το οποίο φαίνεται ήδη από τις τελευταίες συμφωνίες που γίνονται. ».
Οι Κινέζοι έχουν γνώση στο τι συμβαίνει με τα οικονομικά δεδομένα της χώρας μας; Έχουν εικόνα και άλλων ζητημάτων, όπως για παράδειγμα το προσφυγικό;
«Περιορισμένη. Δεν μας αντιμετωπίζουν όπως άλλες χώρες ίσως και επειδή λόγω απόστασης δεν μαθαίνουν τόσα νέα. Οπότε καλό παράδειγμα να καταλάβει κάποιος ότι δεν εξαρτάται η ζωή του από μια πολιτική κατάσταση!».
Σε έχουν ρωτήσει για τις ομορφιές της Ελλάδας, ποια μέρη θέλουν να επισκεφτούν;
«Σαντορίνη!»,
Είσαι από αυτούς τους νέους που δεν έμεινες ποτέ αδρανής. Ήσουν στην Άρτα και δημιούργησες επιτυχίες. «Το χορεύω τρανς» έγινε σουξέ στην Ελλάδα, σκηνοθέτησες ταινίες αγγλόφωνες και απέσπασες διεθνή βραβεία και παρόλα αυτά έφυγες… Νιώθεις ότι δεν υπήρχε πεδίο δράσης για τα όνειρα σου και τις ενέργειες σου;
«Κάθε μέρος έχει και διαφορετικά πράγματα να προσφέρει. Εγώ βρήκα μερικά πράματα που έψαχνα εδώ. Αύριο ίσως έρθει κάτι άλλο. Ο χρόνος κυλά γρήγορα!».
Το γεγονός ότι απέσπασες διεθνή βραβεία για τις ταινίες σου και δεν είχες στην Ελλάδα την ανάλογη προβολή σε ξίνισε;
«Καταλαβαίνω ότι κάθε τόπος είναι για άλλα πράγματα. Δεν ξινίζω -απλώς παρατηρώ και δρω ανάλογα.».
Θα μας πεις δύο λόγια για την ταινία σου;
«Είναι μια ταινία δράσης που έγινε χωρίς χρήματα μερικά χρόνια πριν. Ήταν μια έναρξη για μένα να καταλάβω πως μπορώ να χρησιμοποιήσω κάθε πόρο διαθέσιμο για την επίτευξη ενός στόχου. Κάτι που κατά την διάρκεια μια νέας εταιρίας αυτό είναι απολύτως κρίσιμο για μια εταιρία που αναπτύσσεται».
Αλήθεια ο κινεζικός Πολιτισμός έχει κοινά σημεία με τον δικό μας;
«Όλοι μοιραζόμαστε κοινά σημεία και κάθε λαός επιδιώκει καλοζωία. Αλήθεια είναι ότι ο Ελληνικός και ο Κινέζικος πολιτισμός είναι από τους αρχαιότερους στον κόσμο».
Αν είχες μια συνάντηση με τον Πρωθυπουργό της χώρας τι θα του έλεγες να αλλάξει άμεσα με δεδομένο ότι εσύ πλέον βλέπεις διαφορετικά την χώρα απ’ έξω.
«Η αλήθεια είναι ότι μόνο μέσω μιας παρόμοιας εμπειρίας μπορώ να δώσω έγκυρες συμβουλές. Ωστόσο είναι προφανές ότι έμφαση θα πρέπει να δωθεί στον τουρισμό και στην ναυτιλία. Επίσης επενδύσεις σε tech startup ιδέες θα ήταν ότι καλύτερο».
Έχεις επισκεφθεί και άλλα μέρη της Ασίας; Θεωρείς πως οι εμπειρίες σου και οι εικόνες που έχεις απορροφήσει έχουν αλλάξει την κοσμοθεωρία σου;
«Τελείως. Για μένα πλέον υπάρχει ένας πλανήτης, ένας ήλιος και 24 ώρες στην ημέρα».
To video clip που τον έκανε γνωστό στην Ελλάδα
Τέλος, θα ήθελα να στείλεις το δικό σου μήνυμα για τους νέους που μαστίζονται από την ανεργία;
«Όλα γίνονται με αφοσίωση και πρόγραμμα».
Οι δημιουργίες του ήταν κυρίως πτυχωτές τουαλέτες κατασκευασμένες από μουσελίνα και σιφόν επηρεασμένες από τα αρχαία ελληνικά και αιγυπτιακά ενδύματα.
Για αυτές του τις επιλογές τον ονομάστηκε και ο «Βασιλιάς της Μουσελίνας».
Οι δημιουργίες του ήταν πολύ δημοφιλείς στις Ευρωπαίες γαλαζοαίματεςκαι στις ηθοποιούς του κινηματογράφου.
Ανάμεσα στις πελάτισσές του ήταν η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια, η Δούκισσα του Windsor και η γνωστή δημοσιογράφος Έλσα Μάξγουελ.
Ο Γιάννης Dessès γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 6 Αυγούστου του 1904 και ήταν ελληνικής καταγωγής.Σε ηλικία 11 ετών σχεδίασε ένα φόρεμα για την μητέρα του με πολύ μεγάλη επιτυχία. Σπούδασε νομικά αλλά ποτέ δεν εξάσκησε το επάγγελμα αυτό. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1924 και γοητευμένος από τη μόδα άρχισε να σχεδιάζει για τον οίκο ραπτικής Maison Jane στη Rue de la Paix. Την επόμενη χρονια, 1925 αναλαμβάνει την διεύθυνση του οίκου.
Το 1937, σε ηλικία 33 ετών, δημιούργησε το δικό του οίκο ραπτικής στην Avenue George Vμε την επωνυμία "Jean Dessès"έχοντας συνεργάτες τον φίλο του Balenciaga και τον σχεδιαστή Raphaël.
Μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου ταξίδεψε στην Ελλάδα και την Αίγυπτο. Οι δημιουργίες του επηρεάστηκαν από τα ταξίδια του αυτά. Κατασκεύαζε κυρίως πτυχωτές βραδινές τουαλέτες από μουσελίνα κα σιφόν, ολοκέντητα φορέματα, σύνολα από φορέματα με εφαρμοστά σακάκια και αέρινες φούστες. Το 1945 συμμετείχε στην έκθεση μόδας στο Μουσείο του Λούβρου με θέμα «Théâtre de la Mode». Το 1946 δημιούργησε την εταιρία αρωμάτων Jean Dessès.
Τα αρώματα με την υπογραφή του ήταν τα Celui, Gymkana και Kalispera. Το 1949 ο Dessès άρχισε την παραγωγή ετοιμοφόρετων ενδυμάτων (prêt-à-porter) για την αγορά της Αμερικής. Από το 1949 και για οκτώ χρόνια ο Guy Laroche εργάστηκε μαζί του ως σχεδιαστής και βοηθός. Συνεργάστηκαν και για τη δημιουργία του “Ινστιτούτου Laroche” και αργότερα με τους Fath, Piguet, Carven και Paquin ως μέλος στους “Associated Couturiers”.
O Valentino δούλεψε μαζί του tην δεκαετία του 1950 και όπως αναφέρει ο ίδιος ήταν σταθμός για την εξέλιξή του.
Από το 1955 σχεδίαζε για τη φίρμα Jean Dessès Diffusion και το 1956 άνοιξε μπουτίκ στις “Galeries Lafayette”. Την ίδια χρονιά στην Αθήνα άνοιξε σε συνεργασία με τον οίκο γουναρικών Σιστοβάρη τον «Οίκο Σιστοβάρη-Dessès». Το 1958 μεταφέρθηκε στο 12 Rond Point des Champs Élysées στο Παρίσι.
Το 1963, στα εξήντα του, ο Jean Dessès λόγω της κακής κατάστασης της υγείας του μετακόμισε από το Παρίσι στην Αθήνα και ασχολήθηκε με τον οίκο που είχε ανοίξει εκεί οκτώ χρόνια νωρίτερα. Πέθανε στην Αθήνα το 1970.
Την δεκαετία του ’90 αναβίωσαν οι δημιουργίες του με το ενδιαφέρον που υπήρχε για τα ενδύματα τις δεκαετίας του ’50.
Το γνωστό μοντέλο Naomi Campell το 1999 σε δεξίωση των Christie’s φόρεσε δημιουργία του.
Αργότερα το 2001 και το 2006 η ηθοποιός Renée Zellweger και η ηθοποιός και τραγουδίστρια Jennifer Lopez φόρεσαν τουαλέτες του στην απονομή των Όσκαρ.
Προϊόντα που είναι αξιόλογα, προσεγμένα στην εμφάνιση αλλά κυρίως που έχουν να πουν κάτι στους ουρανίσκους των καταναλωτών,διεκδικούν μία θέση στα ράφια - ηλεκτρονικά και μη - της παγκόσμιας αγοράς.
Ο δρόμος αυτός γίνεται πιο εύκολος όταν επάνω τους έχουν την σφραγίδα του "Great Taste Awards"του πλέον αναγνωρισμένου διαγωνισμού χώρο της γεύσης. Φέτος περισσότεροι από 400 εξειδικευμένοι δοκιμαστές για 49 ημέρες δοκίμασαν πάνω από 10.000 προϊόντα από όλο τον κόσμο για να αναδείξουν τα καλύτερα.
Από τα 10.000 μόνο 141 τρόφιμα κατάφεραν να ξεχωρίσουν και 9 από αυτά παράγονται στην Ελλάδα.
Ας δούμε ποια είναι:
Αξίζει να αναφερθεί ότι με δύο αστέρια βραβεύθηκαν 39 ελληνικά προϊόντα ενώ ένα αστέρι έλαβαν 49 προϊόντα από Έλληνες παραγωγούς.
Διαβάστε εδώ το σχετικό μας άρθρο: Αποκλειστικό: Made in Greece τα ευωδιαστά αφεψήματα Anassa Organics - Δημιουργοί τους οι φίλες από την τράπεζα, Γιάννα & Αφροδίτη που σαρώνουν τα βραβεία!
Αφού ηγήθηκε μιας μεγάλης αυτοκρατορίας περιοδικών όταν η Ελλάδα ήταν αλλιώς, από το Lifestyle, το Hello μέχρι & την Vogue,σήμερα παραμένει επικεφαλής του Ηello αλλά άνοιξε και τον δικό της νέο δρόμο. Την συνάντησα βραδάκι, στο νέο της κατάστημα στην Μύκονο εκεί δίπλα στα Ματογιάννια.
Απ'έξω οι βιτρίνες έχουν τον αέρα, τη σφραγίδα και το κομψό γούστο μιας Ιταλίδας,έως ότου ανακαλύψεις ότι πρόκειται για την Έλενα Μακρή Λυμπέρη που άνοιξε στο νησί των ανέμων την πρώτη της μπουτίκ. Και επειδή τίποτε δεν κάνει τυχαία, το location που επέλεξε είναι η γωνία στο σοκάκι που οδηγεί στα δύο καλύτερα restaurant του νησιού: Το Hakkasan & το Ιnterni.
Η collection της απαρτίζεται από καφτάνια, μάξι φουστάνια, μαγιό με σχέδια και έμπνευση από την αρχαία Ελλάδα.
Όσο για τα μαντήλια έχουν την υπογραφή και την αύρα του περίφημου σχεδιαστή μόδας του '70 Γιάννη Τσεκλένη.
Εκεί που η κόρη μου η Έλενα & εγώ είπαμε we die for ήταν τα μαγιό με ενσωματωμένες χρυσές μεταλλικές αγκράφες & chockers, ενώ το μπούστο με χρυσή πόρπη ήταν τόσο καλοραμμένο που έμοιαζε κομμάτι από γλυπτό.
Η καλλονή και πάντα σικ Δούκισσα Νομικού με φόρεμα της collection
Η ίδια η Έλενα μας έδειξε με χαρά και το γνωστό της πάθος την συλλογή της,ενώ η διακριτική παρουσία του συζύγου της, Αντώνη πρόδιδε τη στήριξη στην αγαπημένη του σύζυγο.
Η αγαπημένη των paparazzi και λάτρης της μόδας Κατερίνα Καινούργιου με μαγιό της collection
Οι τιμές είναι ανάλογες της ποιότητας και απευθύνονται στο διεθνές κοινό του κοσμοπολίτικου νησιού.
*Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το elenamakri.com
Επιμέλεια: Ειρήνη Νικολοπούλου
Μ.Μ:Ποιο είναι το story γύρω από τη δημιουργία της επιχείρησης σας;
Γιώργος Αρφαράς:Το e-table.gr γεννήθηκε ως ιδέα το 2011 σε μία βεράντα. Ήταν ένα Σάββατο απόγευμα στο σπίτι του Κώστα, όταν χρειάστηκε να πάρουμε αρκετά τηλέφωνα σε τέσσερα διαφορετικά εστιατόρια για να βρούμε διαθέσιμο τραπέζι το ίδιο βράδυ, χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα. Αυτό ήταν αρκετό για να συνειδητοποιήσουμε ότι έλειπε από την αγορά, μια υπηρεσία που να σε βοηθάει να ανακαλύπτεις εύκολα και με εύχρηστο τρόπο νέα εστιατόρια, γνωρίζοντας ταυτόχρονα τη διαθεσιμότητα του κάθε εστιατορίου.
Το κενό ήρθε να καλύψει το e-table.gr, η πρώτη, στην ελληνική αγορά,ολοκληρωμένη πλατφόρμα ηλεκτρονικών κρατήσεων σε εστιατόρια που λειτουργεί από τον Ιούλιο του 2014. Το e-table.gr αριθμεί πλέον περισσότερα από 1700 συμβεβλημένα εστιατόρια σε 24 πόλεις της Ελλάδας, έχοντας εξυπηρετήσει πάνω από 150.000 πελάτες. Παράλληλα έχει λάβει διακρίσεις και έχει βραβευθεί συνολικά σε τρεις κατηγορίες στα App Awards 2015 καθώς και στα Lighthouse e-volution Awards 2016, διαγράφοντας πλέον σταθερή ανοδική πορεία. To βραβευμένο App του e-table.gr για Android και iOS συσκευές είναι το μοναδικό στο είδος του που δίνει τη δυνατότητα για online κρατήσεις στα καλύτερα εστιατόρια απευθείας από το κινητό.
Μ.Μ: Ποιος ή τι ήταν η έμπνευση για τη δημιουργία του e-table.gr και ποια στάδια ακολούθησαν από τη στιγμή που λάβατε αυτή την απόφαση;
Κώστας Σαριδάκης:Όπως στις περισσότερες startups, το έναυσμα ήταν ο εντοπισμός ενός προβλήματος και στην περίπτωση μας ήταν η ταλαιπωρία της τηλεφωνικής κράτησης για το κλείσιμο ενός τραπεζιού. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι συνήθως χρειάζονται αρκετά τηλεφωνήματα για μια κράτηση, ειδικά αν πρόκειται για δημοφιλές εστιατόριο και σε ώρες/μέρες αιχμής, ενώ αρκετές φορές λόγω φόρτου τα εστιατόρια είτε δεν προλαβαίνουν να απαντούν τις κλήσεις είτε τις απαντούν αλλά χωρίς να προσφέρουν υψηλό επίπεδο εξυπηρέτησης. Είναι συχνό φαινόμενο να κρατούν κάποιο μήνυμα αλλά να ξεχνούν να ενημερώσουν τους πελάτες.
Σχετικά με τα στάδια που ακολουθήσαμε, αυτά ήταν αρκετά αλλά μπορούν να χωριστούν στα ακόλουθα τρία: α) η αποσαφήνιση του επιχειρησιακού μοντέλου και ο σχεδιασμός του αρχικού site, β) οι εμπορικές συμφωνίες με τα πρώτα 10-20 εστιατόρια, που ήταν και οι πιο δύσκολες και γ) η εύρεση επενδυτών.
Μ.Μ:Ποια ήταν τα δύσκολα και ποια τα εύκολα βήματα μέχρι τώρα;
Γιώργος Αρφαράς:Το πιο δύσκολο βήμα ήταν φυσικά η αρχική απόφαση να τα παρατήσουμε όλα και να κυνηγήσουμε την ιδέα μας. Καθώς στήναμε το pilot προϊόν μας, τρέχαμε με τον Κώστα παράλληλα τη δική μας συμβουλευτική εταιρία για να βγάζουμε τα προς το ζην. Εν συνεχεία, το επόμενο δύσκολο βήμα ήταν η ανεύρεση χρηματοδότησης του εγχειρήματος.
Εύκολα βήματα δε θα έλεγα ότι έχουμε κάνει ακόμα, αλλά σίγουρα κάποια πράγματα ήρθαν πιο εύκολα από όσο τα περιμέναμε στην αρχή. Για παράδειγμα, η επέκταση σε πολλούς ελληνικούς προορισμούς φάνταζε δύσκολη στην αρχή, αλλά το γεγονός ότι είχαμε αρχίσει να γινόμαστε ήδη γνωστοί βοήθησε πάρα πολύ στο κλείσιμο συμφωνιών με νέους συνεργάτες.
Μ.Μ:Πώς θα προχωρήσετε και θα εξελίξετε όσα πετύχατε μέχρι τώρα; Υπάρχει σχέδιο; Υπάρχουν πλάνα;
Γιώργος Αρφαράς: Χωρίς πλάνο και σχέδια για το μέλλον, δεν πας και πολύ μακριά. Για να διατηρήσουμε την πρωτοκαθεδρία μας στην Ελλάδα πρέπει διαρκώς να κινούμαστε. Στα άμεσα σχέδιά μας ανήκει η εμπορική διάθεση του λογισμικού που ετοιμάζουμε για τα εστιατόριά μας και αφορά την οργάνωσή τους σε θέματα διαχείρισης κρατήσεων και τραπεζιών. Παράλληλα, σκοπεύουμε να ξεκινήσουμε να προσφέρουμε και στους χρήστες μας τη δυνατότητα εκτός από εκπτώσεις να απολαμβάνουν και άλλου είδους προσφορές, όπως fixed menus, freebies κ.α. Η επιδίωξη είναι σταδιακά να προσθέτουμε νέα χαρακτηριστικά στο προϊόν μας, που αφενός θα βελτιώνουν την εμπειρία των χρηστών μας και αφετέρου θα δίνουν λύσεις σε θέματα marketing και operations στα εστιατόρια.
Μ.Μ:Πού ονειρεύεστε ότι θα φτάσει στο μέλλον το e-table.gr ; Ποιους στόχους έχετε για αυτό;
Γιώργος Αρφαράς: Σύντομα θα θέλαμε να καταφέρουμε να θεωρούμαστε συνώνυμο της έννοιας «κράτησης σε εστιατόριο» στην Ελλάδα και να διασφαλίσουμε μία βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη εντός και εκτός των συνόρων. Μακροπρόθεσμα, θέλουμε να εδραιώσουμε το e-table.gr ως ένα δυνατό regional παίχτη στις online κρατήσεις εστιατορίων. Πιστεύουμε ότι μπορούμε, αρκεί εξωτερικοί παράγοντες να σταθούν ευνοϊκοί.
Μ.Μ: Τι απήχηση έχει στον κόσμο;
Κώστας Σαριδάκης: Η απήχηση είναι πάρα πολύ θετική μέχρι στιγμής καθώς ήδη περισσότεροι από 150.000 Έλληνες αλλά και ξένοι έχουν πάει σε κάποιο εστιατόριο μέσω κράτησης από το e-table.gr. Παράλληλα, το feedback που λαμβάνουμε καθημερινά από τους χρήστες μας είναι πολύ ενθαρρυντικό γεγονός που επιβεβαιώνει ότι υπήρχε πράγματι ένα κενό στην αγορά σε ό,τι αφορά την εύκολη και άμεση online κράτηση αλλά και τις εκπτώσεις χωρίς πιστωτική κάρτα ή κουπόνια.
Μ.Μ: Πείτε μας δυο λόγια για την Ενέργεια σε συνεργασία με τους ΜΚΟ, που ξεκίνησε το e-table.gr; Στόχοι και ανάπτυξη πρακτικών CSR;
Κώστας Σαριδάκης: Έχοντας ασχοληθεί παλιότερα με έργα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης γνωρίζουμε καλά το αντικείμενο και τα οφέλη που μπορεί να έχε μια τέτοια Ενέργεια τόσο για μια επιχείρηση όσο και για την κοινωνία. Οπότε ήταν θέμα χρόνου να εφαρμόσουμε κάτι ανάλογο στο e-table.gr. Πιο συγκεκριμένα, οι χρήστες μας έχουν πλέον τη δυνατότητα να δωρίζουν του πόντους που συγκεντρώνουν, κάθε φορά που χρησιμοποιούν το e-table.gr, σε έναν από τους 6 μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμά μας. Κατά συνέπεια μπορούν να προσφέρουν χρηματικά ποσά των 5 ή 10 ευρώ χωρίς να τους στοιχίζει απολύτως τίποτα καθώς το e-table.gr είναι μια εντελώς δωρεάν υπηρεσία. Στο άμεσο μέλλον θέλουμε να εντάξουμε και άλλους Μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς, δίνοντας περισσότερες επιλογές στους χρήστες μας, καθώς εκείνοι επιλέγουν σε ποιον Οργανισμό θα δωρίσουν τα χρήματα, ανάλογα με τις ευαισθησίες τους.
Ο 77χρονος Θόδωρος Καρυπίδης από το Μαυροδένδρι Κοζάνης εργάστηκε για χρόνια πολλά στη Γερμανία και τον Καναδά, ώσπου αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα και να μοιραστεί μαζί με τους συμπολίτες του μέρος των αγαθών που απέκτησε με κόπο και πολλή δουλειά. Έτσι, πρόσφερε ως δωρεά στο Μαμάτσειο νοσοκομείο της Κοζάνης 21 υπερσύγχρονα ηλεκτρικά κρεβάτια που θα καλύψουν τις ανάγκες της Καρδιολογικής κλινικής, που αυτή την περίοδο βρίσκεται στο στάδιο της ανακαίνισης των εγκαταστάσεών της.
Μόλις έναν μήνα πριν, ο ίδιος άνθρωπος είχε προσφέρει άλλα 45 ηλεκτρικά κρεβάτια για να καλύψουν τις ανάγκες της Παθολογικής κλινικής.Ο εξοπλισμός, όπως εξήγησε ο διοικητής του νοσοκομείου Γιώργος Χιωτίδης, είναι υπερσύγχρονος και συνήθως υπάρχει σε μονάδες εντατικής θεραπείας και σε κέντρα αποκατάστασης.
Χθες ήταν η ημέρα της επίσημης παραλαβής και ο Θόδωρος Καρυπίδης περίμενε υπομονετικά στο γραφείο του διοικητή,στηρίζοντας ελαφρά το σώμα του στο μπαστούνι του. Δεν έδειξε να χαίρεται ιδιαίτερα με τους φωτογράφους, τις κάμερες και τους δημοσιογράφους που είχαν προσκληθεί για να καλύψουν το γεγονός, αφού βασικό του μέλημα είναι απλώς και μόνο η προσφορά στον συνάνθρωπο. "Από μικρός επιθυμούσα να βοηθώ τους ανθρώπους, ήθελα να στέκομαι δίπλα στους ανήμπορους, δεν λέω, μού έτυχαν και μένα δύσκολες περιστάσεις, αλλά αυτό το λίγο που μου δόθηκε ως ευκαιρία, ήθελα να το προσφέρω", ήταν μερικές από τις λίγες κουβέντες που είπε, εξηγώντας τα κίνητρα της πράξης του.
Αυτή η διάθεσή του για προσφορά ήταν που τον οδήγησε για πρώτη φορά το 2004 στο νοσοκομείο Κοζάνης, ρωτώντας την τότε διοίκηση για τις άμεσες ανάγκες. Τότε είχε προσφέρει ως δωρεά, στη μνήμη της αδελφή του Αφροδίτης, ένα πλήρως εξοπλισμένο ασθενοφόρο που έφερε το όνομά της στα διακριτικά του.
Με τον ίδιο τρόπο λειτούργησε και τώρα, καλύπτοντας τις άμεσες ανάγκες δύο σημαντικών κλινικών του νοσοκομείου."Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ωραία νιώθω, που είδα τους δύο γιατρούς- διευθυντές να χαίρονται τόσο πολύ που οι κλινικές τους θα έχουν καλύτερες συνθήκες για τους ασθενείς τους"ανέφερε ο κ. Καρυπίδης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Δεν τον χωρούσε ο ...τόπος
Η ζωή του Θόδωρου Καρυπίδη δεν ήταν εύκολη και τα χρήματα που διέθεσε για να κάνει καλύτερο το νοσοκομείο της πόλης του, δεν βρέθηκαν με ευκολία στα χέρια του. Εργάστηκε ως οικονομικός μετανάστης στη Γερμανία και τον Καναδά, ώσπου πριν από μερικά χρόνια επέστρεψε στην πατρίδα. Παιδί πενταμελούς οικογένειας που δεν το ...χωρούσε ο τόπος, ούτε η αγροτική ζωή του χωριού, μετανάστευσε το 1964 στο Βισμπάντεν της Γερμανίας, εργάστηκε σκληρά, κάνοντας διπλοβάρδιες ακόμη και τα Σαββατοκύριακα σε εργοστάσιο της περιοχής.
"Δεν είχα παράπονο με τα χρήματα αλλά δεν με χωρούσε ο τόπος ήθελα κάτι διαφορετικό. Μέσω γνωστών, μαθαίνω ότι στον Καναδά ήταν ακόμη καλύτερα και αποφασίζω να κάνω το μεγάλο βήμα"εξηγεί. Τότε τον κάλεσε ο διευθυντής του εργοστασίου, του ζήτησε να μείνει και στο τέλος τον συμβούλεψε ότι εάν δεν τα καταφέρει στον Καναδά θα τον περιμένει η θέση του και η δουλειά στο εργοστάσιο.
"Φτάνοντας στο Μόντρεαλ μου είπαν ότι η βαριά βιομηχανία ήταν στην περιοχή του Τορόντο.Έφτασα στον τελικό προορισμό μου, αλλά χρειάσθηκε να περπατήσω με τα πόδια στο χιόνι και σε θερμοκρασίες που ξεπερνούσαν τους -30 βαθμούς Κελσίου, μια απόσταση 15 χιλιομέτρων"λέει. Τα κρυοπαγήματα στα πόδια και στα χέρια χρειάστηκαν πολύ καιρό για να επουλωθούν, αλλά αυτή την εμπειρία δεν έμελλε να την ξεχάσει ποτέ... Εκεί εργάστηκε σε μεγάλη υαλουργική βιομηχανική μονάδα μέχρι την σύνταξή του.
"Τον πρώτο καιρό ήταν δύσκολα, υπήρξαν στιγμές που έπαιρνα τηλέφωνο στο ταξιδιωτικό πρακτορείο της πόλης, να ρωτήσω για το εισιτήριο της επιστροφής,να γυρίσω πίσω στην πατρίδα. Με το που άκουγα την φωνή της υπαλλήλου, σκεφτόμουν ότι τόσοι άνθρωποι, οι συμπατριώτες που ήταν γύρω μου, προσπάθησαν, νίκησαν τις δυσκολίες και στο τέλος τα κατάφεραν. Αμέσως έκλεινα το τηλέφωνο... Στο τέλος νομίζω ότι τα κατάφερα κι εγώ"λέει, χαμογελώντας από ικανοποίηση.
Πριν από λίγο καιρό,ο Θόδωρος Καρυπίδης εγκατέλειψε οριστικά το Τορόντο του Καναδά και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κοζάνηκαι είναι μαζί με τα άλλα δύο αδέλφια του, που βρίσκονται στη ζωή.
Προτού αποχωρήσει από το νοσοκομείο ζήτησε να δει το ασθενοφόρο που πρόσφερε ως δωρεά. Ήταν παρκαρισμένο και σε ακινησία, καθώς, όπως του εξήγησαν, "από τη συνεχή χρήση χάλασε ο κινητήρας του". Παρακάλεσε, λοιπόν, τους αρμόδιους, εάν μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα, προκειμένου το ασθενοφόρο, που είναι σε πολύ καλή κατάσταση, να κυκλοφορήσει εκ νέου, προσφέροντας βοήθεια στη διακομιδή ασθενών.
Συνολικά 97 Έλληνες είναι έτοιμοι να πέσουν στη μάχημε στόχο τη διάκριση.
Από 97 αθλητές αποτελείται η ελληνική αποστολή, η οποία βρίσκεται ήδη στο Ρίο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η πλέον πολυάριθμη αποστολή είναι αυτή του στίβου με 26 αθλητές ενώ ακολουθεί αυτή της κολύμβησης με 15.
Αναλυτικά η ελληνική αποστολή
Στίβος (26)
Κώστας Φιλιππίδης (επί κοντώ)
Κατερίνα Στεφανίδη (επί κοντώ)
Νικόλ Κυριακοπούλου (επί κοντώ)
Λυκούργος Τσάκωνας (200μ.)
Μαρία Μπελιμπασάκη (200μ.)
Αντώνης Μάστορας (ύψος) (είναι τραυματίας)
Κώστας Μπανιώτης (ύψος)
Κώστας Δουβαλίδης (110μ. εμπόδια)
Αλέξανδρος Παπαμιχάηλ (50χλμ. και 20χλμ. βάδην)
Αντιγόνη Ντρισμπιώτη (20χλμ. βάδην)
Χρυσούλα Αναγνωστοπούλου (δίσκος)
Σοφία Ρήγα (μαραθώνιος)
Ράνια Ρεμπούλη (μαραθώνιος)
Χριστόφορος Μερούσης (μαραθώνιος)
Βούλα Παπαχρήστου (τριπλούν)
Nίκος Σκαρβέλης (σφαίρα)
Αλεξία Πάππας (10.000)
Παναγιώτα Τσινοπούλου (20χλμ. βάδην)
Παναγιώτα Βλαχάκη (Μαραθώνιος)
Μίλτος Τεντόγλου (μήκος)
Λίλη Αλεξούλη (μήκος)
Mιχάλης Αναστασάκης (σφυροβολία)
Mιχάλης Καλομοίρης (μαραθώνιος)
Ελισάβετ Πεσιρίδου (100 εμπόδια)
Ειρήνη Βασιλείου (400μ.)
Σοφία Υφαντίδου (έπταθλο)
Κολύμβηση (15)
Κριστιάν Γκολομέεφ (50μ. και 100μ. ελεύθερο)
Στέφανος Δημητριάδης (200μ. πεταλούδα)
Οδυσσέας Μελαδίνης (50μ. ελεύθερο)
Ανδρέας Βαζαίος (200μ. μικτή ατομική)
Παναγιώτης Σαμιλίδης (200μ. πρόσθιο)
Νόρα Δράκου (50μ. ελεύθερο)
Σπύρος Γιανιώτης (10χλμ. μαραθώνια κολύμβηση)
Κέλυ Αραούζου (10χλμ. μαραθώνια κολύμβηση)
Αννα Ντουντουνάκη (100μ. πεταλούδα)
Απόστολος Χρήστου (100 ύπτιο)
Δημήτρης Κουλούρης (200μ. πρόσθιο)
Χρήστος Κατραντζής (4Χ100 ελεύθερο)
Θοδώρα Γιαρένη (50μ. ελεύθερο)
Κριστέλ Βουρνά (100μ. πεταλούδα)
Δημήτρης Δημητρίου (400μ. ελεύθερο)
Συγχρονισμένη Κολύμβηση (2)
Ντουέτο
Ευαγγελία Πλατανιώτη, Εβελίνα Παπάζογλου
Υδατοσφαίριση (13)
Εθνική ομάδα των ανδρών
Ιστιοπλοΐα (7)
Βύρωνας Κοκκαλάνης (RS:Χ)
Τζέλη Σκαρλάτου (RS:Χ)
Παύλος Καγιαλής,
Παναγιώτης Μάντης (470)
Γιάννης Μιτάκης (Φιν)
Σοφία Μπεκατώρου - Μιχάλης Πατενιώτης (Νacra 17)
Σκοποβολή (2)
Άννα Κορακάκη (αεροβόλο πιστόλι)
Ευθύμης Μίττας (σκητ)
Κωπηλασία (10)
Κατερίνα Νικολαΐδου, Σοφία Ασουμανάκη (διπλό σκιφ γυναικών)
Γιάννης Χρήστου, Γιώργος Τζιάλας, Διονύσης Αγγελόπουλος, Γιάννης Τσίλης (τετράκωπος ανδρών)
Μαγδανής Παναγιώτης, Ντούσκος Στέφανος, Γιάνναρος Σπύρος, Πέτρου Γιάννης (τετράκωπος άνευ ελαφρών βαρών) και αναπληρωματικοί: Λευτέρης Κόνσολας και Θωμάς Καραμήτρος.
Γυμναστική (9)
Λευτέρης Πετρούνιας (ενόργανη)
Bλάσης Μάρας (ενόργανη)
Βαρβάρα Φίλιου (ρυθμική)
Βάσω Μιλλούση (ενόργανη)
Εθνική ομάδα ανσάμπλ (Σταυρούλα Σαμαρά, Ελένη Δόικα, Μιχαέλα Μεταλλίδου, Ιωάννα Αναγνωστοπούλου, Ζωή Κοντογιάννη)
Ποδηλασία (3)
Γιάννης Ταμουρίδης (ποδηλασία δρόμου)
Xρήστος Βολικάκης (ποδηλασία πίστας)
Δημήτρης Αντωνιάδης (ορεινή ποδηλασία)
Ξιφασκία (2)
Βάσω Βουγιούκα
Κατερίνα Κοντοχριστοπούλου
Επιτραπέζια Αντισφαίριση (1)
Παναγιώτης Γκιώνης
Πάλη (1)
Μαρία Περβολαράκη
Tζούντο (2)
Ηλίας Ηλιάδης
Ρομάν Μουστόπουλος
Αρση Βαρών (1)
Θόδωρος Ιακωβίδης 85κ.
Tοξοβολία (1)
Ευαγγελία Ψάρρα
