Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Nature Cell Biology και υπογράφεται από τον δρα Αντώνη Κουρτίδη (επίσης απόφοιτο του τμήματος Βιολογίας του Αριστοτελείου) ρίχνει φως σε έναν άγνωστο έως τώρα μηχανισμό καρκινογένεσης αλλά και επαναφοράς των καρκινικών κυττάρων στη φυσιολογική λειτουργία.

«Δεν πρόκειται για θεραπεία του καρκίνου» λέει στην «Κ» ο δρ Αναστασιάδης. «Ελπίζουμε όμως ότι είναι ένα σημαντικό βήμα για την επαναφορά επιθετικών όγκων σε λιγότερο επιθετική ή και καλοήθη μορφή, ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα με τις ήδη υπάρχουσες αγωγές».

Στο βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η κλινική (https://youtu.be/yGYTLOGZ40U) για να περιγράψει την ανακάλυψη, ο δρ Αναστασιάδης εξηγεί: «Τα κύτταρα ενώνονται μεταξύ τους με συγκολλητικά μόρια. Εδώ και μία δεκαετία έχουμε αντιληφθεί ότι τα μόρια αυτά παίζουν και άλλους σημαντικούς ρόλους, όπως το ότι μεταδίδουν σήματα, ενώ η απορρύθμισή τους σχετίζεται με την καρκινογένεση. Οταν ο παθολόγος δει μία βιοψία, καταλαβαίνει ότι πρόκειται για καρκίνο από το σχήμα των κυττάρων. Τα καρκινικά κύτταρα έχουν ακανόνιστο σχήμα, κάτι που προκαλείται από ελαττώματα στα συγκολλητικά μόρια».

«Η έρευνα εντόπισε συγκεκριμένους σχηματισμούς συγκολλητικών κυττάρων, που δίνουν σήματα μέσω μορίων που λέγονται microRNAs. Στα φυσιολογικά κύτταρα, τα microRNAs δίνουν το σήμα ότι η ανάπτυξη πρέπει να σταματήσει όταν τα κύτταρα ακουμπήσουν το ένα το άλλο. Στα καρκινικά κύτταρα αυτό έχει απορρυθμιστεί και αναπτύσσονται χωρίς έλεγχο», συνεχίζει ο δρ Αναστασιάδης. «Ταυτοποιήσαμε δύο κύρια χαρακτηριστικά αυτών των συγκολλητικών δομών, έναν σχηματισμό που προηγείται της καρκινογένεσης και οδηγεί στην ανάπτυξη του καρκίνου και έναν σχηματισμό που λειτουργεί ως φρένο».

Ελειπε το «φρένο»

«Κοιτάξαμε δείγματα ανθρώπινων καρκίνων και είδαμε ότι στην τεράστια πλειοψηφία, το “φρένο” αυτό λείπει». Εγχύοντας στα κύτταρα microRNA, «επαναπρογραμματίζονται» για να συμπεριφέρονται φυσιολογικά.

Στην επικοινωνία του μαζί μας, ο δρ Αναστασιάδης επισήμανε ότι ο μηχανισμός αυτός «φαίνεται ότι επηρεάζεται σε όλους τους ιστούς καρκίνων του μαστού και του νεφρού. Αποκαθιστώντας τα miRNAs στα καλλιεργημένα καρκινικά κύτταρα, εμποδίζουμε την ανάπτυξή τους, αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμη για να δούμε αν μπορεί να λειτουργήσει ως θεραπεία σε ασθενείς».

«Τώρα κάνουμε έρευνες σε προ-κλινικά μοντέλα καρκίνου της ουροδόχου κύστεως και του πνεύμονα. Ο λόγος που επιλέξαμε αυτούς τους καρκίνους είναι ότι μπορούμε να εισάγουμε τα miRNAs τοπικά», συνεχίζει.

Στην ερώτηση τι έχει να πει στους φοιτητές στην Ελλάδα,που ετοιμάζονται να εγγραφούν στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου εν μέσω αβεβαιότητας, ο δρ Αναστασιάδης απαντά. «Αυτή η έρευνα είναι το αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς και της αφοσίωσης ενός τέτοιου φοιτητή, του Αντώνη Κουρτίδη, που είναι ο πρώτος συγγραφέας του paper και ερευνητής στο εργαστήριό μου. Τόσο ο Αντώνης όσο κι εγώ ξεκινήσαμε την επιστημονική μας σταδιοδρομία στο Τμήμα Βιολογίας στη Θεσσαλονίκη. Και οι δύο φύγαμε από την Ελλάδα για να ασχοληθούμε με έρευνα πρώτης γραμμής. Η συμβουλή μου είναι, ακολουθήστε τα όνειρά σας, διακριθείτε σε αυτό που κάνετε και θα βρεθεί ένας δρόμος για να επιτύχετε».

Πηγή: kathimerini.gr

Ο δρόμος στενός και με στροφές αλλά ιδιαίτερα γραφικός. Φθάνοντας στο χωριό Καστόρειον, το πρώτο που βλέπει είναι οι πηγές του Άγιου Μάμα, πολλά πλατάνια και πεζούλια για γερές ανάσες δροσιάς μέσα στο καλοκαίρι, αλλά σίγουρα δεν φαντάζεται ότι θα δει μια μονάδα παραγωγής πέστροφας, σολομού και οξύρυγχου (βλέπε χαβιάρι) λίγα μέτρα από τα πλατάνια.

Η G-fish, όπως ονομάζεται σήμερα αυτή η πολλάκιςβραβευμένη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας, μετρά ήδη 45 χρόνια παρουσίας. Για όσους περάσαμε τα καλοκαίρια μας σε αυτό το χωριό, το συγκεκριμένο μέρος θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι του. Εξάλλου, ο κύριος Μιχάλης πάντα χαιρόταν να μας βλέπει να μπαίνουμε σαν στο σπίτι μας μέσα στην μονάδα και να ταΐζουμε τα ψάρια βλέποντάς τα να χοροπηδούν σαν τρελά μέσα στις δεξαμενές με το νερό του Ταϋγέτου, καθαρό από βαρέα μέταλλα, χημικά ή ό,τι άλλο βρίσκει δυστυχώς κανείς στις θάλασσες και τους ωκεανούς.

Ο Γιάννης Γεροντίδης είναι βασικά η δεύτερη γενιά αυτής της οικογενειακής επιχείρησης. Και αν λάβουμε στα σοβαρά τα λόγια του Αμερικανοσκοτσέζου επιχειρηματία και φιλάνθρωπου, Άντριου Κάρνετζι, πως «η πρώτη γενιά χτίζει την επιχείρηση, η δεύτερη την κάνει επιτυχημένη και η τρίτη την διαλύει», τότε εδώ τα λόγια του επαληθεύονται μέχρι στιγμής, διότι από το 2009 η G-fish δεν προλαβαίνει να βραβεύεται για την ποιότητα των προϊόντων της.

Συγκεκριμένα, η καπνιστή και μαριναρισμένη πέστροφα, ο σολομός και ο οξύρυγχος έχουν κερδίσει 2 διεθνή βραβεία Gourmet, το άλειμμα καπνιστής πέστροφας με μυρωδικά και το άλειμμα καπνιστού σολομού με μυρωδικά έχουν ανακηρυχθεί «Best product» από το περιοδικό «Τρόφιμα και ποτά», η εταιρία πήρε πέρσι βραβείο ποιότητας καλύτερης ιχθυοκαλλιέργειας από τον Γαστρονόμο, ενώ η εφημερίδα «Έθνος» είχε κατατάξει τον Γιάννη Γεροντίδη το 2012 στην λίστα με τους «100 Έλληνες επιχειρηματίες που κάνουν την διαφορά».
«Δέχομαι σχεδόν καθημερινά τηλεφωνήματα από κόσμο που μας δίνουν συγχαρητήρια για τα προϊόντα μας. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, με πήρε τηλέφωνο μια κυρία από την Αθήνα για να με παρακαλέσει να μην χαλάσουμε την ποιότητά μας «..να τα ακριβύνετε και άλλο άμα δεν βγαίνετε…». Μα δεν χρειάζεται της απάντησα γελώντας. «Είμαστε ικανοποιημένοι» περιγράφει ο 40χρονος Γιάννης και παραδέχεται πως αυτή η ανταπόκριση του κόσμου στα προϊόντα της G-fish είναι η μεγάλη επιβράβευση των κόπων και της προσπάθειας της οικογένειάς του. Εξάλλου, ο Γιάννης Γεροντίδης αγαπά πολύ αυτό που κάνει. «Όταν αγαπάς κάτι, το μόνο που μπορείς να πετύχεις είναι να το κάνεις να ανθήσει» ήταν η εισαγωγή στην ομιλία του στο Tedx Sparta που πραγματοποιήθηκε φέτος στο Μουσείο Ελιάς στην Σπάρτη.

Η αλήθεια είναι ότι στα 19 του χρόνια,ενώ έκανε την στρατιωτική του θητεία, δεν είχε αποφασίσει ακόμα ποιον δρόμο θα ακολουθούσε αλλά φαίνεται πως είχε ήδη αποφασίσει η ίδια η ζωή γι’ αυτόν. «Σκεφτόμουν πως ή θα σπούδαζα ιχθυολογία διότι είχα μεγαλώσει μέσα στην μονάδα, την αγαπούσα, μου άρεσε, έκανα πράγματα και είχα μάθει πάρα πολλά πράγματα γύρω από αυτή και από την εμπειρία και τον ενθουσιασμό του πατέρα μου - είχαμε ανοίξει και ένα καπνιστήριο τότε- ή θα σπούδαζα χρηματοοικονομικά που, επίσης, μου άρεσαν.

Όμως, ο ξαφνικός θάνατος του πατέρα μου, του Μιχάλη Γεροντίδη, δεν άφησε επιλογή και έπεσα κατ’ ευθείαν στα βαθιά».
Εδώ αξίζει να τονιστεί πως η οικογένεια Γεροντίδη έχει βαθιά μέσα στο DNA της το στοιχείο της επιχειρηματικότητας, καθώς ο παππούς του Γιάννη αφού γλύτωσε με την οικογένειά του από την μικρασιατική καταστροφή του 1922, εγκαταστάθηκε στην περιοχή της Νέας Ιωνίας στην Αττική στήνοντας με σκληρή δουλειά μεγάλα υφαντουργεία. Χρόνια αργότερα, η οικογένεια αποφασίζει να μετεγκατασταθεί στο Καστόρειο Λακωνίας, 18 χλμ από την Σπάρτη.

Ο παππούς στήνει στο χωριό κλωστοϋφαντουργείο.Οι δυο του γιοι, ωστόσο, ο Μιχάλης και ο Αποστόλης Γεροντίδης, έχουν την ιδέα ενός ιχθυοτροφείου. «Ήταν μια από τις πρώτες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας που έγιναν στην Ελλάδα. Ο πατέρας μου πήγε να κάνει κάποια σεμινάρια για να μάθει γύρω από την αναπαραγωγή των ψαριών κλπ. και εν συνεχεία βρίσκει το οικόπεδο κάτω από τις φυσικές πηγές του Άη Μάμα.

Το αγοράζει μαζί με τον αδελφό του και προχωρούν στην επένδυση» εξηγεί ο Γιάννης. Κάπως έτσι ξεκίνησαν το 1969 την εκτροφή και εμπορία πέστροφας τα δύο αδέλφια μέχρι που το 1985 αποφασίζουν να χωρίσουν τους δρόμους τους.

Τα εμπόδια και η ανάπτυξη
Η ξαφνική απώλεια του Μιχάλη Γεροντίδη έφερε ένα σοκ που, όμως, δεν υπήρχε καν η πολυτέλεια του χρόνου να βιωθεί. Ο Γιάννης τελειώνει την στρατιωτική του θητεία και σπεύδει να μεταφέρει τις άδειες της επιχείρησης στο όνομά του. Κάτι που, όπως λέει στο WE του news247.gr , του πήρε τρία χρόνια.

Η πάλη με το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίαςκαι τα εμπόδια που στήνονταν μπροστά του από ανθρώπους που δεν επιθυμούσαν την ύπαρξη της G-fish, ήταν και η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισε στην έως τώρα πορεία του.
Με την πολύτιμη βοήθεια της μητέρας και των δύο αδελφών του ο Γιάννης έχει απογειώσει την οικογενειακή επιχείρηση, η οποία κινείται συνεχώς ανοδικά. Ουσιαστικά, διαχειρίζεται πάνω από 10 διαφορετικές ετικέτες προϊόντων βασισμένα, φυσικά, στην πέστροφα, τον σολομό και τον οξύρυγχο που είναι η παραγωγή του ιχθυοτροφείου.

Στα νεότερα προϊόντα της G-fishέχουν ενταχθεί πια και τα φρέσκα ραβιόλια γεμιστά με καπνιστή πέστροφα ή καπνιστό σολομό, όπως και το άλειμμα καπνιστής πέστροφας με φρέσκα μυρωδικά ή καπνιστού σολομού με φρέσκα μυρωδικά.

Όσον αφορά τον σολομό,αξίζει να σημειωθεί ότι στην δεκαετία του 1980 είχαν επιχειρήσει να βάλουν σολομό στην μονάδα μετά από πρωτοβουλία του ιχθυογεννητικού σταθμού του Λούρου στα Γιάννενα, ο οποίος είχε διαθέσει τα ψάρια σε όλα τα ιχθυοτροφεία της Ελλάδας. Μάλιστα, τότε το ψάρι είχε επιζήσει μόνον σε τέσσερις μονάδες, μία εκ των οποίων ήταν αυτή στο Καστόρι.

Ο Γιάννης Γεροντίδης τονίζειπως στην G-fish είχε την μεγαλύτερη επιτυχία αλλά λόγω του ότι δεν μπορούσαν να βρουν γόνο, δεν προχώρησε η παραγωγή σολομού. Βεβαίως, αυτή η προοπτική δεν εγκαταλείφθηκε και όταν το επέτρεψαν οι συνθήκες ο Γιάννης προχωρά και στην παραγωγή σολομού και με μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα γευστικά. Μεγάλο ρόλο, όμως, παίζει και ο τρόπος καπνίσματος του ψαριού που γίνεται με την παραδοσιακή θερμή μέθοδο.

Η γνωριμία με έναν Πολωνό που είχε οξυρυγχοτροφείοστο εξωτερικό ήταν ο επόμενος σταθμός στην παραγωγή της G-fish. «Είχαμε κάνει μια επαφή με σκοπό να κάνουμε μια συνεργασία όπου θα μου έφερνε ψάρια εγώ θα τα κάπνιζα και θα τα ξαναέστελνα πίσω αλλά αυτός ήταν ηλικιωμένος, είχε πολλά λεφτά, βρήκε και μια πιτσιρίκα και εξαφανίστηκαν» λέει γελώντας ο Γιάννης. Όμως, αυτός ο Πολωνός του έδωσε την τεχνογνωσία που χρειαζόταν και έτσι μπήκε και ο οξύρρυγχος στην παραγωγή της G-fish.
Η G-fish τροφοδοτεί όλη την Ελλάδα σήμερα, σε επιλεγμένα σημεία, ενώ στα σχέδιά της είναι να αρχίσει και εξαγωγές. Ήδη γίνονται επαφές για την εξαγωγή των προϊόντων της εταιρείας σε δύο χώρες που προς ώρας δεν ήταν δυνατόν να μας αποκαλυφθεί καθώς δεν έχει κλείσει ακόμα η συμφωνία.

Κατά τον Γιάννη Γεροντίδη,αυτό που χρειάζεται να κάνει το κράτος για να βοηθήσει την επιχειρηματικότητα και τους νέους ανθρώπους που έχουν καλές ιδέες, είναι να φτιάξει ένα σταθερό, απλό και σωστό φορολογικό πλαίσιο και ύστερα να βοηθήσει σε επίπεδο χρηματοδότησης ώστε να μπορούν να επεκταθούν οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, να γίνουν εξωστρεφείς και να δημιουργήσουν ανάπτυξη.

«Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι»
Η τύχη έφερε και την χορηγία της G-fishστην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή για την ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι». «Μια μέρα με πήρε τηλέφωνο η παραγωγή και μου είπαν ότι ήθελαν, αν μπορούσα, να τους προμηθεύσω κάποια ψάρια και χαβιάρι. Τους απάντησα θετικά με πολλή χαρά και τους είπα ότι είχα και τα μέσα να τους μεταφέρω τα ψάρια ζωντανά εφόσον το ήθελαν. Ο Βασίλης Παππάς με τον οποίο μιλούσα τότε εξεπλάγην καθώς, όπως μου παραδέχθηκε, «είχαν φάει πόρτες» ακόμα και από το τότε Υπουργείο Πολιτισμού. Εγώ, όμως, το έβλεπα διαφορετικά.

Έβλεπα ότι η ταινία θα δείξει στον έξω κόσμο τι κάνουμε.Τι έχουμε κάνει. Ποιοι ήμασταν εμείς οι Έλληνες για να ξαναφτάσουμε πάλι εκεί που ήμασταν» υπογραμμίζει ο Γιάννης Γεροντίδης, ο οποίος κατέληξε εκεί στα γυρίσματα με φόντο τη θάλασσα της Βοϊδοκοιλιάς στην Μεσσηνία, να υποδύεται ένα Ρώσο ψαρά δίπλα στον πρωταγωνιστή της ταινίας, Σεμπάστιαν Κοχ.
Τελειώνοντας την συνέντευξη του ζητήσαμε να μας πει κάποιο ακόμα μυστικό επιτυχίας. «Εμείς έχουμε μια πολύ ωραία πρώτη ύλη. Βοηθάνε τα νερά, οι τροφές και πάρα πολλά άλλα πράγματα. Αλλά από εκεί και πέρα, το ψάρι έχει την ιδιαιτερότητά του. Αν δεν ξέρεις να το φτιάξεις, να το μαγειρέψεις, το καταστρέφεις».

Πηγή: news247.gr

Οι παλαιότεροι ίσως να θυμούνται το τουρκικό φορτηγό-πλοίο, Κουρτουλούς, το οποίο μετέφερε σημαντικές ποσότητες χαρουπιού στην Ελλάδα, ιδίως στη διάρκεια του μεγάλου λοιμού το 1940.

Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης

«Το χαρούπι είναι μόνο για να ταΐζουμε τα ζωντανά», μπορεί να πουν κάποιοι άλλοι απαξιωτικά.

«Το χαρούπι είναι απλά παρεξηγημένο», θα σας πω εγώ. Δεν είναι ούτε ζωοτροφή, ούτε η τροφή των φτωχών και πεινασμένων της κατοχής.

Σίγουρα πάντως δεν είναι μόνο κάτι ή όλα τα παραπάνω.

Πρόκειται για έναν από τους πιο εκλεπτυσμένους και θρεπτικούς καρπούς της ελληνικής γης. Σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου ελάχιστοι γνωρίζουν τη χρησιμότητά και τα παράγωγά του, είναι πολύ δημοφιλής στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού.

Ένας Έλληνας του Καναδά, ο Ηλίας Μανούσακας τα γνώριζε όλα αυτά.

Όπως γνώριζε ότι θα έπρεπε να καλύψει το κενό τεχνογνωσίας και ενημέρωσης των Ελλήνων για το χαρούπι. Ότι θα χρειαζόταν να καλύψει το χαμένο έδαφος, επενδύοντας αρκετά χρήματα. Με ασαφή χρονικό ορίζοντα για την απόδοση της επένδυσής του, γεγονός που έκανε ακόμα πιο περίπλοκο το εγχείρημά του.

Μαζί με τον αδελφό του Στέλιο ξεκίνησαν να επενδύουν -καταρχάς στη σκέψη και το σχεδιασμό- με στόχο τη δημιουργία μίας πρότυπης μονάδας παραγωγής και μεταποίησης χαρουπιού. Μετά προχώρησαν στη σταδιακή υλοποίησή της. Ο Ηλίας παρά το γεγονός ότι έζησε πολλά χρόνια στον Καναδά, όπου ασχολήθηκε κυρίως με το χώρο της εστίασης, αποφάσισε να επενδύσει στη χώρα του. (Ο Στέλιος αποχώρησε από την επιχείρηση λίγο αργότερα)

Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Κρήτη και γνώριζεότι το χαρούπι διατίθεται άφθονο στο νησί του. Έμαθε για τα οφέλη του και αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτό τη στιγμή που οι περισσότεροι συντοπίτες του το προόριζαν αποκλειστικά για ζωοτροφή.
Δημιούργησε μηχανήματα που βασίστηκαν σε πατέντες, ελλείψει ανάλογης τεχνογνωσίας στην Ελλάδα. Με έδρα το Ρέθυμνο, η Creta Carob, μία οικογενειακή επιχείρηση, κατάφερε χρόνο με το χρόνο να αυξάνει σταθερά το τζίρο της. Σήμερα διαθέτει συνεργάτες και αντιπροσώπους σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, ενώ το 70% των προϊόντων που παράγει προορίζεται για χώρες της αλλοδαπής και μόνο το 30% διοχετεύεται στην εγχώρια αγορά.
στορικά το χαρούπι λέγεται ότι έθρεψε τον Ιωάννη το Βαπτιστή στην έρημο. Γι’ αυτό και βαφτίστηκε αρτόδεντρο του Αγίου Ιωάννη. Η χαρουπιά με τις εναλλακτικές ονομασίες κερωνία, κερατέα η έλλοβος, ευδοκιμεί σε έντονες καιρικές συνθήκες θερμότητας και ψύχους (έως και -7 βαθμούς Κελσίου), ενώ ο καρπός της χρησιμοποιήθηκε στην Αφρική ως μονάδα μέτρησης βάρους κατά το ζύγισμα των μπαχαρικών. Στις Ινδίες χρησιμοποιήθηκε  για το ζύγισμα του χρυσού ή πολύτιμων πετραδιών. Έτσι γεννήθηκε η λέξη καράτι, κατά παραφθορά της λέξης «καρούπ» στα αραβικά.

Για το χαρούπι και τις ευεργετικές του ιδιότητεςμιλάει στο newsbeast.gr ο σύμβουλος πωλήσεων της Creta Carob και ανιψιός του ιδρυτή της, Νίκος Μανούσακας:
 Κύριε Μανούσακα εάν δεν κάνω λάθος δεν είναι αρκετά διαδεδομένο στην Ελλάδα να ασχολείται κανείς με την καλλιέργεια και την παραγωγή χαρουπιού και των παραγώγων του.

«Η εταιρεία μας είναι η μοναδική στην Ελλάδαπου ασχολείται με το χαρούπι. Η Creta Carob ιδρύθηκε το 2006 και χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια για να βγάλουμε για πρώτη φορά τα προϊόντα μας στην αγορά. Μέχρι εκείνη τη στιγμή προσπαθούσαμε να τελειοποιήσουμε τα μηχανήματα μας, καθότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να μετατρέψουμε το χαρούπι σε αλεύρι δεδομένου ότι περιέχει σάκχαρα».

- Σε τι διαφέρει η άλεση του σιταριού από εκείνη του χαρουπιού;

«Το χαρούπι περιέχει μέλι. Έτσι, είναι δύσκολο να μετατρέψουμε σε αλεύρι ένα κολλώδες προϊόν όπως αυτό. Πρόκειται για μία διαδικασία ιδιαίτερα πολύπλοκη, δαπανηρή και χρονοβόρα».

- Ποιο είναι το ποσοστό επάρκειας σε πρώτη ύλη και σε τι ποσοστό εισάγετε ή προμηθεύεστε χαρούπι από άλλους παραγωγούς;

«Αυτή τη στιγμή το χαρούπι που επεξεργαζόμαστε είναι 100% κρητικό, ενώ η Κρήτη διαθέτει μεγάλες ποσότητες από το συγκεκριμένο καρπό. Είναι θετικό ότι έχουμε διπλασιάσει την αξία του προϊόντος, αγοράζοντας σε τιμή πολύ υψηλότερη από τους παραγωγούς. Έτσι, όποιος έχει χαρουπιές πηγαίνει πλέον στο χωράφι και συλλέγει τον καρπό».

- Ουσιαστικά, ενώ σχεδόν κανείς δεν εκτιμούσε το χαρούπι, εσείς δώσατε το κίνητρο σε κάποιους να ασχοληθούν με αυτό.

«Ακριβώς έτσι είναι.Φανταστείτε ότι πριν ξεκινήσει η ενασχόλησή μας με αυτό, η τιμή πώλησης ήταν 12 λεπτά το κιλό. Πλέον η αξία του έχει εκτοξευθεί στη διπλάσια ή και την τριπλάσια τιμή.

Εμείς παράγουμε μόνο βρώσιμα προϊόντα χαρουπιού. Επίσης χρησιμοποιείται αρκετά στην Ελλάδα ως ζωοτροφή. Κάποιοι σπάνε τον καρπό και απομονώνουν το σπόρο, τον οποίο στη συνέχεια εξάγουν κυρίως στην Ιταλία. Ο φλοιός του χρησιμοποιείται από κάποιους, για να ταΐζουν τα κουνέλια, τα πρόβατα ή άλλα ζώα».
 Είναι χρήσιμα, από παραγωγικής πλευράς, όλα τα μέρη ενός χαρουπιού;

«Εμείς κρατάμε το περίβλημα, την ψίχα του. Ο σπόρος εξάγεται στο εξωτερικό, καθώς δεν αναλαμβάνουμε την επεξεργασία του. Ωστόσο χαρούπι είναι ένα φρούτο αρκετά παρεξηγημένο. Οι παλιότεροι  θέλουν να το βγάλουν από τη μνήμη τους, καθώς ήταν μία από τις βασικές τροφές στη διάρκεια της κατοχής. Παρόλ’ αυτά πρόκειται για προϊόν με υψηλή διατροφική αξία. Περιέχει πολύ ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, βιταμίνες Α,Β, Β1, Β2 και αρκετά ακόμα πολύτιμα συστατικά.

Η χαρουπιά είναι ένα δέντρο, το οποίο δεν ψεκάζεται καθώς δεν έχει φυσικούς εχθρούς να αντιμετωπίσει, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με την ελιά. Ο καρπός επομένως είναι βιολογικός. Εμείς διαθέτουμε προϊόντα απλά αλλά και βιολογικά, τα οποία είναι απολύτως πιστοποιημένα».

(Συγκεκριμένα, ο καρπός περιέχει υψηλό ποσοστό φυτικών πρωτεϊνών (4%), υδατανθράκων (76%), σιδήρου, ασβεστίου, φωσφόρου (81 mg/100 γρ),  καλίου (800 mg/100 γρ) και βιταμινών Α και Β, δεν περιέχει οξαλικό οξύ, που μειώνει  την ικανότητα του σώματος να αφομοιώνει το ασβέστιο).
- Καλλιεργείτε χαρουπιές ή πρόκειται για αυτοφυές φυτό;

«Το 70% του χαρουπιού στην Κρήτη προέρχεται από αυτοφυή δέντρα και το υπόλοιπο 30% καλλιεργείται. Είναι χαρακτηριστικό ότι λόγω της επάρκειας που εμφανίζει το συγκεκριμένο φυτό στο νησί, οι οργανωμένες καλλιέργειες είναι ελάχιστες. Βέβαια, όσο αυξάνεται η τιμή του, όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που καταφεύγουν στην καλλιέργειά του».

- Είναι κατάλληλη τροφή για διαβητικούς δεδομένου ότι περιέχει διάφορα σάκχαρα όπως μου αναφέρατε προηγουμένως;

«Βεβαίως. Δεν περιέχει γλουτένη, ενώ ο γλυκαιμικός του δείκτης είναι πολύ χαμηλός. Δεν περιέχει καφεΐνη και είναι απόλυτα κατάλληλο για διαβητικούς».
- Έχουν δίκιο όσοι το συγκρίνουν με τη σοκολάτα;

«Το χαρούπι είναι από τη φύση του γλυκό ενώ έχει γεύση που προσομοιάζει σε εκείνη της σοκολάτας. Το υποκατάστατο του κακάο που παράγεται από χαρούπι, έχει σχεδόν την ίδια γεύση με το πραγματικό κακάο».

- Πόσο εύκολο είναι να το βρει κανείς στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή; Πόσοι φούρνοι φτιάχνουν αυτή τη στιγμή ψωμί από χαρούπι και πόσο εφικτό είναι να βρω στην αγορά χαρουπάλευρο ή άλλα προϊόντα;

«Ως εταιρεία έχουμε προβεί σε αρκετές συνεργασίες με μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις. Έτσι, σχεδόν όλα τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κρήτη, πωλούν προϊόντα χαρουπιού».

- Τι μερίδιο των προϊόντων σας εξάγεται και τι ποσοστό από αυτά παραμένει στην ελληνική αγορά;

«Μέχρι στιγμής η αναλογία είναι 70% με 30% σε εξαγωγές και πωλήσεις στο εσωτερικό αντίστοιχα. Το ποσοστό των εξαγωγών αναμένεται μάλιστα να αυξηθεί, μετά τη μεταβολή του συντελεστή ΦΠΑ, καθώς όλα τα προϊόντα χαρουπιού επιβαρύνονται πλέον με 23% και όπως καταλαβαίνετε η ελληνική αγορά θα συρρικνωθεί.

Προς το παρόν κυρίαρχο στις εξαγωγές μας είναι το χαρουπόμελο και ακολουθεί το χαρουπάλευρο. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί Ευρωπαίοι προτιμούν το χαρουπάλευρο, το οποίο είναι ωμό, δεδομένου ότι αρκετοί προτιμούν την ωμοφαγία και όχι τα ψημένα προϊόντα.

Αυτή τη στιγμή εξάγουμε στη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Σλοβενία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία».
- Τι προϊόντα παράγετε;

«Τα προϊόντα μας είναι προϊόντα χαρουπιού στο ακέραιο, χωρίς προσθήκη ξένων συστατικών. Αυτή τη στιγμή παράγουμε χαρουπόμελο (σιρόπι χαρουπιού), χαρουπάλευρο, χαρουπόσκονη (ως υποκατάστατο του κακάο), τσάι από χαρούπι. Επίσης παράγουμε υποκατάστατο του καφέ από χαρούπι, το οποίο είναι φυσικά γλυκό και δεν χρειάζεται ζάχαρη, ενώ δεν περιέχει καφεΐνη».

- Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

«Στόχος μας είναι να αυξήσουμε τους κωδικούς προϊόντων από 40 που είναι σήμερα, σε 80. Αυτό που θέλουμε είναι να μάθει ο κόσμος το χαρούπι. Η πορεία μας είναι σταθερά ανοδική κάθε χρόνο, και επιθυμούμε να συνεχίσουμε με αυτό το ρυθμό».

- Επιδοτείται ως καλλιέργεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση;

«Αυτή τη στιγμή δεν επιδοτείται. Ωστόσο είναι κάτι που πρόκειται να συμβεί μελλοντικά. Έχουμε ενταχθεί παρόλ’ αυτά σε κάποιο αναπτυξιακό πρόγραμμα, αλλά ακόμα δεν έχουμε λάβει ούτε ευρώ».
- Ο Έλληνας γνωρίζει τι είναι το χαρούπι;

«Οι νεότερες γενιές γνωρίζουν ελάχιστα γι’ αυτό. Αυτό που ξέρουν οι περισσότεροι Έλληνες, είναι ότι το χαρούπι χρησιμεύει ως ζωοτροφή. Κυρίως οι γηραιότεροι έχουν αναμνήσεις από την κατοχή και τα συναισθήματά τους σε αυτή την περίπτωση είναι ανάμεικτα. Αρκετοί όμως είναι εκείνοι που το εντάσσουν ξανά στη διατροφή τους».

Πηγή: newsbeast

Σήμερα, οκτώ μήνες μετά,το γεγονός ότι οι πελάτες μπαινοβγαίνουν και οι περισσότεροι μιλούν σε πρώτο πρόσωπο με τους ιδιοκτήτες, λέει πολλά. Οι τρεις νέοι στην ηλικία συνεργάτες -Θανάσης, Θανάσης και Παναγιώτης- ποντάρησαν σωστά στο concept του προσιτού, καθημερινού παντοπωλείου, που προσφέρει τα βασικά είδη επιλεγμένης ποιότητας, αλλά στα ράφια του καμαρώνουν και top  ελληνικά προϊόντα, γνωστών αλλά και νέων παραγωγών, που πραγματικά χαίρεσαι να τα βρίσκεις. Απλό, καλοστημένο, με βασικό σχεδιασμό από τον Παναγιώτη, που είναι πολιτικός μηχανικός και πολλή προσωπική εργασία. "Στο Κολωνάκι στήνεται το brand name…"μας λέει -και το εννοεί- γελώντας ο Θανάσης, στην ερώτηση πώς επιλέχθηκε η γειτονιά.

 Οι χαμηλές τιμές, ειδικά για τα καθημερινά ψώνιακαι τα ελληνικά ποιοτικά προϊόντα μικρής παραγωγής, είναι η φιλοσοφία που έχει λειτουργήσει καλά μέχρι τώρα. 

Με την έξυπνα στημένη βιτρίνα με ράφιασ'όλο το μήκος της πρόσοψης στην Πινδάρου, ο χώρος μπορεί να είναι μικρός, αλλά παραμένει πολύ ευχάριστος: άπλετο φως, ζεστό ξύλο, σκάλα που οδηγεί σε ανοιχτό πατάρι. Αν και, χωρίς δισταγμό, θα έλεγα ότι το κατ'εξοχήν στοιχείο που κάνει  χαρούμενο το μαγαζί είναι ο Θανάσης, εκ των ιδιοκτητών (με σπουδές γεωπονίας και οικονομικών), απλός, άμεσος, δεκτικός, με χιούμορ και καλές προτάσεις για να γεμίσεις το σακούλι σου.

Εξ Αιτωλοακαρνανίας ορμώμενος,έζησε αρκετά χρόνια στην Κρήτη, γεγονός που διακρίνεται άμεσα στην προφορά του. Πιστεύει βαθιά στα ποιοτικά ελληνικά προϊόντα -όσο κι αν έχει γίνει κλισέ η φράση, είναι μια πραγματικότητα εδώ. Από εκεί ξεκίνησε και η ανάγκη να δημιουργήσει ένα τέτοιο κατάστημα, αλλά και το όνειρο ν'ανοίξει ένα και στο εξωτερικό, ακριβώς για να προβάλει γευστικούς θησαυρούς του τόπου μας, που οι "ξένοι"δεν έχουν διανοηθεί ότι υπάρχουν. Αλλά, ας γυρίζουμε στα χειροπιαστά.

Το ψυγείο του Gusto Di Grecia διαθέτειβασικά τυριά και αλλαντικά, καλές κρητικές γραβιέρες (Τζουρμπάκη, Γασπαράκη), αλλά και διαμαντάκια σαν την παλαιωμένη γραβιέρα Άνδρου του Ασούτη, τα (φρέσκα κατσικίσια) chevres του Μαλτέζου και άλλα πολλά, που θα γίνουν πολύ περισσότερα μέσα στον Σεπτέμβρη. Αλλά τη φέτα Κατούνας, από το τυροκομείο του συνεργάτη Θανάση Νίκου, πρέπει να τη δοκιμάσετε! Το ίδιο συμβαίνει και με τα αλλαντικά: θα βρείτε τα "καθημερινά"με την υπογραφή Makal θα βρείτε και Sary από τη Δράμα και κερκυραϊκό νούμπουλο και απάκι κρητικό και σαλάμι Στρεμμένου και άλλα διάφορα και ενδιαφέροντα.  Στις αλμυρές λιχουδιές ξεχωρίσαμε τον τόννο Αλονήσσου σε βαζάκια και τα κλασικά, cult πλέον, αλίπαστα Λέβα από τη Μυτιλήνη. Δεν λείπουν διάφορα αποξηραμένα άγρια μανιτάρια της Δίρφυς, για τα ζυμαρικά και τα ριζότα σας. Σύντομα και εκπλήξεις, σαν το λουκάνικο αγριογούρουνου, ας πούμε… 

Με το μέλι, το μαγαζί τόχει ιδιαίτερα:η σπάνια συλλογή διαφορετικών μελιών της Melira, η ποιοτική οικογενειακή παραγωγή Μέλι Αγγελικής, η κομψή σε όλα της Vasilissa, η βιολογική σειρά μελιών Melenia από την Ορεινή Ναυπακτία της Styliaras honey, ορίζουν μια ολοκληρωμένη γωνιά μελιού. Αλλά και με τις σάλτσες-μαρμελάδες τα πάνε πολύ καλά: τα προϊόντα πιπεριάς του Ναουμίδη από γνήσια πιπεριά Φλωρίνης, τα ιδιαίτερα γλυκά και αλμυρά εδέσματα από τις Ρίζες της Κοζάνης, τα νόστιμα ορεκτικά της Dolopia. Ιδιαίτερη αναφορά στα νέα αλείμματα με βάση το αβοκάντο Κρήτης σε βαζάκια, στο ψυγείο. Γλυκά κουταλιού Citrus, μαρμελάδες Γεωδή, γλυκίσματα από την Ικαρία του Τέσκου, τα φευγάτα, βελούδινα αγρινιώτικα λουκουμάκια Bariamis, ο σουρωτός μπακλαβάς Κλωστάρι από την Κόνιτσα… 

Για να γυρίσουμε και πάλι στα καθημερινά, το Gusto di Grecia φέρνει δικές του, σπιτικά φτιαγμένες ελιές τύπου Καλαμών από την Αιτωλοακαρνανία, αβγά από την Κρήτη και τα αγνά γαλακτοκομικά του Τζίφρη από την Αμφιλοχία -γιαούρτι, κρέμες, ρυζόγαλο και τα τοιαύτα. Οι εξαιρετικές κορινθιακές σταφίδες "σκιάς" Golden Black (και προτείνουμε να δοκιμάστε αυτή τη σταφίδα σε σιρόπι ούζου στο βαζάκι). Ζυμαρικά θα βρείτε των Μύλων Λακωνίας, Αδαμαντίνα αλλά και τα πολύ καλοφτιαγμένα της Αγροζύμης. Όσπρια με ονομασία προέλευσης και πολλά παξιμαδάκια κρητικά, όπως του φούρνου Ντουρουντούς. 
Αν, πάλι, ήθελα να κάνω ένα δώρο σε φίλους -περισσότερο του εξωτερικού- θα τους αγόραζα εκείνο το μπουκάλι-στολίδι του εκλεκτού ελαιόλαδου Gold (της #www.mamagreek.gr) στην ξύλινη συσκευασία που περιέχει και gadgets για το άνοιγμα του πολύτιμου μπουκαλιού… Ή, πιο απλά, ένα από τα διαλεκτά ελληνικά λικέρ που διαθέτουν. Κρασιά υπάρχουν επίσης, μικρών παραγωγών, ενώ η κάβα είναι σε φάση συμπλήρωσης  ακόμα.

Δεν τα είπαμε όλα, φυσικά.Δώσαμε, όμως, το στίγμα ενός σύγχρονου παντοπωλείου γειτονιάς, στημένου σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής: λιτό, περιεκτικό, ποιοτικό, με χαμηλές τιμές στα βασικά προϊόντα και με διαμάντια της ελληνικής παραγωγής. Που προσφέρει και κάτι, κατά τη γνώμη μας ανεκτίμητο: μια αυθόρμητη, ευχάριστη επικοινωνία με τον σύγχρονο "μπακάλη" (ελπίζω να μη χαλάει ο χαρακτηρισμός τον Θανάση). Μακρυά  από τα απρόσωπα,καθημερινά ψώνια, σε κάνει να φεύγεις από το μαγαζί με το συναίσθημα πληρότητας που αφήνει μια προσωπική επαφή, αυτά τα "δυο λόγια"που σου φτιάχνουν τη μέρα  -εκείνη που πιθανά θα περάσει μετά με ώρες μπροστά στην οθόνη του κομπιούτερ ή της τηλεόρασης. 

ΠΗΓΗ: athinorama.gr

Βρισκόμαστε στις αρχές της δεκαετίας του `80και παρά την ενασχόλησή του με τις ξυλουργικές εργασίες και τις κατασκευές, αφιερώνει πολύ χρόνο στην καλλιέργεια χωρίς τη χρήση φαρμάκων και λιπασμάτων. Πολύ γρήγορα, τα πρώτα του προϊόντα είναι γεγονός.  «Η αρχή έγινε με ένα μποστάνι και κηπευτικά για την οικογένεια μου, αλλά αυτό ήταν αρκετό για να με πείσει ότι πρέπει να αφιερώσω πολύ περισσότερο από το χρόνο μου προς αυτή την κατεύθυνση», μας λέει ο  Χριστόφορος Διαμάντης. Το 1985 άρχισε να λειτουργεί η μονάδα του, με ευρεία παραγωγή πιστοποιημένων βιολογικών προϊόντων.
Η εποχή της λαϊκής

Μετά τις επιτυχείς πρώτες καλλιέργειες, έβγαλε άδεια παραγωγού και πάνω στα προϊόντα τοποθετούσε τότε μία ταμπέλα «βιολογικά – οικολογικά» καθώς τα είχε καλλιεργήσει μόνο με κοπριά και καθόλου φυτοφάρμακα. Ωστόσο, επειδή σχεδόν κανείς δεν γνώριζε εκείνη την εποχή τη σημασία των βιολογικών, το αντικατέστησε με τη λέξη «παραδοσιακά», που γινόταν πιο εύκολα κατανοητό. Παράλληλα, γνωρίστηκε με τους ιδιοκτήτες ενός μαγαζιού με παραδοσιακά προϊόντα στο Θησείο, το «Ανοιχτό σχολείο», που του πρότειναν να τους δίνει όλα τα προϊόντα του.

Οι δραστηριότητες που ανέπτυξε και η κινητικότητάτου στον τομέα των βιολογικών προϊόντων, συνέβαλε στη δημιουργία του Συλλόγου Οικολογικής Γεωργίας Ελλάδος (Σ.Ο.Γ.Ε.). Πανελλαδικός σύλλογος, με μεγάλη δράση, που είχε στόχο την προώθηση της βιοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, την ενεργοποίηση αγροτών αλλά και καταναλωτών. Ταυτόχρονα, σε ένα από τα κτήματα -το πιο εύκολα προσβάσιμο καθώς βρίσκεται δίπλα από τον αρχαιολογικό χώρο του Τύμβου Μαραθωνομάχων-, άρχισαν οι επισκέψεις των φίλων καταναλωτών βιολογικών προϊόντων, που ήθελαν να δουν από κοντά πώς γίνονται οι βιολογικές καλλιέργειες, καθώς και να προμηθευτούν τα προϊόντα κατευθείαν από την παραγωγή. 
Πρωτόγνωρο για την εποχή, αλλά ήταν τόσο ενδιαφέρον και καινοτόμο, που δεν ήταν λίγοι αυτοί που αγκάλιασαν αυτή την προσπάθεια. Αυτό έπαιξε κάποιο ρόλο και στην επιλογή του ονόματος «Διαμάντι», σε λογοπαίγνιο με το όνομα του ιδιοκτήτη.

Οι πρώτες βιολογικές λαϊκές
Μια δική του προσπάθεια ήταν και η δημιουργία των πρώτων βιολογικών λαϊκών. Ο Χριστόφορος Διαμάντης, στις αρχές του 1990 υλοποίησε την ιδέα του Γαβριήλ Πανάγου, στο υπόγειο του σπιτιού του Γιώργου Τσακίρη, μέλους του Συλλόγου Οικολογικής Γεωργίας, πουλώντας κάθε απόγευμα Δευτέρας τα προϊόντα του κτήματος, στην περιοχή της Πεύκης. Σύντομα, συνέπραξε μαζί τους και ο βιοκαλλιεργητής Γ. Καραντώνιας. Τα μέλη των βιοκαλλιεργητών αυξήθηκαν και ο χώρος δεν ήταν πλέον επαρκής. Η πώληση των προϊόντων συνεχίστηκε έξω από το σπίτι ενός μέλους στο Χαλάνδρι και αργότερα σε μία αυλή στην Κηφισιά...
Το πρόβλημα του χώρου δεν έπαψε να υπάρχει, μέχρι που κάποιος πελάτης πρότεινε στον δήμαρχο Χαλανδρίου τη μετεγκατάστασή τους εκεί, οπότε και παραχωρήθηκε μια παιδική χαρά. «Το ίδιο συνέβη και με τους δήμους Φιλοθέης, Περιστερίου και αργότερα με πολλούς ακόμα, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουν δημιουργηθεί βιολογικές λαϊκές σε διάφορα μέρη της Ελλάδας», σημειώνει ο πρωτεργάτης και σ'αυτό Χριστόφορος Διαμάντης.

Τα γαλακτοκομικά και η νέα γενιά
Μετά τις σπουδές της ως δασολόγος – περιβαλλοντολόγος, η Μαρία Διαμάντη, κόρη του Χριστόφορου, ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα της και έχοντας παρόμοιες ευαισθησίες άνοιξε το 1993 το πρώτο κατάστημα με βιολογικά σκευάσματα για τη φυτοπροστασία. Πλέον, μαζί με το σύζυγό της το Σπύρο Χρυσούλα συνεχίζει την παράδοση από το 1999, επεκτείνοντας τις παραγωγικές δραστηριότητες του αγροκτήματος και στην κτηνοτροφία, με την παραγωγή βιολογικού γάλακτος, βιολογικού γιαουρτιού και παραδοσιακής φέτας. 
Σήμερα, με 180 στρέμματα υπαίθριες καλλιέργειες και 12 στρέμματα θερμοκηπίου, συνεχίζουν να πιστοποιούνται από τον οργανισμό Βιοελλάς. Ο στάβλος 1000 τ.μ. με κοπάδι αιγοπροβάτων και το εργαστήριο παραγωγής γιαούρτης είναι επίσης πιστοποιημένα.

Τα προϊόντα
Στις καλλιέργειες του αγροκτήματος παράγονται εποχιακά κηπευτικά, λαχανικά θερμοκηπίου και φρούτα, ανάλογα με την εποχή. Η παραγωγή των βιολογικών προϊόντων γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο καλλιέργειας όσον αφορά την επιλογή των σπόρων, τη λίπανση και τη φυτοπροστασία. Οι σπόροι, σε μεγάλο ποσοστό, προέρχονται από ντόπιες ποικιλίες. Η λίπανση στα κτήματα γίνεται με κοπριά από τα ζώα του αγροκτήματος και κόμποστ, όλα ιδιοπαραγόμενα. Η φυτοπροστασία γίνεται με ελάχιστα βιολογικά φυτοφάρμακα και μόνον όταν αυτό είναι αναγκαίο, γιατί τα κτήματα με την πάροδο των πολλών ετών βιοκαλλιέργειας έχουν αποκτήσει την σωστή οικολογική ισορροπία. 
Επίσκεψη στο αγρόκτημα
Μία ωραία εκδρομή με θετικό περιβαλλοντικό πρόσημο μπορεί να αποτελέσει η επίσκεψη στο αγρόκτημα Διαμάντι, δίπλα στην παραλία του Μαραθώνα και μία ανάσα από τον αρχαιολογικό χώρο του Τύμβου Μαραθωνομάχων. Ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να δει πως καλλιεργούνται τα βιολογικά προϊόντα, πως παρασκευάζεται το κομπόστ, αλλά και κάποια από τα ζώα, όπως ένα ζευγάρι αγριογούρουνα, μοσχαράκια, πρόβατα, πάπιες, χήνες, κότες και διάφορα άλλα. Σ΄ένα τμήμα του κτήματος έχουν φυτευτεί βότανα και μυρωδικά της ελληνικής γης ενώ στο φυτώριο μπορείτε να δείτε τη διαδικασία καλλιέργειας από την αρχή της. Παράλληλα, οι μικροί επισκέπτες εκτός του ότι θα μάθουν χρήσιμα πράγματα για τη φύση και τις καλλιέργειες μπορούν να παίξουν στα δεντρόσπιτα του κτήματος αλλά και σε διάφορα άλλα παιχνίδια.

Κατά την επίσκεψη στο κτήμα, όποιος θέλει μπορεί να αγοράσει φρεσκοκομμένα λαχανικά και φρούτα εποχής καθώς και τα γαλακτοκομικά στο κιόσκι του αγροκτήματος. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα οργανώνονται επισκέψεις σε όλα τα σημεία, το στάβλο και το εργαστήριο γαλακτοκομικών. Η επίσκεψη στο αγρόκτημα μπορεί να γίνει κάθε Σάββατο και Κυριακή από τις 9 το πρωί έως τη δύση του ηλίου.
Τα προϊόντα του αγροκτήματος Διαμάντι τα βρίσκουμε:
Στις βιολογικές λαϊκές.
Στο αγρόκτημα, κάθε Σάββατο και Κυριακή από τις 9 το πρωί, μέχρι τη δύση του ηλίου.
Θησέως 2 & Aγ. Παρασκεύης, Τύμβος - Μαραθώνα, Τηλ: 22940 67866, www.agroktimadiamanti.gr

Η πλατφόρμα της nestcargo είναι ενεργή από το Σεπτέμβριο 2014και λειτουργούσε μέχρι πρότινος υπό την ονομασία TruckBird. Το όνομα της πλατφόρμας εξελίχθηκε σε nestcargo,  καθώς η λέξη truck(=φορτηγό) παρέπεμπε μόνο σε οδική μεταφορά, ενώ σημαντικό μέρος των χρηστών ζητούσαν υπηρεσίες θαλάσσιας και αεροπορικής μεταφοράς.
Στην ηλεκτρονική αγορά έχουν καταχωρηθεί έως τώρα πάνω από 1,200 εμπορευματικά φορτία από τις 650 και πλέον εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν την πλατφόρμα μας. H nestcargo έχει καταφέρει να διευκολύνει τη διαδικασία εύρεσης μεταφορικών εταιρειών, καθώς και να προσφέρει ένα εργαλείο εύρεσης της καλύτερης δυνατής τιμής στην αγορά των διεθνών μεταφορών.

Η πλατφόρμα είναι πολύ φιλική προς το χρήστη και η διαδικασία είναι πολύ απλή.Η ενδιαφερόμενη εταιρεία καταχωρεί δωρεάν το φορτίο προς μεταφορά και αυτομάτως ειδοποιούνται οι κατάλληλες μεταφορικές και διαμεταφορικές εταιρείες που μπορούν να εξυπηρετήσουν τη συγκεκριμένη μεταφορά. Στη συνέχεια οι μεταφορικές δίνουν την καλύτερη δυνατή τιμή για τη μεταφορά του φορτίου και έτσι η εμπορική εταιρεία έχει άμεσα προσφορές μεταφοράς από πολλές διαφορετικές εταιρείες, μέσω ενός διαγωνισμού κλειστού φακέλου. Έπειτα, επιλέγει την μεταφορική που επιθυμεί με βάση την προσφερόμενη τιμή αλλά και το βαθμό αξιολόγησης που έχει από προηγούμενες συνεργασίες μέσω της πλατφόρμας. Μετά τη μεταφορά του φορτίου η εμπορική εταιρεία αξιολογεί τη μεταφορική, αυξάνοντας την αξιοπιστία και την ποιότητα όλης της ηλεκτρονικής αγοράς.

Αρχικός σχεδιασμός της nestcargoήταν η πιλοτική φάση λειτουργίας της πλατφόρμας στο πλαίσιο της οποίας η πρόσβαση των εταιρειών ήταν δωρεάν, να είχε ολοκληρωθεί τον περασμένο Ιούλιο και να ξεκινούσε η κανονική φάση συνδρομητικής λειτουργίας και χρέωσης των εταιρειών. Ωστόσο, λόγω των capital controls και της συνακόλουθης δυσχερούς οικονομικής κατάστασης, η εταιρία θέλοντας να ενισχύσει τις ελληνικές εταιρείες, ανέστειλε την έναρξη των συνδρομών έως τον Σεπτέμβριο 2015.

Με λίγα λόγια, η ηλεκτρονική αγορά της nestcargo προσφέρει αξία στους φορτωτές,καθώς τους εξοικονομεί πολύτιμο χρόνο κατά τη συλλογή προσφορών, βοηθά στην εύρεση της καλύτερης δυνατής τιμής ανά δεδομένη χρονική στιγμή και φυσικά τους δίνει πρόσβαση σε αξιολογημένες μεταφορικές και διαμεταφορικές επιχειρήσεις από προηγούμενες συνεργασίες μέσω της πλατφόρμας.
Για τις συνεργαζόμενες μεταφορικές και διαμεταφορικές εταιρείες η αξία που δημιουργείται είναι προφανής. Πρόσβαση καθημερινά σε νέα φορτία, αύξηση του κύκλου εργασιών τους, προβολή της εταιρείας τους σε νέους δυνητικούς πελάτες και ανάδειξη των υπηρεσιών τους με πραγματικές αξιολογήσεις από προηγούμενες συνεργασίες.
Η εταιρεία αποτελείται από νέους ανθρώπους, γεμάτους όρεξη για δημιουργία παρά τις δύσκολες καταστάσεις που επικρατούν. Η φιλοσοφία της εταιρείας βασίζεται στην συνεχή ανάδραση με τους χρήστες της υπηρεσίας, για τη βελτίωση της ηλεκτρονικής αγοράς με βάση τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς.

"Όραμά μας αποτελεί η δημιουργία του απόλυτου εργαλείου για τον κλάδο των μεταφορών τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλη την Ευρώπη. Σύντομα θα επεκταθούμε σε αγορές του εξωτερικού αυξάνοντας έτσι την αποδοτικότητα της πλατφόρμας.”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιάννης Παπαγεωργίου. Πρώτοι στόχοι αποτελούν οι γειτονικές αγορές της Βουλγαρίας και της Τουρκίας, χώρες με τις οποίες η Ελλάδα έχει ισχυρές εμπορικές σχέσεις. "Με αυτό τον τρόπο θα ενισχύσουμε την εισροή νέων φορτίων από ξένες εταιρείες και θα δώσουμε τη δυνατότητα στις συνεργαζόμενες μεταφορικές επιχειρήσεις να προβληθούν σε αγορές του εξωτερικού και να διευρύνουν το πιθανό τους πελατολόγιο εκτός συνόρων.”

Περισσότερες πληροφορίες για τη nestcargo, μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα nestcargo.com/

Για όσους γνωρίζουν όμως η πρωτιά των αδελφών Νάνουδεν ήταν έκπληξη, αφού και στον περσινό διαγωνισμό που έγινε στο Brno της Τσεχίας, η ελληνική ομάδα είχε αποσπάσει και τότε την πρώτη θέση.

Φέτος χρησιμοποιώντας ήχο και φως παρουσίασανμία πρωτοποριακή χορογραφία πυροτεχνημάτων με θέμα τον «χρόνο». Το εντυπωσιακό show είχε διάρκεια 20 λεπτά και για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν σχηματισμοί πυροτεχνημάτων που προσομοίωναν ρολόγια, κλεψύδρες καθώς και λατινικούς αριθμούς. Το soundtrack περιείχε τραγούδια με θέμα το χρόνο όπως Only Time Enya, Clocks των Coldplay, Seven Seconds Youssou N'Dour, Rock around the clock Bill Haley κ.α. που συνδυάστηκαν με γνωμικά ιστορικών προσωπικοτήτων.

Στην Ελλάδα, τα πρώτα πυροτεχνήματα τα έφερε ο Σπετσιώτης προπάππους του Παύλου Νάνου. Με σπουδές στο Πολυτεχνείο και έχοντας μάθει την τέχνη των πυροτεχνημάτων μέσα από την οικογένεια, ο 32χρονος Παύλος Νάνος συνεχίζει την παράδοση διευθύνοντας την εταιρεία Nanos Fireworks και Special Effects στο Μαρούσι.

Στους τελικούς η Ελλάδα αντιμετώπισε την Hοjen και Magic Fyrvaerkeri ApS., Sugyp SA - Feux d'artifice - Switzerland, Luso Pirotecnia - Portugal και τη χώρα του Βελγίου. Οι κριτές καθώς και οι 20 χιλιάδες θεατές εντυπωσιάστηκαν από την δημιουργικότητα, το συγχρονισμό και τις ασυνήθιστες εικόνες που παρουσίασαν στο πρόγραμμα τους ο Παύλος και Φίλιππος Νάνος.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το σάιτ των αδελφών Νάνο - nanosfireworks.gr

Τα σενάρια αυτά, φτάνουν στο σημείο να κάνουν λόγο ακόμα και για σκηνές πείνας και «ανθρωποφαγίας», εξαιτίας της έλλειψης αυτάρκειας σε βασικά αγροτικά προϊόντα.

Όμως σύμφωνα με τον πρόεδροτης Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ), Τζανέτο Καραμίχα, «ακόμα και αν πάμε στη δραχμή οι Έλληνες δε θα πεινάσουμε», καθώς η αυτάρκεια της χώρας σε βασικά αγροτικά διατροφικά προϊόντα φτάνει το…. 94%!

Τα παραπάνω ειπώθηκαν από τον κ. Καραμίχα στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ στη Θεσσαλονίκη, σε μια προσπάθεια να αναδειχθούν ο δυναμισμός και οι δυνατότητες της ελληνικής αγροτικής οικονομίας. Μιας αγροτικής οικονομίας, που συνεχίζει να «υπάρχει» παρά τη συνεχή χτυπήματα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και των στρεβλών, πολλές φορές, επιδοτήσεων.

Τα στοιχεία της ΠΑΣΕΓΕΣ σχετικά με την αγροτική αυτάρκεια Βάσει της σχετικής μελέτης της ΠΑΣΕΓΕΣ, που παρουσιάστηκε την Τετάρτη, το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας μας σε μια σειρά βασικών αγροτικών, διατροφικών προϊόντων φυτικής και ζωϊκής παραγωγής διαμορφωνόταν κατά μέσο όρο στο 94% το 2010.

Μάλιστα, από τότε η αγροτική παραγωγή έχει αυξηθεί οριακά κατά 2% (βλέπε παρακάτω)!

Στη φυτική παραγωγή, όπως προκύπτει η αυτάρκεια είναι 99% κατά μέσο όρο και διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, το μικρότερο ποσοστό εντοπίζεται στο μαλακό στάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%).

Στα εσπεριδοειδή τη μεγαλύτερη αυτάρκειαπαρουσιάζουν τα πορτοκάλια (167%), ενώ στα λεμόνια περιορίζεται στο 67%.

Στα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%), ενώ χαμηλή διαπιστώνεται στον κλάδο των οσπρίων (39%).

Στη ζωϊκή παραγωγή το ποσοστό αυτάρκειαςανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%.

Στο κρέας καταγράφεται αυτάρκεια 56%, με το μικρότερο ποσοστό στο βόειο κρέας (30% και το υψηλότερο στο αιγοπρόβειο (94%).

Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊόντων, η φέτα με ποσοστό αυτάρκειας 147% υπερβαίνει το μέσο όρο της κατηγορίας, που κυμαίνεται στο 80%.

Στο μέλι και στα αυγά, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας 92% και 91% αντίστοιχα.

Εξελίξεις στην αγροτική οικονομίαΣημαντική πτώση της αξίας της παραγωγής του γεωργικού τομέα της Ελλάδος καταγράφεται στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011, ιδιαίτερα έντονη κατά το 2006 – με κάμψη μεγαλύτερη του 14%, αλλά και κατά τη διετία 2008-2009, με πτώση άνω του 4%. Τη διετία 2010-2011 εκτιμάται ότι υπήρξε οριακή αύξηση, όχι πάνω από 2%.

Ιδιαίτερα έντονη είναι η πτώση της αξίας της φυτικής παραγωγής στο διάστημα 2005-2011, που συνδέεται κυρίως με την κάμψη των τιμών παραγωγού. Βάσει εκτιμήσεων της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, η αξία της φυτικής παραγωγής σε βασικές τιμές, περιορίστηκε σε 6,89 δισ. ευρώ το 2011 από 8,24 δισ. ευρώ το 2006 (-16%).

Αναφορικά με την τραπεζική χρηματοδότηση των επιχειρήσεων κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, προκύπτει ότι ο τομέας της γεωργίας απορροφά μόλις το 1,7% του συνόλου των δανείων.

Τον Οκτώβριο του 2011, το υπόλοιπο των δανείων που προορίζονται για τις επιχειρήσεις του αγροτικού τομέα ανερχόταν σε 2,018 δισ. ευρώ, ενώ από το 2009, από την έναρξη της ύφεσης στην οικονομία μέχρι και πρόσφατα, ο ρυθμός επιβράδυνσης της τραπεζικής χρηματοδότησης προς τις γεωργικές επιχειρήσεις, με βάση τη μεταβολή του υπολοίπου των δανείων (2009: 3,962 δισ., Οκτώβριος 2011: 2,018 δισ. Euro) καταγράφει πτώση της τάξεως του 49% και πλέον.

Στην τρέχουσα χρονική περίοδο, σύμφωνα με μελέτη της ΠΑΣΕΓΕΣ, η δυνατότητα τραπεζικής χρηματοδότησης των αγροτών και των επιχειρήσεών τους είναι μηδενική. Εξέλιξη αγροτικού εισοδήματος

Σε φθίνουσα πορεία βρίσκεται το αγροτικό εισόδημα στη χώρα μας από το 2008 και με μια εξαίρεση το 2009, οπότε και καταγράφηκε μικρή άνοδος 2,1%, το 2010 διολίσθησε κατά 9,3% και το 2011 κατά 5,3%.

Στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα, όπως εκτιμάται από τη Eurostat, μειώθηκε κατά 22,6 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ στο ίδιο διάστημα, συγκριτικά, το αγροτικό εισόδημα στην ΕΕ-27 αυξήθηκε κατά 19% και στις χώρες της ευρωζώνης κατά 5% περίπου.

Κρίσιμη παράμετρος της πτώσης του αγροτικού εισοδήματος παραμένει η σημαντική αύξηση του κόστους παραγωγής, με το μέσο γενικό δείκτη εισροών, σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, να καταγράφει νέα σημαντική αύξηση, της τάξεως των 7,5 ποσοστιαίων μονάδων, προερχόμενη κυρίως από τη σημαντική αύξηση στους δείκτες της ενέργειας (17,1%), των ζωοτροφών (11,9%) και των λιπασμάτων (10,7%).

Η εξαιρετικά μεγάλη αύξηση της δαπάνης για ενέργεια, που αντιπροσωπεύει το 25% και πλέον του συνολικού κόστους των εισροών στον αγροτικό τομέα, συνδέεται και με τη σημαντική αύξηση του αγροτικού τιμολογίου της ΔΕΗ κατά 6% το 2011, ενώ και νέα αύξηση, κατά 9%, επιβλήθηκε το 2012.

Από την άλλη πλευρά, σημαντική κάμψη καταγράφεται στο πρώτο 10μηνο του 2011 στις τιμές παραγωγού, ιδιαίτερα έντονη στα κηπευτικά – με μεγάλη μείωση του δείκτη εκροών τον Οκτώβριο του 2011 στη νωπή τομάτα (-33,9%) και σε ορισμένα άλλα είδη, με συνέπεια την πτώση του γενικού δείκτη εκροών κατά 3,8 ποσοστιαίες μονάδες.

Οι εργαζόμενοί του, δεν αισθάνθηκανποτέ να τους αντιμετωπίζει σαν… αναλώσιμους, ούτε καν εν μέσω της κρίσης και ως εκ τούτου τον έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Οι προμηθευτές του, μνημονεύουν τον άψογο τρόπο συνεργασίας μαζί του και το γεγονός ότι πληρώνονται στην ώρα τους, ακόμη και τώρα, που το ρευστό στην αγορά είναι ένα είδος σε ανεπάρκεια και άλλοι πελάτες τους, εξοφλούν τις οφειλές τους σε διαστήματα που φτάνουν το χρόνο.
Οι ανταγωνιστές του πάλι, αναφέρονται σε εκείνον με μεγάλο σεβασμό και τον εκτιμούν, αν και αρκετοί θα ήθελαν, αν μπορούσαν, να τον έχουν ήδη εξαγοράσει, γιατί διαθέτει ένα πολύ νοικοκυρεμένο «μαγαζί», με ηγετική παρουσία στη Βόρεια Ελλάδα και όχι μόνο. Οι πελάτες του δε, πολύ δύσκολα επιλέγουν άλλη αλυσίδα για να κάνουν τα ψώνια τους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε έρευνες που έχουν γίνει, το ποσοστό αφοσίωσής τους φτάνει στο 64% και είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.

Η ιστορία του Διαμαντή Μασούτη –περί ου ο λόγος- ιδρυτή της ομώνυμης λιανεμπορικής αλυσίδας που δραστηριοποιείται κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά ολοένα και περισσότερο εξαπλώνεται και «κατηφορίζει» και προς το Νότο, θυμίζει κάτι σε εκπλήρωση αμερικάνικου ονείρου. Μισόν αιώνα πριν, έφυγε μόνος από το χωριό να πάει να ζήσει στη Θεσσαλονίκη και με πολλή σκληρή δουλειά, προσήλωση στο στόχο, σεβασμό στην αγορά και τον πελάτη και αξιοποίηση των ευκαιριών, που αναδείχθηκαν στο δρόμο του, έχει καταφέρει να χτίσει εμπιστοσύνη γύρω από το όνομά του και να δημιουργήσει έναν επιχειρηματικό κολοσσό, ο οποίος κατατάσσεται στους 4-5 μεγαλύτερους παίκτες του εγχώριου λιανεμπορικού τομέα.
Άνθρωπος απλός και προσιτός, υποδέχθηκε το WE του News247.gr στο «στρατηγείο» του στη Θέρμη Θεσσαλονίκης κι όταν τον ρωτήσαμε πώς ξεκίνησε το επιχειρηματικό του ταξίδι που τον οδήγησε εδώ που είναι σήμερα, μας εκμυστηρεύτηκε με αφοπλιστική ειλικρίνεια πως «έχω τελειώσει μόνο το δημοτικό και μέχρι που πήγα να υπηρετήσω στρατιώτης έκανα όλες τις αγροτικές δουλειές στο χωριό. Πήγα στα χωράφια, φύλαξα πρόβατα και αγελάδες, άρμεξα, κούρεψα, ενώ όταν ήμουν 14 ετών και με έβγαζαν στο βουνό για να βοσκήσω τα ζώα, μόλις έπαιρνε λίγο να νυχτώνει, τραγουδούσα για να μη φοβάμαι».

Από τη γενέτειρά του, το χωριό Άδενδρο, έφυγε σε ηλικία 23 -24 χρόνων, με προορισμό τη Θεσσαλονίκη και το 1964 προσελήφθη στην ΤΡΥΛΕΤ όπου και εργάστηκε ως πωλητής, έως το τέλος Νοεμβρίου του 1969. «Ο μισθός μου τα τρία πρώτα χρόνια, όσο δούλευα στη Θεσσαλονίκη, ήταν 2.800 δραχμές, αλλά στην πραγματικότητα ζούσα με 300 δραχμές το μήνα, γιατί είχα αγοράσει ένα σπίτι με δόσεις και το γραμμάτιο ήταν 2.500 δραχμές. Και αυτό συνεχίστηκε για 2,5 χρόνια», θυμάται. Το δέλεαρ όμως ενός επιπλέον 100άρικου, στο μισθό, έκανε τον νεαρό τότε Μασούτη, να δεχθεί την πρόταση της εταιρείας και να βγει και να δουλέψει, για τα επόμενα 2 χρόνια, ως πωλητής σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα.
«Πήρα δανεικά από τους γαμπρούς μου. Ήταν ένα ποσό ύψους 55.000 δραχμών και με τα χρήματα αυτά αγόρασα ένα αυτοκίνητο για να μεταφέρω τα προϊόντα.

Γιατί πρέπει να σας πω ότι τα χρόνια εκείνα οι πωλήσεις γινόταν επί αυτοκινήτου», λέει ο επιχειρηματίας. Η καθοριστική πάντως, συγκυρία που οδήγησε τον Μασούτη στη λιανεμπορική δύναμη που έχει γίνει σήμερα, συνέβη λίγο αργότερα. «Μέχρι τότε έκανα χονδρική και κάποια στιγμή είχαμε βρεθεί σε μια διαφωνία με τον περιφερειακό διευθυντή της Unilever εδώ, γιατί η πολυεθνική είχε επιλέξει έναν ικανό αριθμό καλών επαγγελματιών, μπακάληδων, από τη Θεσσαλονίκη και τους έδινε έκπτωση 10%. Τον ρώτησα πώς γίνεται εγώ, που γεμίζω ένα φορτηγό με 500 κιβώτια κάθε φορά, να μην έχω την αντίστοιχη έκπτωση και τότε μου απάντησε ότι επίκειται να έρθει στη Θεσσαλονίκη ο Grand της Unilever από την Ευρώπη και πως καλό θα ήταν να ζητήσω να τον συναντήσω.

Εγώ τότε ούτε που ήξερα τι σημαίνει Grand, αλλά η επαφή έγινε και ο άνθρωπος αυτός μάλιστα μου είπε πως έχω δίκαιο να διαμαρτύρομαι, γιατί είχε δει ότι έκανα 2-3 φορές περισσότερες πωλήσεις από όλους. Αυτό που πραγματικά με βοήθησε όμως ήταν ότι μου είπε ότι η δουλειά του μέλλοντος είναι η λιανική. Ήταν η μαγική λέξη για εμένα και από την επόμενη μέρα άρχισα να ψάχνω χώρο για να κάνω μαγαζί» εξηγεί ο κ. Μασούτης και παραδέχεται ότι από εκείνη τη συνάντηση «υιοθέτησε» το «Grand» και έκτοτε το αξιοποιεί ως το πρώτο συνθετικό στην επωνυμία “Grand Μασούτης” σε καταστήματά του.

Η αναζήτηση χώρου τελεσφόρησεσχετικά σύντομα και το Σεπτέμβριο του 1976 το πρώτο κατάστημα της Μασούτης, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην οδό Κρυστάλλη, τίθεται σε λειτουργία. Για περίπου 2 χρόνια ο επιχειρηματίας, όπως τονίζει, προσπαθεί να κρατήσει δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, αλλά συνειδητοποιεί ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει κι έτσι εγκαταλείπει τη χονδρική και επικεντρώνει στη λιανική. Το πλάνο αποδίδει και ανοίγει και 2 κατάστημα και έκτοτε ξεκινά ένας κύκλος δυναμικής ανάπτυξης, που συνοδεύεται, όσο περνούν τα χρόνια, με αυτόνομο χτίσιμο δικτύου, εξαγορές άλλων τοπικών αλυσίδων, αλλά και την εμφάνιση πολυεθνικών, όπως οι Continent, Lidl, Aldi κλπ, οι οποίες εντείνουν τον ανταγωνισμό και την πίεση στην αγορά, αλλά ταυτόχρονα δίνουν τη δυνατότητα στη Μασούτης να βελτιωθεί και να μπορέσει να θωρακιστεί.

«Η παρουσία των πολυεθνικών μας βοήθησε για να γίνουμε καλύτεροι, όπως επίσης και να έχουμε και οφέλη σε σχέση με τους προμηθευτές μας. Μέχρι τότε δεν γνωρίζαμε τι θα πει είσοδος, προβολή κλπ», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Μασούτης, ο οποίος έχει να πει καλές κουβέντες και για τους Έλληνες ανταγωνιστές του: «Ζήλευα τον Μπάρμπα Σπύρο (σ. σ. εννοεί τον αείμνηστο Σκλαβενίτη) το συγχωρεμένο, που δεν άκουσα ποτέ κανέναν άνθρωπο να πει κακή κουβέντα για αυτόν, ενώ και η ανθρωπιά του Κώστα Βερόπουλου δεν υπήρχε πουθενά. Ο τρίτος για τον οποίο έχω να θυμάμαι είναι ο Βασιλόπουλος. Πήγαινα σε εκείνον στην Αθήνα όταν άνοιξα, έκανα φιλίες και προσπαθούσα να μάθω μυστικά της δουλειάς για να βελτιωθώ».

Για τις νεότερες γενιές, ωστόσο, είναι περισσότερο φειδωλός στις κρίσεις του και βγάζει και μια πικρία…
Στο διάβα του χρόνου, βέβαια, υπήρξαν και κρούσεις για να εξαγοραστεί η Μασούτης, αλλά όπως επισημαίνει ο ιδρυτής της αλυσίδας, αδιαπραγμάτευτα στοιχεία στη φιλοσοφία του είναι η διατήρηση της ελληνικότητάς της επιχείρησης και η οικογενειακή της μορφή. «Δέχθηκα κρούσεις. Κάθε φορά που έρχονται και ζητούν ραντεβού, δεν αρνούμαι να τους μιλήσω, γιατί δεν χάνω τίποτε. Ίσα - ίσα κάτι θα μάθω. Αλλά πέραν αυτού, αν θέλεις να σε σέβονται οι άλλοι, πρέπει πρώτος εσύ να σέβεσαι τους συνανθρώπους σου», αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Στο χώρο σήμερα έχουμε μείνει μόνοι οι μεγάλοι παίκτες, 4-5 αλυσίδες και δεν πιστεύω ότι θα ωφελούσαν τον χώρο επιπλέον συγχωνεύσεις.

Το λιανεμπόριο στη χώρα μας δεν μπορεί να γίνει μονοπώλιο κάποιων πολυεθνικών μόνο ή κάποιων τοπικών ομίλων. Εμείς αντισταθήκαμε, πολεμήσαμε και πολεμούμε ακόμη για να διατηρήσουμε την ελληνικότητά μας, τις αξίες μας και το γνήσιο ελληνικό επιχειρηματικό πνεύμα, το οποίο ήδη ταλανίζεται μέσα στην ίδια την πατρίδα μας, τα τελευταία χρόνια, από τις Σειρήνες της παγκοσμιοποίησης».
Δρώντας με αυτή τη στρατηγική, η αλυσίδα Μασούτης έχει καταφέρει να αναπτύξει μέχρι σήμερα ένα ευρύτατο δίκτυο με συνολικά 257 καταστήματα στη Θράκη, τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία, τη Λαμία και εσχάτως και την Εύβοια με τη Χίο, ενώ απασχολεί, αισίως, κάτι λιγότερο από 6.500 εργαζόμενους και, αυτοδίκαια, θεωρείται ο μεγαλύτερος εργοδότης στη Βόρεια Ελλάδα. Το 2014 δε, και παρά τη συνέχιση της οικονομικής κρίσης, η αλυσίδα, ακολουθώντας για μια ακόμη χρονιά ανοδική πορεία στο επίπεδο των οικονομικών της μεγεθών, κατέγραψε αύξηση του κύκλου εργασιών, η αξία του οποίου έφτασε κοντά στα 750 εκατ. ευρώ, όσο και της κερδοφορίας μετά φόρων, που ανήλθε στα 14,3 εκατ. ευρώ.
Η δυναμική των προηγούμενων ετών μάλιστα,συνεχίζεται και φέτος και η αλυσίδα με σταθερά και προσεκτικά βήματα, διαρκώς μεγαλώνει, τονίζει ο επιχειρηματίας. «Στο πρώτο εξάμηνο του 2015, με μεθοδικές κινήσεις που κάναμε, πετύχαμε να είμαστε μέσα στους στόχους, παρά τα πρωτόγνωρα σημάδια προβληματισμού και αβεβαιότητας που υπάρχουν στην αγορά και επηρεάζουν αρνητικά και την καταναλωτική ψυχολογία. Για το δεύτερο μισό του έτους, καταλύτης πιστεύω για την ανατροπή της αρνητικής ψυχολογίας θα είναι το ξεκαθάρισμα του τοπίου στο οικονομικό περιβάλλον κι η αποσαφήνιση της οικονομικής πορείας της χώρας για τα επόμενα χρόνια», είπε χαρακτηριστικά.
Στον επενδυτικό τομέα, αντίστοιχα,για το τρέχον έτος, όπως τονίζεται από την αλυσίδα, το πρόγραμμα ανέρχεται συνολικά στο ποσό των 20 εκατ. ευρώ και αφορά στη δημιουργία 10 νέων καταστημάτων, καθώς και την ανακαίνιση άλλων πάνω από 10 σημείων πώλησης. Από το σχεδιασμό αυτό ήδη στο πεντάμηνο του 2015 είχε ολοκληρωθεί το 40%, ενώ το υπόλοιπο 60% θα υλοποιηθεί στο εναπομείναν δεύτερο εξάμηνο.

Σχέδια υπάρχουν και για το μέλλον, κάτι το οποίο μαρτυρά και η υποδομή που έχει γίνει στο σύγχρονο κέντρο αποθήκευσης - διανομής της αλυσίδας στο Καβαλάρι Θεσσαλονίκης. Μια επένδυση ύψους 50 εκατ. ευρώ που ολοκληρώθηκε πριν λίγα χρόνια και η οποία έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετεί υπερδιπλάσια δυναμικότητα δικτύου από αυτή που διαθέτει σήμερα ο όμιλος. Για την ώρα, ωστόσο, η πολιτική που ακολουθείται από το management είναι συντηρητική. «Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι μια συμμαζεμένη ανάπτυξη, γιατί δεν γνωρίζουμε τί θα συμβεί με όλα όσα ακούμε και γίνονται», μας είπε προβληματισμένος ο κ. Μασούτης, ενώ όταν ρωτήσαμε αν και κατά πόσο υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο για την επέκταση της αλυσίδας στην αγορά της Αθήνας, η απάντηση ήταν διπλωματική: «Αν έρθει η ώρα του και είναι κάτι που μας αρέσει, τότε θα πάμε και στην Αθήνα. Πρέπει όμως να σας πω ότι δεν είμαστε ευκαιριακοί».

Καθόλου ευκαιριακή, επίσης, δεν είναι η σχέση της διοίκησης του ομίλου με το προσωπικό του. Με συνειδητή επιλογή του Διαμαντή Μασούτη, ο οποίος θυμάται πως «αισθανόμουν μεγάλη ξεκούραση όταν πληρωνόμουν», η αλυσίδα σε αντίθεση με ό,τι συνέβη σχεδόν στο σύνολο των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, δεν έχει προχωρήσει σε μειώσεις μισθών, δεν έχει κάνει απολύσεις, παρέχει στην ώρα τους το επίδομα αδείας και τα δώρα των Χριστουγέννων και του Πάσχα και –όπως ανέφεραν στο WE πηγές από το προσωπικό, στο οποίο προσφέρεται και έκπτωση ύψους 5% εάν ψωνίσουν από την αλυσίδα- «εάν η ημέρα καταβολής της μισθοδοσίας των εργαζομένων, συμπίπτει με Σάββατο, τότε τα χρήματα μας μπαίνουν στους λογαριασμούς από την Παρασκευή και όχι τη Δευτέρα». Επιπλέον, σε περίπτωση που κάποιος από το προσωπικό έχει ανάγκη για οικονομική στήριξη, η πόρτα του γραφείου του Διαμαντή Μασούτη, ο οποίος συνηθίζει να λέει πως «ο εργαζόμενος θέλει να ακουμπήσει σε ένα μπαστούνι», είναι πάντα ανοικτή, για να συζητηθεί ένα άτοκο δάνειο, το οποίο αν εγκριθεί θα αποπληρώνεται σιγά – σιγά από το μισθό του λήπτη. Κατά συνέπεια, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναιότι φέτος για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η αλυσίδα ξεχώρισε ανάμεσα στις 100 εταιρείες με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ευρώπη για το 2015, κατακτώντας την 16 θέση στην κατηγορία 25 Best Large Workplaces in Europe 2015, ως η μοναδική ελληνική εταιρεία ανάμεσα στις 75 μη πολυεθνικές.
Μεγάλη αδυναμία, όμως, έχει ο γνωστός επιχειρηματίαςκαι στον τόπο καταγωγής του, το χωριό Άδενδρο της Θεσσαλονίκης. Όπως πληροφορείται το WE του News247, ο «αστικός μύθος» που έχει αναπτυχθεί θέλει το Άδενδρο να έχει μηδενική ανεργία, γιατί όποιος ξεμένει από δουλειά στο χωριό, απευθύνεται στον Μασούτη κι εκείνος τον προσλαμβάνει, ενώ στήριξη παρέχεται και στην ομάδα ποδοσφαίρου του χωριού. «Τώρα με την κρίση είναι αλήθεια, ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε και τόσο πολύ στα αιτήματα που δεχόμαστε, αλλά γενικά προσπαθούμε», αρκείτε να πει ο επιχειρηματίας στο ερώτημά μας.

Πώς ξεκίνησαν όλα;

Οπως ξεκινούν οι έρωτες. Τυχαία. Ηταν μια στιγμιαία απόφαση που δεν περίμενα ποτέ ότι θα οδηγήσει σε κάτι μεγαλύτερο. Είχα ήδη μια εξαιρετική καριέρα σαν μαθηματικός, όταν αποφάσισα ένα διάστημα να παρακολουθήσω μαθήματα ιταλικού τζελάτο στη σχολή του maestro di maestri της ιταλικής ζαχαροπλαστικής, Ιginio Massari. Οχι εύκολο –για την ακρίβεια, πήδημα στο κενό, αφού είχα ήδη οικογένεια–, αλλά απίστευτη εμπειρία. Μετακομίσαμε όλοι μαζί στην Mπρέσια όπου είναι η περίφημη ακαδημία του και για έξι μήνες ξεκίνησα από το μηδέν. Δεν μου χαρίστηκε τίποτα. Στην Ιταλία το τζελάτο είναι ιερή υπόθεση. Δεν είναι όλοι τζελατιέρι και σίγουρα δεν ξέρουν όλοι την τέχνη. Ακόμα και ο Massari δηλώνει ότι δεν το αγγίζει. Στη σχολή του, όμως, γνώρισα έναν αληθινό μαέστρο του παγωτού, τον Francesco Palmieri, που καθόρισε την πορεία μου.

Τι είναι αυτό που κάνει το ιταλικό τζελάτο μοναδικό;

Αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε παγωτό μοναδικό. Η αυθεντική γεύση. Οι Ιταλοί επενδύουν πολύ στο τζελάτο και έχουν δημιουργήσει ολόκληρη βιομηχανία, που εξάγει τεχνογνωσία στο εξωτερικό. Το αληθινό, όμως, ιταλικό τζελάτο είναι artigianale. Το παγωτό που φτιάχνουν οι μαέστροι τζελατιέρι στα εργαστήριά τους με πραγματικά υλικά και μια ασύγκριτη βελούδινη γεύση. Και στην Ιταλία περιφρουρούν με μεγάλη επιμονή αυτή την τέχνη. Θυμάμαι, ακόμα τους πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς που έπρεπε να κάνω στα μαθήματα για να βγάλω τις συνταγές που μας έδιναν οι δάσκαλοι. Και ήταν μεγάλη χαρά όταν ζητούσαν τη βοήθειά μου οι άλλοι μαθητές, αφού πρόκειται για ανώτερα μαθηματικά. Ακούγεται απίθανο, αλλά η πιο δύσκολη δοκιμασία ήταν να μάθω να βάζω παγωτό με τη σπάτουλα ώστε να μην πέφτει. Ολόκληρη τελετουργία για να πετύχω την απόλυτη ισορροπία ώστε να το απολαμβάνει κανείς απαλά στο στόμα χωρίς να χάνει ούτε σταγόνα μέχρι την τελευταία στιγμή.

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρει κανείς τελικά εξαιρετικό παγωτό;

Γιατί το παγωτό πρέπει να γεννά μνήμες. Που σημαίνει ότι πρέπει να έχει αλήθεια. Ενα παγωτό με σκόνη δεν είναι αλήθεια. Οι Ιταλοί τζελατιέρι έχουν πολύ αυστηρούς κανόνες. Από τη στιγμή της παρασκευής μέχρι τη στιγμή που μπαίνει στο χωνάκι. Ειδικά το χωνάκι είναι φετίχ. Πρέπει να μένει τραγανό ακόμα και να λιώνει σιγά σιγά το παγωτό και να το κρατάει στη σωστή θερμοκρασία. Οταν ξεκίνησα το εργαστήριο έκανα μήνες έρευνες για το σωστό χωνάκι. Ξέρετε από πού φέρνουμε τελικά τα χωνάκια μας; Από μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση στη Νάπολη.

Ο καθένας έχει τη δική του άποψη για το παγωτό επηρεασμένος κυρίως από τις αναμνήσεις του. Πώς ξεχωρίζεις το αληθινό παγωτό;

Παρότι πολλοί θεωρούν πως ένα καλό παγωτό είναι υποκειμενική υπόθεση,υπάρχουν πολύ αντικειμενικά κριτήρια. Ενα τζελάτο δεν πρέπει να δημιουργεί δίψα, δεν πρέπει να αφήνει λιπαρότητα στο στόμα και όταν λιώνει πρέπει να είναι βελούδινο σαν crème anglaise. Aν γίνει αφρός σημαίνει ότι έχει πολύ αέρα. Αν γίνει νερό ότι έχει πολύ νερό. Όλα παίζουν ρόλο. Και βέβαια, το αληθινό ιταλικό τζελάτο δεν πρέπει να το βλέπεις. Το πρώτο που παρατηρούν οι τουρίστες που περνούν από το κατάστημα της Μητροπόλεως είναι ότι όλα τα παγωτά είναι κλεισμένα με ανοξείδωτα μεταλλικά καπάκια. Το παγωτό που εκτίθεται αλλοιώνεται σε χρώμα και γεύση. Ενα αληθινό τζελάτο πρέπει να έχει φυσιολογικό χρώμα, το χρώμα του φρούτου, δηλαδή, και να μη γυαλίζει.

Γιατί ονομάσατε το εργαστήριο σας Le Greche (Οι Ελληνίδες); Και γιατί επιμένετε σε μια γυναικεία ομάδα;

Τις πρώτες μέρες που πήγα στην Ιταλία όλοι με φώναζαν Η Ελληνίδα. Οταν αποφασίσαμε, λοιπόν, να ανοίξουμε το εργαστήριο έπεσαν πολλοί τίτλοι στο τραπέζι, αλλά «Οι Ελληνίδες» ήταν ο κυρίαρχος. Οχι μόνο γιατί είμαι η μόνη Ελληνίδα μαέστρο τζελατιέρε, αλλά γιατί αυτή είναι μια γυναικεία υπόθεση. Εχω απεριόριστη εμπιστοσύνη στις γυναίκες και στη σοφία τους, στον τρόπο που μπορούν να αξιοποιούν στο μάξιμουμ ακόμα και τα λίγα που έχουν. Πολλές, μάλιστα, γυναίκες που δουλεύουν στο εργαστήριο προέρχονται από τελείως διαφορετικά επαγγέλματα με εξαιρετικές σπουδές που ήρθαν από πάθος να πετύχουν σε κάτι που αγαπούν πραγματικά. Αυτές είναι οι δικές μου Ελληνίδες. Ακόμα και το design του λογότυπου είναι ελληνικό, αφού είναι σχεδιασμένο από την ταλαντούχα σχεδιάστρια Ελενα Ζουρνατζή, που έχει συνεργαστεί με μεγάλη επιτυχία με το Μουσείο της Ακρόπολης.

Τι σκέφτεστε για το μέλλον; Υπάρχει προοπτική για ελληνικό τζελάτο;

Οταν ξεκινήσαμε, οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι ήταν μια χαμένη υπόθεση.Μέσα στην κρίση ένα κατάστημα αφιερωμένο αποκλειστικά στο τζελάτο; Σήμερα νιώθουμε ότι υπάρχει κοινό που αγαπάει το τζελάτο όλο τον χρόνο. Και αυτός είναι ο στόχος. Να επεκτείνουμε την απόλαυση 365 μέρες τον χρόνο όπως και στην Ιταλία. Το ιταλικό τζελάτο έχει ένα χαρακτηριστικό: Είναι ευχάριστο παγωτό, μαλακό, βελούδινο στον ουρανίσκο. Και προσοχή, όχι κρύο. Δεν είναι το αμερικανικό ice cream, δεν έχει πάγο γι’ αυτό και τρώγεται όλο τον χρόνο. Οσο για την προοπτική ελληνικού τζελάτο: είναι το δικό μας στοίχημα. Ενα παγωτό με ιταλική τεχνοτροπία και ελληνική γεύση και υλικά.

ΤΑ ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ
Λεμόνι-Δυόσμος, Σοκολάτα - Περγαμόντο, Μασκαρπόνε με Καραμελωμένα Σύκα Καλαμάτας, Πάβλοβα με Τραγανή Μαρέγκα.
—Il Caffè, Mητροπόλεως 16, Σύνταγμα, 216-7006458 και Il Laboratorio, Aπ. Παύλου 2, Αγία Παρασκευή, 216-7006416, www.legreche.gr

Πηγή: hommemagazine.gr

Οι πρώτες έξι εταιρίες γαλακτοκομικών προϊόντων,που εξασφάλισαν το «ελληνικό σήμα», είναι: Όλυμπος, Αρβανίτης, Δέλτα, Νεογάλ, Αγροτικός Γλακτοκομικός Συνεταιρισμός Καλαβρύτων και Γαλακτοκομική Παπαδόπουλος.
Το «ελληνικό σήμα» (σφραγίδα με την ελληνική σημαία) τοποθετείται στις συσκευασίες προϊόντων, με στόχο την εδραίωση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στα προϊόντα που δηλώνονται ελληνικά και την αποφυγή φαινομένων παραπλάνησής τους. Ακόμα, τα προϊόντα που φέρουν το «ελληνικό σήμα», προστατεύουν και τους παραγωγούς από απομιμήσεις και αθέμιτο ανταγωνισμό και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων.

Η πρωτοβουλία για την καθιέρωση του «ελληνικού σήματος» σε προϊόντα και υπηρεσίες, ξεκίνησε το 2010, με τη συγκρότηση ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και ύστερα από διαβουλεύσεις, με τους ενδιαφερόμενους φορείς, την Κομισιόν και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ψηφίστηκε το 2012.
Το «ελληνικό σήμα»είναι κρατικό, απονέμεται προαιρετικά εφόσον αυτό ζητηθεί από τις επιχειρήσεις και δεν αποτελεί εμπόδιο ή παράβαση κανόνων ανταγωνισμού, ενώ δεν συνδέεται με ισχυρισμό ποιότητας παρά μόνο με την εθνικότητα της προστιθέμενης αξίας. Να σημειωθεί, ότι η καθιέρωσή του αποτελεί μια καινοτομία στις χώρες -μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρότυπο που άλλες χώρες σχεδιάζουν να υιοθετήσουν.

Η εκδήλωση, για την απονομή του πρώτου«ελληνικού σήματος» στην 80η ΔΕΘ, πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ και σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού. Μεταξύ άλλων, παρευρέθηκαν εκπρόσωποι φορέων, επιμελητηρίων και επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων και οι εκπρόσωποι των έξι εταιριών γαλακτοκομικών προϊόντων που είναι δικαιούχοι χρήσης.
Ο γενικός γραμματέας Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή,Αντώνης Παπαδεράκης, στη διάρκεια της εκδήλωσης για την απονομή στις πρώτες έξι επιχειρήσεις, είπε ότι μέσω του «ελληνικού σήματος» προωθούνται τα τοπικά προϊόντα και η τοπική επιχειρηματικότητα, μέρος της οποίας αποτελούν οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις παραγωγών και μεταποιητών των ελληνικών προϊόντων.

Ο κ. Μαργαρίτης εργαζόταν τα τελευταία 15 χρόνια ως αντιπρόεδρος Παγκόσμιας Επικοινωνίας και Επενδυτικών Σχέσεωνστην FedEx Corporation. Είναι Έλληνας ομογενής που μετακόμισε στις ΗΠΑ μαζί με την οικογένειά του όταν ήταν 8 ετών.Στην Χίλτον, θα αναλάβει την επίβλεψη της εσωτερικής και εξωτερικής επικοινωνίας, τις σχέσεις με τη κυβέρνηση και την παγκόσμια εταιρική υπευθυνότητα. Θα αναφέρεται στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Hilton Worldwide, Christpher J. Nassetta και θα είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της εταιρίας.Μετά από εκτενή έρευνα, ο Γουίλιαμ ξεχώρισε για τις ηγετικές και αξιοσέβαστες ικανότητές τους με αποδεδειγμένη εμπειρία, εξηγεί ο κ. Nassetta.

Όπως είπε, το εύρος των εμπειριών του θα βοηθήσει την εταιρία να κτίσει, να ισχυροποιήσει και να εκτελέσει μια ενσωματωμένη στρατηγικήπου θα αναβαθμίσει την ηγετική της θέση στη βιομηχανία και την ικανότητά της να διαφοροποιηθεί στην αγορά.Ο κ. Μαργαρίτης έχει 33 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας, κατά τα οποία έχει διαχειριστεί πολλές πλευρές της εταιρικής επικοινωνίας και του μάρκετινγκ, κυβερνητικές, επενδυτικές και υπαλληλικές σχέσεις.Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην FedEx, το πρόγραμμα επικοινωνίας της εταιρίας αναγνωρίστηκε ως «το καλύτερο της τάξης του» έπειτα από αξιολόγηση της πειθαρχίας στη διαχείριση της εταιρικής φήμης.  

Επίσης, είναι πρόεδρος της επαγγελματικής ένωσης εκτελεστικών στελεχών εταιρικής επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων, Arthur W. Page Society.Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Bechtel International, με βάση στο Λονδίνο και ήταν υπεύθυνος για τη διαχείριση των δημοσίων σχέσεων και της επικοινωνίας μάρκετινγκ για την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και τη ΝΔ Ασία.Εργάστηκε, ακόμα, στην Ουάσιγκτον και στην Αθήνα, σε διαφορετικά τμήματα μιας εταιρίας.Διαθέτει μακρά εμπειρία στις κυβερνητικές σχέσεις ενώ το 1984 εργάστηκε ως Αναπληρωτής Διευθυντής του Μίτσιγκαν για την καμπάνια επανεκλογής Reagan-Bush «Είναι τιμή μου που μπαίνω στην οικογένεια της Χίλτον και είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα παίξω το ρόλο μου στην ανάπτυξή της, λέγοντας την ιστορία της κουλτούρας της στους μετόχους της σε όλο τον κόσμο», είπε ο κ. Μαργαρίτης.

Πάνω από εκατό κιλά ψωμί φτάνει στους πρόσφυγες μόνο από τον κ. Διονύση!
Το ίδιο, όπως μας αποκάλυψε ο κ. Αρβανιτάκης μιλώντας στο «Εθνος», κάνουν και άλλοι ιδιοκτήτες φούρνων στο νησί, αλλά και πολλοί εθελοντές που έχουν αγκαλιάσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν συγγενείς, πατρίδα και αγαπημένα χώματα για το ταξίδι της ελπίδας, της διαφυγής, της ζωής...
Με καταγωγή από τον Πύργο Ηλείας, ο 76χρονος Διονύσης έχει ζήσει στο πετσί του, όπως λέει, τι σημαίνει ξεριζωμός και προσφυγιά. Πέρα από την ενσυνείδητη και ανιδιοτελή προσφορά στο συνάνθρωπο, για τον κ. Διονύση η έννοια της αλληλεγγύης είναι βαθιά ριζωμένη μέσα του.
Η δική του ξενιτιά
«Θυμάμαι, μικρό παιδί ήμουν ακόμη, όταν αναγκάστηκα για ένα καλύτερο αύριο να φύγω από τον τόπο μου και να πάω μετανάστης στην Αυστραλία. Η ξενιτιά είναι δύσκολη. Επιασα δουλειά ως ζαχαροπλάστης-αρτοποιός, αυτήν την τέχνη γνώριζα και τα κατάφερα με πολύ κόπο και δουλειά. Εκεί γνώρισα τη γυναίκα μου, την Ευαγγελία, και το '70, όταν είχαμε κάνει ένα γερό κομπόδεμα, αποφασίσαμε να έρθουμε και να ζήσουμε στην Κω, στον τόπο καταγωγής της συζύγου, φτιάχνοντας τη δική μας επιχείρηση. Εδώ μένουν και οι τρεις μου γιοι με τις οικογένειές τους, εκτός από την κόρη μας που ζει στον Βόλο. Αυτήν τη στιγμή έχουμε επτά καταστήματα στο νησί, αλλά τα έχουν αναλάβει τα παιδιά μου», αναφέρει συγκινημένος ο 76χρονος.

Οταν τον ρωτάμε πώς πήρε την απόφαση να βοηθήσει τους πρόσφυγες, η απάντησή του αποκαλύπτει το μεγαλείο ψυχής αυτού του ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει και τη δύσκολη κατάσταση που βιώνουν όλο αυτό το διάστημα οι κάτοικοι του νησιού από την προσέλευση των προσφύγων.
«Αυτά που βλέπουμε και ζούμε τόσους μήνες τώρα δεν μεταφέρονται εύκολα. Μικρά παιδιά από τη Συρία, το Αφγανιστάν πέφτουν κάτω και φωνάζουν "μαμ". Μας δείχνουν με τα χεράκια τους το ψωμί.

Δεν γνωρίζουν τη λέξη φαγητό. Ποιος άνθρωπος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος όταν βλέπει ένα μικρό παιδί να τρώει χώμα; Πείτε μου... Χωρίς κανένα δισταγμό, καμία δεύτερη σκέψη, είπα κάθε μέρα θα τους φτιάχνω ψωμί και με το βαν θα τους το πηγαίνω. Οποιος δεν έχει πεινάσει, δεν μπορεί να μπει στη θέση αυτών των ανθρώπων. Πρόσφυγες... "Εμείς"και "εκείνοι"στο ίδιο νησί, βίοι παράλληλοι που συγκλίνουν στην έννοια άνθρωπος», προσθέτει ο κ. Αρβανιτάκης.

Το ελληνικό βίντεο,σε παραγωγή του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και σκηνοθεσία του Αντώνη Θεοχάρη Κιούκα, συμμετείχε πρόσφατα στο Διεθνές Φεστιβάλ Τουριστικών και Οικολογικών ταινιών SILAFEST 2015 (30/8-5/9/2015), που έγινε στο Veliko Gradište της Σερβίας, όπου και έλαβε το βραβείο «Blue Danube» (Γαλάζιος Δούναβης) για το καλύτερο πολιτιστικό τουριστικό φιλμ.

Μέσα στο 2015 προηγήθηκαν άλλες δύο σημαντικές διακρίσεις για το ίδιο φίλμ: Πήρε 1ο βραβείο στην κατηγορία Country στο αντίστοιχο φεστιβάλ του Βερολίνου, στο πλαίσιο της διεθνούς τουριστικής έκθεσης ITB.

H Ελλάδα έλαβε το 1ο βραβείοστο αντίστοιχο φεστιβάλ των Η.Π.Α. «US International Film and Video Fe stival».

Παρόλ’ αυτά – συμβαίνει και αυτό – οι συνήθως αξιόπιστες μετρήσεις απατώνται μερικές φορές, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σύγχυση ή ακόμα και… άστοχοι πανηγυρισμοί.

Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης

Ποιος θα ξεχάσει – ξεχνιέται άλλωστε;– εκείνο το βράδυ της 9ης Απριλίου του 2000; Όταν οι Νεοδημοκράτες βγήκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν τη νίκη του Κώστα Καραμανλή. Η κάλπη όμως είχε διαφορετική άποψη, εξοβελίζοντας για πάντα την πανηγυρική διάθεση των μεν, δίνοντας ταυτόχρονα τη σκυτάλη για πανηγυρισμούς στους υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη ήταν εκείνο που τελικά επικράτησε με διαφορά σχεδόν 72.000 ψήφων.

Από την άλλη πλευρά στην Αμερική, το σύστημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας δίνει τη δυνατότητα σε εκλεγόμενους και εκλογείς να γνωρίζουν με ακρίβεια τα αποτελέσματα αμέσως μόλις κλείσει η κάλπη. Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, αμέσως μετά τη λήξη της εκλογικής διαδικασίας, ο ηττημένος Ρόμνεϊ έσπευδε να παραδεχτεί την ήττα του και ταυτόχρονα να συγχαρεί τον Ομπάμα. Ερχόμενοι στη Γηραιά Ήπειρο, η Εσθονία, ήταν η μοναδική χώρα της Ευρώπης που αποφάσισε να εφαρμόσει σε όλων των ειδών τις εκλογές την ηλεκτρονική ψηφοφορία. Παραγκωνίζοντας τον παραδοσιακό φάκελο και την… εγκυμονούσα κάλπη.

Στην Ελλάδα αντιθέτως,η συζήτηση περί ηλεκτρονικής ψηφοφορίας διατηρείται ακόμα και σήμερα σε επίπεδα φιλολογικής αναφοράς.

Ένας επιχειρηματίας με ελληνικές ρίζες, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της καναδέζικης εταιρείας Dominion Voting, Γιάννης Πούλος, σε αντίθεση με τα ελληνικά πεπραγμένα, προχώρησε στην υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος. Με στόχο να βελτιστοποιήσει την εκλογική διαδικασία με τη συμβολή της τεχνολογίας, παρείχε τεχνογνωσία και τεχνολογική υποστήριξη στα περισσότερα εκλογικά τμήματα του Οντάριο κατά τις εκλογές του 2010 αλλά και σε πολλά εκλογικά τμήματα των ΗΠΑ.
Ο καθένας μπορεί να ψηφίσει απ’ οπουδήποτε

«Ξεκίνησα την εταιρεία το 2002 από το Τορόντο του Καναδά.Στόχος μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα σύστημα ψηφοφορίας, το οποίο θα ήταν απόλυτα αξιόπιστο. Έτσι, θα μπορούσε ο καθένας να συμμετάσχει στις εκλογές, καθώς θα ήταν ευκολότερο να ψηφίσει. Ουσιαστικά αυτό που θέλαμε να πετύχουμε ήταν να δώσουμε προσβασιμότητα σε όλους όσους αντιμετώπιζαν διάφορα κινητικά προβλήματα. Άτομα με κάθε μορφής αναπηρία. Το κλειδί της Δημοκρατίας είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στις διαδικασίες της πολιτείας», λέει ο ίδιος στο newsbeast.gr.

«Σταδιακά ξεκινήσαμε να αναπτύσσουμε τις δραστηριότητές μας. Έτσι, ενώ αρχίσαμε από τον Καναδά, στη συνέχεια επεκταθήκαμε και στις Ηνωμένες Πολιτείες με πρώτη τη Νέα Υόρκη. Σήμερα δραστηριοποιούμαστε πλέον σε 30 πολιτείες. Πρώτο μας μέλημα ήταν να εφαρμόσουμε τις γνώσεις μας στην τεχνολογία, η οποία μας δίνει τη δυνατότητα να αναπτύσσουμε τις πιο ακριβείς μεθόδους. Όλα τα υπόλοιπα ακολούθησαν. Ουσιαστικά η ανάπτυξη της επιχείρησης, προήλθε μέσα από την βοήθεια που προσφέραμε ώστε να γίνουν καλύτερες οι εκλογές», σημειώνει ο Γιάννης.

Ανάμεσα στους κορυφαίους σαραντάρηδες επιχειρηματίες

Ο ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίας, επιλέχθηκε ανάμεσα στους 40 κορυφαίους σαραντάρηδες επιχειρηματίες του Καναδά. Κατάφερε  να επεκτείνει τις προσφερόμενες υπηρεσίες της εταιρείας του, Dominion Voting σε περισσότερους από 150 δήμους του Καναδά, καθώς και σε περισσότερες από 1.000 κομητείες των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η Dominion Voting, βρέθηκε επί τέσσερα συνεχόμενα χρόνια στη λίστα Deloitte Canada’s Fast 50, ως μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις, και ο ίδιος συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στους 40 κάτω των 40 ετών καλύτερους, Έλληνες επιχειρηματίες της Αμερικής

Το στοίχημα όπως λέει δεν ήταν προσωπικό, ενώ η επίτευξη του στόχου είναι αποτέλεσμα της κοινής προσπάθειας. Της δικής του και των συνεργατών του.

«Δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα χωρίς εκείνους, παρά το γεγονός ότι εγώ ήμουν εκείνος, ο οποίος ίδρυσε την εταιρεία. Αυτή τη στιγμή απασχολώ στην επιχείρησή μου πολλούς Έλληνες εργαζόμενους, όχι μόνο Ελληνοκαναδούς, αλλά και αρκετούς Έλληνες που έχουν έρθει στον Καναδά από την Ελλάδα. Δυστυχώς για την Ελλάδα,  ευτυχώς όμως για την εταιρεία μου», παραδέχεται με ειλικρίνεια.

«Διατηρούμε μία πολύ σκληρά εργαζόμενη ομάδα, η οποία εφαρμόζει τα πιο προηγμένα τεχνολογικά συστήματα. Έτσι, ξεκινήσαμε απασχολώντας έναν εργαζόμενο, για να φτάσουμε σήμερα στους 200 μόνιμους συνεργάτες, στους οποίους εάν προσθέσουμε και τους έκτακτους που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη διάρκεια των εκλογών, είναι πολλοί περισσότεροι στο σύνολό τους».

Ψηφοφορία από απόσταση

Η καθετοποιημένη διαδικασία περιλάμβανε τον εξοπλισμό για τη διενέργεια των εκλογών, και ξεκινούσε από την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, την καταγραφή των εκλογέων έως και την καταμέτρηση των ψήφων.

«Το πλεονέκτημα της ψηφοφορίας από απόσταση δίνει ευρύτερες επιλογές στους εκλογείς. Μπορούν να ψηφίσουν από το σπίτι τους ή σχεδόν από παντού, ακόμα και όταν βρίσκονται μακριά από τον τόπο διαμονής τους. Το πρόβλημα ίσως με την ψηφοφορία μέσω ίντερνετ είναι πως όταν προσέρχεται κάποιος ως φυσικό πρόσωπο, οι δικαστικοί αντιπρόσωποι γνωρίζουν ότι είναι αυτός, ενώ μέσω διαδικτύου πρέπει να γίνει η ταυτοποίηση μέσω βιομετρικών στοιχείων. Η παροχή τέτοιων στοιχείων όμως, συνήθως απαγορεύεται σε πολλές χώρες για λόγους προστασίας ατομικών δικαιωμάτων και ιδιωτικότητας. Η ψηφοφορία από απόσταση δίνει παρόλ’ αυτά το δικαίωμα σε κάποιον να ψηφίσει ακόμα και εάν βρίσκεται στην Καλαμάτα ή σε κάποια άλλη επαρχιακή πόλη της Ελλάδας».

Πώς ξεκίνησα…

Ο ίδιος περιγράφει τα πρώτα του βήματα, όταν η σκέψη για τη δημιουργία της Dominion Voting προέκυψε μετά τις εκλογές του 2000 στις ΗΠΑ.

«Αυτό που είδα στις εκλογές του 2000 στην Αμερική ανάμεσα στον Μπους και τον Αλγκόρ ήταν ότι υπήρχαν προβλήματα κατά την ψηφοφορία, ιδίως στη Φλόριντα. Χρειάστηκε μάλιστα να παρέμβει το Ανώτατο Δικαστήριο για να δώσει τη λύση. Τότε, μαζί με τους συνεργάτες μου είδαμε μία ευκαιρία να εφαρμόσουμε την ηλεκτρονική ψηφοφορία όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, κάνοντας πιο αποτελεσματική την εφαρμογή της Δημοκρατίας». .

Όπως λέει, δεν ξεχνάει ούτε στιγμή την καταγωγή του, καθώς διατηρεί άρρηκτους δεσμούς με την Ελλάδα. Οι παππούδες και οι γονείς του είναι Έλληνες, ενώ η πρώτη γλώσσα που άκουσε από τα χείλη της μητέρας του ήταν η ελληνική. «Συνήθιζε να μου μιλάει στα ελληνικά», περιγράφει. «Και παρά το γεγονός ότι βρίσκομαι μακριά από την Ελλάδα, διατηρώ ισχυρότατους δεσμούς μαζί της. Αγαπάω τον Καναδά, καθώς εδώ μεγάλωσα, η Ελλάδα όμως είναι κάτι πολύ σημαντικό για ‘μένα δεδομένου ότι η καταγωγή μου μοιράζεται ανάμεσα στη Μάνη και τη Σπάρτη».

«Είμαι περήφανος Καναδόςαλλά είμαι επίσης και πολύ περήφανος Έλληνας», συμπληρώνει με νόημα.

Στην πράξη, η ηλεκτρονική ψηφοφορία ίσως θα μπορούσε να είχε εφαρμοστεί και στην Ελλάδα, διευκολύνοντας τη διεξαγωγή των εκλογών και ιδίως κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, οπότε και απαιτείται όλο και πιο συχνά η παρουσία μας ενώπιον της κάλπης.
Μέχρι στιγμής όμως κανείς από την Ελλάδα δεν έχει ζητήσει από τον Γιάννη να εφαρμόσει την τεχνογνωσία του και στη χώρα μας. «Είναι ένα από τα όνειρά μου να δουλέψω στην Ελλάδα, να υλοποιήσω ένα πρόγραμμα στην Ελλάδα…», λέει με ενθουσιασμό.

Για λόγους ισορροπιών πάντως, θα σας αναφέρουμε ότι ακόμα και η ηλεκτρονική ψηφοφορία μπορεί να είναι διάτρητη σε κάποιες των περιπτώσεων. Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές της Αμερικής, ένας ψηφοφόρος που επέλεξε τον Ομπάμα, είδε την ψήφο του να καταλήγει στον Ρόμνεϊ. Ο ίδιος παρόλ’ αυτά είχε την προνοητικότητα να βιντεοσκοπήσει τη διαδικασία, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να αποσύρουν για λίγο το μηχάνημα ψηφοδοσίας έως ότου ρυθμιστεί και επανέλθει στη θέση του για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η ψηφοφορία.

Παρόμοιες αναφορές υπήρξαν και σε πολιτεία της Νότιας Καρολίνας, όπου εκεί όμως συνέβη το ακριβώς αντίθετο, καθώς κάποιοι ψηφοφόροι έριξαν την ψήφο τους στον Ρόμνεϊ για να καταλήξει στον Ομπάμα. Προβλήματα όμως, τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με τα… εμπόδια της παραδοσιακής ψηφοφορίας.

Τα πιο συνηθισμένα από αυτά σχετίζονται με την απουσία δικαστικών αντιπροσώπων, εφορευτικών επιτροπών σε διάφορα εκλογικά τμήματα. ή ακόμα και ελλείψεις φακέλων ή ψηφοδελτίων. Με τη συμβολή ίσως του Έλληνα επιχειρηματία, ίσως πολλά θα μπορούσαν να αλλάξουν. Ένα πείραμα δοκιμασμένο, δεν θα μπορούσε παρά να επιδείξει αμέσως τα πρώτα δείγματα γραφής του, αποδεικνύοντας την επάρκεια ή τις αδυναμίες του εγχειρήματος.

Πηγή φωτογραφιών: Copyright Dominion Voting Systems. All rights reserved

Όπως αναφέρεται, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις εαρινές της προβλέψειςγια την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας, αναθεώρησε πτωτικά την εκτίμηση για την εξέλιξη των ελληνικών εξαγωγών κατά το τρέχον έτος, προβλέποντας αύξηση της τάξης 4% έναντι προηγούμενης εκτίμησης για αύξηση της τάξης του 5,6%. Πιθανή απώλεια μιάμισης ποσοστιαίας μονάδας από το εξωτερικό εμπόριο της χώρας, υπολογίζεται ότι προκαλεί απώλεια μισής ποσοστιαίας μονάδας από τους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ της χώρας.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, στην περίοδο Ιανουάριος-Ιούνιος 2015, παρουσιάζεται μικρή μείωση της χώρας της τάξης του -2,2% στη συνολική αξία των εξαγωγών (στα 12,8 δισ. ευρώ από 13,1 δισ. ευρώ) ή απώλειες της τάξης των περίπου 290 εκατ. ευρώ (αντί υποχώρησης 1,8% ή 250 εκατ. ευρώ των αρχικών εκτιμήσεων).

Ο χάρτης των εξαγωγών
Σε ό,τι αφορά τους προορισμούς των ελληνικών εξαγωγών,σε επίπεδο συνολικής αξίας εξαγωγών για το εξάμηνο του 2015, προκύπτει αύξηση κατά 13,3% προς τις χώρες της ΕΕ και μείωση -15,3% προς τις Τρίτες Χώρες. Ως αποτέλεσμα αυτών των μεταβολών, το μερίδιο στη συνολική αξία εξαγωγών για τις χώρες της ΕΕ διαμορφώνεται 52,95% έναντι ποσοστού 48,05% για τις Τρίτες Χώρες, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών, από αντίστοιχα μερίδια την προηγούμενη χρονιά 45,68% προς την ΕΕ και 54,32% για τις Τρίτες Χώρες.
Αν εξαιρεθούν τα πετρελαιοειδή, το μερίδιο των χωρών της ΕΕ εκτοξεύεται στο σχεδόν 75% έναντι ποσοστού μόλις 25% των Τρίτων Χωρών.
Αξιοσημείωτες είναι οι μεταβολές ως προς τους κύριους προορισμούς των ελληνικών εξαγωγών.Η Τουρκία υποχωρεί σημαντικά και από την πρώτη θέση σε ό,τι αφορά τους προορισμούς των ελληνικών εξαγώγιμων προϊόντων, το α'εξάμηνο του 2015 εμφανίζεται στην 3η θέση. Στην 1η θέση περνάει η Ιταλία και ακολουθεί η Γερμανία και ακολουθούν κατά σειρά η Κύπρος, η Βουλγαρία, ενώ στην 6η θέση (από τη 10η) ανήλθαν οι ΗΠΑ. Στην 7η θέση βρίσκεται η Αίγυπτος και την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία και η Σαουδική Αραβία.
Οι μεταβολές αυτές στην κατάταξη των χωρών προορισμού των ελληνικών εξαγωγώνέχουν, κυρίως, να κάνουν με τη σημαντική μείωση της αξίας των εξαγωγών πετρελαιοειδών, η οποία με τη σειρά της σε σημαντικό βαθμό οφείλεται στη μείωση των διεθνών τιμών του πετρελαίου. Έτσι, εξηγείται η μεγάλη υποχώρηση των εξαγωγών προς την Τουρκία, αλλά και το γεγονός ότι δύο ακόμα προορισμοί που βρίσκονταν στο αντίστοιχο περσινό εξάμηνο στην πρώτη δεκάδα των προορισμών -ο Εφοδιασμός Πλοίων Τρίτων Χωρών (7η θέση) και το Γιβραλτάρ (8η θέση)- έχουν υποχωρήσει πολύ χαμηλά στη σχετική κατάταξη το 2015 -στην 34η και 16η θέση αντίστοιχα.

Ειδικότερα, οι εξαγωγές της Ελλάδας προς την ΕΕ (28) εμφανίζουν σημαντική αύξηση (13,3%) και, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών, καταλαμβάνουν το 53% των συνολικών εξαγωγών.
Μεγάλη αύξηση καταγράφεται για τις εξαγωγές προς τη Β. Αμερική κατά 58,5%, τις Λοιπές Χώρες της Αμερικής κατά 133,5% και τις χώρες της Αφρικής κατά 32,1%. Μικρότερες ποσοστιαίες αυξήσεις παρατηρούνται στις εξαγωγές προς τις Χώρες της Μ. Ανατολής & Β.Αφρικής (4%) και προς την Ωκεανία (8%).
Αντίθετα, μεγάλη μείωση καταγράφεται στις εξαγωγές που αφορούν εφοδιασμούς πλοίων είτε από την ΕΕ είτε από Τρίτες Χώρες (-85,6% και -82,1%, αντίστοιχα, αλλά και προς τις χώρες της Ευρώπης εκτός Ε.Ε. κατά -33,4%. Τέλος, στάσιμες εμφανίζονται οι εξαγωγές προς τις χώρες της Ασίας (πλην Μ.Ανατολής).
Ως προς τους προορισμούς των ελληνικών εξαγωγών ανά οικονομική ένωση, πέραν της ήδη αναφερθείσας σημαντικής αύξησης προς την Ε.Ε., αξίζει να αναφερθεί ότι οι εξαγωγές προς τις 18 χώρες της Ευρωζώνης αυξήθηκαν κατά 15,4% και οι εξαγωγές προς τις χώρες του G7 κατά 19,7%. Στην αντίθετη κατεύθυνση, σημαντικές μειώσεις των εξαγωγών παρατηρούνται προς τις BRICS (-26%), προς τις χώρες του OPEC (-17,1%), προς τις χώρες της Οικονομικής Συνεργασίας Μαύρης Θάλασσας (ΟΣΕΠ) (-24,9%) και προς τις χώρες της Ευρασιατικής Οικονο9μικής Ένωσης (-36,9%).
Σε ό,τι αφορά τις νέες εισόδους στην κατάταξη των 100 κορυφαίων αγορών για τα ελληνικά προϊόντα ξεχωρίζουν οι: Λιβερία (50η θέση), Μπαχάμες (71η), Αντίγκουα (81η), Ακτή Ελεφαντοστού (90η θέση), Βερμούδες (98η θέση).
Αντίθετα, μεγάλη είναι η υποχώρηση στην κατάταξη αγορών, όπως: Γιβραλτάρ, Εφοδιασμοί Πλοίων, Ισραήλ, Λιβύη, Μαυροβούνιο, Γεωργία, Νιγηρία, Ιορδανία, Κατάρ και Κόσοβο.

Τα κορυφαία εξαγόμενα προϊόντα
Με βάση τα προσωρινά στοιχεία του εξαμήνου Ιανουαρίου-Ιουνίου 2015 κατά μεγάλες κατηγορίες προϊόντων, η μείωση των ελληνικών εξαγωγών οφείλεται στη σημαντική υποχώρηση των εξαγωγών καυσίμων κατά -26,1%, η οποία υπερκαλύπτει τις αυξήσεις σε όλες τις άλλες μεγάλες κατηγορίες προϊόντων, δηλαδή τις μεγάλες αυξήσεις στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων κατά 18% βιομηχανικών προϊόντων κατά 12,2%, αλλά και τις μικρότερες αυξήσεις των εξαγωγών πρώτων υλών (+5,6%) και της κατηγορίας είδη και συναλλαγές μη ταξινομημένες κατά κατηγορίες (+11,4%).
Αναλυτικότερα, όσον αφορά στα αγροτικά προϊόντα, η μεγάλη αύξηση (18%) των εξαγωγών, σε 2.560,9 εκατ. ευρώ από 2.171,1 εκατ. ευρώ, οφείλεται στον υπερτριπλασιασμό των εξαγωγών της υποκατηγορίας «λάδια & λίπη ζωικής ή φυτικής προέλευσης» κατά 216,1 (στα 407,8 εκατ. ευρώ από 129 εκατ. ευρώ). Η σημαντικότερη υποκατηγορία «τρόφιμα και ζώα ζωντανά» εμφανίζει ελαφρά αυξημένη κατά 2,1% και απορροφά το 14,3% των συνολικών ελληνικών εξαγωγών, με την αξία τους να διαμορφώνεται στα 1.828 εκατ. ευρώ από 1.790,5 εκατ. ευρώ. Τέλος, μεγάλη ποσοστιαία αύξηση (29,2%) εμφανίζουν οι εξαγωγές της έτερης υποκατηγορίας «ποτά και καπνός» στα 325,1 εκατ. ευρώ από 51,6 εκατ. ευρώ.
Οι εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων σημείωσαν σημαντική άνοδο 12,2% με την αξία τους να ανέρχεται σε 5.592,8 εκατ. ευρώ από 4.985,4 εκατ. ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2014. Αυξημένες εμφανίζονται οι εξαγωγές όλων των υποκατηγοριών, με τις πλέον σημαντικές να παρουσιάζονται στις υποκατηγορίες «βιομηχανικά είδη ταξινομημένα κατά πρώτη ύλη» (η οποία είναι και η μεγαλύτερη υποκατηγορία βιομηχανικών προϊόντων) με άνοδο 17,2% (σε 2.168,2 εκατ. ευρώ από 1.849,6 εκατ. ευρώ) και «μηχανημάτων & υλικού μεταφορών» με άνοδο 22,8% (σε 1.237,2 εκατ. ευρώ από 1.007,3 εκατ. ευρώ).
Οι εξαγωγές των πρώτων υλών εμφανίζουν αύξηση 5,6% (σε 495,5 εκατ. ευρώ από 469,4 εκατ. ευρώ) και παρόμοια κινούνται και οι χαμηλές σε αξία εξαγωγές της κατηγορίας «είδη και συναλλαγές μη ταξινομημένα κατά κατηγορίες» (11,4%, σε 326,8 εκατ. ευρώ από 293,3 εκατ. ευρώ).
Λιγότερο αυξημένες καταγράφονται οι εξαγωγές στις υποκατηγορίες «χημικά προϊόντα & συναφή (μ.α.κ.)» κατά 2,5% (σε 1.350,1 εκατ. ευρώ από 1.317,5 εκατ. ευρώ) και «διάφορα βιομηχανικά είδη» κατά 3,3% (σε 837,3 εκατ. ευρώ από 810,9 εκατ. ευρώ.
Σε ό,τι αφορά επιμέρους κατηγορίες προϊόντων, ασφαλώς ξεχωρίζει η άνοδος του παρθένου ελαιολάδου στην 3η θέση, η εμφάνιση των μηχανών επεξεργασίας πληροφοριών (lap top, smartphones, tablets, gps κτλ) στην 8η θέση, αλλά και η διπλή καταγραφή διαφόρων τύπων σωλήνων για αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου (15η και 19η θέση), για πρώτη φορά στο ΤΟΡ 20 των προϊόντων, όπου, επίσης, εισήχθησαν και τα καπνά (20η θέση).
Νέες είσοδοι στο TOP 100 των ελληνικών εξαγόμενων προϊόντων καταγράφονται και για προϊόντα, όπως: Ελαιόλαδο, πλην παρθένου (34η θέση), επιβατικά πλοία (54η και 68η θέση), δέρματα βιζόν (67η), πλοιάρια αναψυχής (73η), εξαρτήματα αεροπλάνων-ελικοπτέρων (74η), μετρητές ηλεκτρισμού (80η), ποτενσιόμετρα (90η), ρύζι (91η), χρυσός ακατέργαστος (92η).
Οι εισαγωγές
Σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές στο α'εξάμηνο του 2015,καταγράφεται συνέχιση στην πτωτική πορεία (-6,9%), από τις αρχές του έτους, μετά τη μικρή άνοδο με την οποία έκλεισε το 2014. Η αξία τους διαμορφώθηκε σε 21.672,2 εκατ. ευρώ έναντι 23.287,8 εκατ. ευρώ στο αντίστοιχο εξάμηνο του 2014. Η αντίστοιχη μεταβολή, χωρίς τα πετρελαιοειδή, δείχνει οριακή αύξηση 0,7%, ή κατά 102,8 εκατ. ευρώ.
Ειδικότερα, αυξημένες καταγράφονται οι εισαγωγές από την Ευρωπαϊκή Ένωσηκαι, συγκεκριμένα, από τις χώρες της Ευρωζώνης κατά 3,6%, από τις χώρες μέλη της ΕΕ που δεν είναι ενταγμένες στη ζώνη του ευρώ κατά 7,8%. Αντίθετα, οι εισαγωγές από τις λοιπές χώρες της Ευρώπης (εκτός ΕΕ) παρατηρείται μεγάλη μείωση της τάξης του -23,8%.
Αύξηση των εισαγωγών καταγράφεται από τις χώρες της Β.Αμερικής κατά 9,5% και τις χώρες της Ωκεανίας κατά 5,8%. Αντίθετα, πτωτικά κινούνται οι εισαγωγές από τη Μ. Ανατολή& Β. Αφρική (-12,5%), από τις Λοιπές Χώρες της Αμερικής (-10,6%), από τις λοιπές (πλην Μ. Ανατολής) χώρες της Ασίας (-18,7%) και από τις λοιπές (πλην Β. Αφρικής) χώρες της Αφρικής (-0,6%).
Σε επίπεδο μεγάλων κατηγοριών προϊόντων, προκύπτει μεγάλη μείωση των εισαγωγών καυσίμων κατά -22,7% (σε 5.839,8 εκατ. ευρώ από 7.558,2 εκατ. ευρώ), λόγω και της υποχώρησης των τιμών των καυσίμων, ενώ, αντίθετα, οι εισαγωγές βιομηχανικών προϊόντων που αποτελούν, στο α'εξάμηνο του 2015 το 57,1% του συνόλου των ελληνικών εισαγωγών και εξακολουθούν να είναι η σημαντικότερη κατηγορία, παρέμειναν ουσιαστικά στάσιμες κατά 0,2% (σε 12.367,2 εκατ. ευρώ από 12.337,9 εκατ. ευρώ).

Αντίστοιχα, οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων αυξήθηκαν κατά 2,9%, την ώρα που οι εισαγωγές της κατηγορίας «πρώτες ύλες» κινήθηκαν πτωτικά κατά -3,2%, στα 589,8 εκατ. ευρώ από 609,5 εκατ. ευρώ. Τέλος, οι εισαγωγές της πολύ χαμηλής σε αξία κατηγορίας «είδη και συναλλαγές μη ταξινομημένα κατά κατηγορίες» σχεδόν διπλασιάστηκαν (στα 25,8 εκατ. ευρώ από 13,5 εκατ. ευρώ).
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των κινήσεων στο εξωτερικό εμπόριο της χώρας, ήταν να μειωθεί για το α'εξάμηνο του έτους το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου κατά -13%, στα 8,87 δισ. ευρώ (από 10,2 δισ. ευρώ στο α'εξάμηνο του 2014).

ΠΗΓΗ: imerisia.gr

Σε κάποιους είναι άγνωστο ότι ορισμένα μέρη της Eλλάδας διαπρέπουν σε μια καλλιέργεια που μπορεί να φέρει ικανοποιητικά κέρδη αλλά και να κάνει τη χώρα δημοφιλή σε όλο τον κόσμο. O λόγος για τα σύκα, ένας ευλογημένος καρπός που έχει αρχίσει να κατακτά όχι μόνο την ελληνική αγορά αλλά και να κάνει αισθητή την παρουσία του στο εξωτερικό.
Σε παράδεισο των σύκων έχει εξελιχθεί η Bόρεια Eύβοια εξαιτίας των μοναδικών σύκων που παράγονται εκεί και εξάγονται πλέον σε πολλές χώρες. Tα ξηρά σύκα προέρχονται από συκόδεντρα της ποικιλίας Σμυρνέικη που καλλιεργούνται αποκλειστικά από τις κοινότητες Tαξιάρχη, Nέος Πύργος, Aγ. Γεώργιος, Ωρεοί, Iστιαία, Kαμάρια και Kαστανιώτισσα. H συλλογή των σύκων γίνεται με το χέρι, αφού προηγουμένως τα ώριμα ή υπερώριμα σύκα έχουν πέσει πάνω σε δίχτυα.

Για τον ευλογημένο αυτό καρπό της ελληνικής γης μιλά στην «HτΣ» η Nικολέττα Eυσταθίου, η οποία έμεινε στον τόπο της, τη Bόρεια Eύβοια, και διατηρεί μια μονάδα επεξεργασίας σύκων τα οποία χαρακτηρίζονται από την ποιότητά τους. Ωστόσο, αυτό που διαφοροποιεί τη μικρή αυτή επιχείρηση είναι το γεγονός ότι παράγονται νέα, πρωτότυπα προϊόντα με βάση το σύκο. Oπως γλυκίσματα με επικάλυψη σοκολάτας, μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού, και άλλα γευστικά είδη που έχουν πλέον μπει στα ράφια των σούπερ μάρκετ και άλλων καταστημάτων και αναζητούν διόδους για τις αγορές του εξωτερικού.
Oπως τονίζει η κ. Eυσταθίου,«το σύκο είναι ένας ευλογημένος και ιδιαίτερα ευεργετικός καρπός. Συμβάλλει στην ευεξία και στη σωστή λειτουργία του οργανισμού. Oι ιδιότητές του ξεπερνούν κατά πολύ τις προσδοκίες. Mπορεί να καταναλωθεί ως φρούτο, σνακ, συνοδευτικό σε σαλάτες και φαγητά, ως γλυκό, ακόμα και ως φάρμακο.
Γι’ αυτό και εστιάσαμε ιδιαίτερα στην παρασκευή προϊόντων με βάση το σύκο που μπορεί να καλύψει κάθε γευστική επιθυμία. Θεωρήσαμε, λοιπόν, ότι άξιζε να επενδύσουμε σε ένα τόσο ξεχωριστό προϊόν και να αναδείξουμε τις ευεργετικές ιδιότητές του».
Oι δυσκολίες, ωστόσο, για τις ελληνικές επιχειρήσεις παραγωγής προϊόντων που συνδέονται με το σύκο είναι πολλές και αυξήθηκαν μετά την τραπεζική αργία. «Oι μικροί και μεσαίοι παραγωγοί δίνουν αγώνα επιβίωσης. Tο σύκο είναι πολύ ευαίσθητο προϊόν από τη στιγμή της γέννησής του στο δέντρο μέχρι την ώρα που θα καταναλωθεί. Eπηρεάζεται αρνητικά από την υγρασία και τις βροχές, κυρίως κατά την περίοδο της συγκομιδής.
Aυτό μεγαλώνει την αγωνία των παραγωγών οι οποίοι δίνουν αγώναόλη τη χρονιά να φροντίσουν τα δέντρα τους για να φτάσουν στη μέγιστη απόδοση», τονίζει η κ. Eυσταθίου και συνεχίζει: «H έλλειψη ρευστότητας οπωσδήποτε επηρέασε όλους τους τομείς του εμπορίου και της οικονομίας γενικότερα. Tο ίδιο συνέβη και με μας, αφού οι οικονομικές αναταράξεις συνέπεσαν με την εποχή της έναρξης της συγκομιδής του σύκου και των εργασιών μας. Eπικρατεί ανασφάλεια και αβεβαιότητα και από την πλευρά των παραγωγών και των εμπόρων. Eλπίζουμε βέβαια η κατάσταση να ομαλοποιηθεί σύντομα και η ρευστότητα να επανέλθει στην αγορά».

Oι παραγωγοί αλλά και οι μικρές επιχειρήσεις επεξεργασίας του σύκου ζητούν τη βοήθεια της πολιτείας καθώς το συγκεκριμένο προϊόν θα μπορούσε να γίνει ισχυρό brand για τις ελληνικές εξαγωγές. H ζήτηση είναι τεράστια και πολλές φορές η παραγωγή δεν μπορεί να την καλύψει. Oι παραγωγοί ζητούν την επιδότηση της καλλιέργειας ώστε να αυξηθεί η παραγωγή «και να μπορούμε και εμείς να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις όχι μόνο της εγχώριας αλλά και της παγκόσμιας αγοράς.
Eίναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο προϊόνθα μπορούσε να απογειώσει με τις πωλήσεις του την οικονομία της περιοχής μας αλλά και να συμβάλει στην ενίσχυση της οικονομίας της χώρας γενικότερα», υπογραμμίζει η κ. Eυσταθίου. Tα «Σύκα της Nικολέττας», αλλά και οι παραγωγές προϊόντων από επιχειρήσεις σε διάφορες περιοχές της χώρας, επιδιώκουν να ξεχωρίσουν. Δεν είναι μόνο τα αποξηραμένα σύκα που είναι ανάρπαστα αλλά και προϊόντα σε εξαιρετικές συσκευασίες, χωρίς συντηρητικά και πρόσθετες χημικές ουσίες.
Oι ευεργετικές ιδιότητες του καρπού εστιάζονται στη μείωση της αρτηριακής πίεσηςκαθώς είναι πλούσιος σε κάλιο. Συμβάλλουν στον έλεγχο του βάρους καθώς είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, προστατεύουν τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες από τον καρκίνο του μαστού, προλαμβάνουν τις καρδιακές παθήσεις, παρουσιάζουν αντιδιαβητική δράση, συμβάλλουν στη διατήρηση της πυκνότητας των οστών, ανακουφίζουν τον πονόλαιμο.
success story.

Tα σύκα μπορείτε να τα απολαύσετε είτε αποξηραμένα είτε φρέσκα σε σαλάτες. Eπίσης υπάρχουν γλυκίσματα με επικάλυψη σοκολάτας, μαρμελάδα σύκο, γλυκό του κουταλιού
Tα «σύκα της Nικολέττας» υπάρχουν σε μεγάλα σούπερ μάρκετ, καταστήματα χονδρικής, χώρους πώλησης γκουρμέ προϊόντων κ.λπ.
Στόχος η επέκταση σε όλη την Eλλάδα,αλλά και το άνοιγμα σε χώρες του εξωτερικού, όπου ήδη υπάρχει μεγάλη ζήτηση
Eυεργετικές οι ιδιότητες των σύκων για μια σειρά από παθήσεις αλλά και για τον έλεγχο του βάρους
 
Πηγή: imerisia.gr

Πρωτοπόρος στο χώρο των πατέ λαχανικών / αλειμμάτων, η Amvrosia Gourmet αποκτά και την απόδειξη της εξαιρετικής γεύσης!

Ένα άλειμμα με βάση τη λατρευτή πιπεριά Φλωρίνης, απίστευτα εύκολη στη χρήση, σε ψωμάκι σαν άλειμμα, με ψητά σαν συνοδευτικό, με ζυμαρικά σαν σάλτσα, σε πίτσα σαν βάση, σε καγιανά...ακόμη και με σουβλάκι....και η λίστα συνεχίζεται.

Αγνά & φυσικά ..σκέτη Αμβροσία!

Η Έλλη και ο Μανώλης, οι ''γονείς''των Simply Greek είναι πολύ χαρούμενοι & περήφανοι που άλλο ένα καμάρι τους, όπως αποκαλούν τα Simply Delicious βραβεύτηκε με Great Taste Award.

Μία εθιστική μαρμελάδαπου είναι απλά υπέροχη με ψωμάκι, γλυκά, τσίζκεϊκ, ντόνατς....αλλά και σχεδιασμένη και για αλμυρούς συνδυασμούς...με τυριά, αλλαντικά, κοτόπουλο, χοιρινό, κυνήγι και πολλά άλλα είναι πλέον κάτοχος βραβείου!

Με αυτό το βραβείοη σειρά τώρα μετράει 5 βραβεία Great Taste.
 

Και εις ανώτερα!

Ο Κοκκινάκης γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1996 στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας από Έλληνες γονείς. Ο πατέρας του Trevor, κατάγεται από την Καλαμάτα ενώ η μητέρα του Βούλα, από την Τρίπολη. Ξεκίνησε να παίζει τέννις στα οκτώ του και το ίνδαλμα του ήταν ο Marat Safin. 

Ώς παίκτης στην κατηγορία juniorsο Κοκκινάκης ήταν πολύ επιτυχημένος, φτάνοντας σε δύο τελικούς Grand slam Junior στα μονά, στο 2013 Australian Open και στο 2013 US Open. 

Ο Κοκκινάκης ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στο τουρνουά Australia F3 Future's, στην ηλικία 14 ετών. Την πρώτη του νίκη σε επαγγελματικό επίπεδο την πέτυχε στο τουρνουά Australia F4.

Σε λεκτική αντιπαράθεση με τον Harrison στο περιθώριο ενός αγώνα 

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι έχει ακουστεί για τον Κοκκινάκη, μιας και ο Κύργιος είχε πει σε συμπαίκτη του ότι... ο πρώτος έκανε σεξ με την κοπέλα του! 

Το 2015 αγωνίστηκε στο Madrid Openκαι στο τουρνουά BNP Paribas Primrose Bordeaux, κερδίζοντας μάλιστα τον τελικό απέναντι στον Thiemo De Bakker γεγονός που τον ανέβασε στο No. 84 της παγκόσμιας κατάταξης.

Τον περασμένο Μάιο, πήρε κάρτα ελεύθερης συμμετοχής στο Ρολάντ Γκαρός. Στο πρώτο γύρο νίκησε τον Nikoloz Basilashvili, ενώ στον δεύτερο νίκησε το Νο.27 της κατάταξης, Bernard Tomic. Στον τρίτο αντιμετώπισε τον κορυφαίο Novak Djokovic και ηττήθηκε. Η πορεία του στο τουρνουά τον έφερε για πρώτη φορά στην καριέρα του στο Νο.68 της παγκόσμιας κατάταξης.

Στο δρόμο για τη δουλειά έβλεπε κάθε μέρα πολλά φορτηγάκαι άρχισε να αναρωτιέται πώς είναι αυτό δυνατό να συμβαίνει εν μέσω κρίσης. Η απάντηση; Πολλά από αυτά έκαναν τα δρομολόγιά τους άδεια ή μισογεμάτα.

Η αντίδρασή ήταν αυτή που ταίριαζε στην πρακτική και οργανωτική της φύση,να κάνει δηλαδή κάτι για να αλλάξει όλη αυτή την «τρελή διαδικασία» που περνούσαν οι εταιρείες για να κλείσουν ένα φορτηγό για τις μεταφορές τους. Έτσι γεννήθηκε το Join Cargo, μία πλατφόρμα εξαιρετικά απλή και εύκολη στη χρήση της, η οποία φέρνει άμεσα σε επαφή τις εταιρείες που επιθυμούν να μεταφέρουν εμπόρευμα με τους μεταφορείς που χρειάζονται φορτίο για να γεμίσουν τα φορτηγά τους. Ο στόχος της; Να γεμίζουν όλα αυτά τα φορτηγά που κυκλοφορούν σχεδόν άδεια στους δρόμους. Η χρήση της πλατφόρμας είναι δωρεάν, αφού ο αποστολέας πληρώνει το ποσό της μεταφοράς κατευθείαν στον οδηγό του φορτηγού, ενώ η ίδια κερδίζει χρήματα με προμήθεια από την κάθε συναλλαγή. Ήδη από το πρώτο ελληνικό venture fair το Join Cargo είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον.

Η 29χρονη Ρωξάνη μίλησε στην HuffPost Greece για το πώς έκανε αυτή την πραγματικά επαναστατική ιδέα της πραγματικότητα σε συνεργασία με το Orange Grove, για το πώς είναι να είσαι μία γυναίκα που πρωτοπορεί στον ανδροκρατούμενο κλάδο των logistics, αλλά και για τους λόγους που θέλησε να έρθει στην Ελλάδα.
Ποια ήταν τα βήματα που ακολουθήσατε για να γίνει η ιδέα σας πραγματικότητα;

Έγραψα το επιχειρηματικό μου πλάνο όταν πήγα στο Orange Grove και στη συνέχεια θέλησα να δω εάν η αγορά έχει όντως ανάγκη από αυτό που είχα εγώ στο μυαλό μου. Εάν δεν το είχε, τότε δεν υπήρχε και λόγος να το δημιουργήσω. Τους πρώτους τρεις μήνες έκανα αρκετή έρευνα στην αγορά, μίλησα σε περίπου 150 ανθρώπους, επικοινώνησα με τους Διευθυντές του τμήματος των logistics από διάφορες εταιρείες. Ο σκοπός μου ήταν να δω πώς κανόνιζαν τις μεταφορές τους έως τώρα και τις σκέψεις που έκαναν την ύπαρξη μίας πλατφόρμα σαν το Join Cargo. Έτσι συνέλεξα χρήσιμες πληροφορίες για το πώς θα έπρεπε να είναι η πλατφόρμα μου. Στη συνέχεια, επικοινώνησα με τους οδηγούς των φορτηγών για να δω πώς νιώθουν εκείνοι και το τι ήταν σημαντικό για αυτούς. Έτσι, κατέληξα με το πώς θα ήθελα να είναι το site και το παρουσίασα σε ένα Power Point. Δοκίμαζα διάφορα πράγματα επειδή ήθελα να το δείξω πρώτα στους ανθρώπους της αγοράς, παρά να ξοδέψω όλα μου τα λεφτά σε κάτι που τελικά θα έπρεπε να είναι αλλιώς. Τελειώσαμε λοιπόν την ανάπτυξή του το προηγούμενο καλοκαίρι, έκανα πολλά τεστ και στη συνέχεια κάλεσα τους οδηγούς για να το δοκιμάσουν και αυτοί offline.

Ποια ήταν τα προβλήματα που αντιμετωπίσατε;

Οι οδηγοί άρχισαν να μου λένε: «Μα δεν ξέρουμε τίποτα για υπολογιστές» και τότε εγώ τους απάντησα: «Για αυτό ακριβώς σας έχω φωνάξει, αυτή είναι η ιδέα της πλατφόρμας», τονίζοντας τους ότι είναι τόσο απλή που όλοι μπορούν να την καταλάβουν. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι και οι εταιρείες από την πλευρά τους έλεγαν το ίδιο για το Join Cargo: «Είναι πολύ ωραία, αλλά πώς πείθεις τους οδηγούς να το χρησιμοποιήσουν;» Αυτό που έδειξε πόσο διασπασμένη είναι η αγορά. Πολλοί μου έλεγαν λοιπόν ότι οι οδηγοί των φορτηγών δεν ξέρουν πολλά για την τεχνολογία, αλλά εγώ σκέφτηκα ότι όλοι τους έχουν smartphones και έτσι θα είναι εύκολο να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα.
Και σε τι σημείο βρίσκεστε τώρα;

Στην αρχή αυτού του χρόνου δούλεψα πολύ επάνω σε θέματα αξιοπιστίας, ασφάλειας και συμβολαίων και τον Απρίλιο υπέγραψα με την πρώτη μου μεταφορική εταιρεία. Επομένως, τώρα έχω 8 μεταφορικές εταιρείες για να υπογράψω, οι οποίες πληρώνουν ουσιαστικά πριν κλείσουν την πρώτη συμφωνία. Τον Σεπτέμβριο θα κάνω την επίσημη ανακοίνωση για το Join Cargo. Τα έκανα όλα βήμα-βήμα και για αυτό πιστεύω ότι έχω ένα καλό προϊόν και ότι τώρα είναι η στιγμή για να αναπτυχθώ. Παράλληλα, προσέλαβα και τον Marketing Manager και πιστεύω πως και οι δυο μας μπορούμε να πάμε το Join Cargo σε νέο επίπεδο. Σύντομα θέλουμε να παρουσιάσουμε και μία εφαρμογή του Join Cargo για κινητά.

Διάβασα κάπου ότι ήρθατε στην Ελλάδα για να βρείτε τις ρίζες σας. Πώς πήρατε αυτή την απόφαση;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ολλανδία, δεν έζησα ποτέ στην Ελλάδα. Εκεί σπούδασα logistics και δούλεψα σε αυτόν τον τομέα τρία χρόνια. Πάντα ήθελα να πάω στην Ελλάδα και σκέφτηκα ότι ναι, υπάρχει κρίση, αλλά ήθελα να δω πώς είναι, όχι μόνο για διακοπές. Δεν είχα τίποτα να χάσω γιατί θα μπορούσα εύκολα να πάω πίσω στην Ολλανδία. Ήμουν όμως τυχερή που κατάφερα να βρω μία δουλειά στα logistics αμέσως. Τότε μου γεννήθηκε η ιδέα για το Join Cargo, επειδή μου αρέσει να δημιουργώ ευκαιρίες και να βελτιώνομαι. Για αυτό είμαι ακόμα εδώ. Τα δύο πρώτα χρόνια έμενα κοντά στη Λαμία, επειδή ήταν και μια ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα την οικογένειά μου. Τώρα μου αρέσει όμως πολύ που μένω στην Αθήνα, σε μία μεγάλη πόλη, επειδή ζούσα στο Άμστερνταμ.

Αισθανθήκατε ποτέ ότι ως νέα γυναίκα τα πράγματα ήταν για εσάς δυσκολότερα;

Είναι ακόμη πιο «τρελό» εάν το δει κάποιος από τη δική μου οπτική γωνία, επειδή κάνω κάτι σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Να φανταστείτε ότι όταν σπούδαζα, ήμασταν στο τμήμα 70 άτομα και μόνο 3 κοπέλες. Κάποιος θα αναρωτιόταν εάν θα με πάρουν στα σοβαρά ή για το ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις τους. Όμως όλοι ήταν πολύ υποστηρικτικοί μαζί μου, για να πω την αλήθεια τους προκαλώ εντύπωση. Ίσως επειδή σπούδασα logistics στην Ολλανδία, η οποία στην ουσία είναι «η χώρα των logistics». Αυτό που με βοηθάει όταν παρουσιάζω το Join Cargo στο κοινό είναι ότι θέλουν να μάθουν περισσότερα για την ιστορία μου, όλοι αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ανάγκη για αυτό που δημιούργησα. Δεν βλέπω κανένα μειονέκτημα του να είσαι γυναίκα αυτή τη στιγμή. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το γεγονός ότι είμαι συνδεδεμένη με την ολλανδική Πρεσβεία και το Orange Grove, αλλά πιστεύω ότι οι Έλληνες είναι σοβαροί επαγγελματίες και δουλεύουν σκληρά. Από αυτή την άποψη, εξεπλάγην θετικά από την Ελλάδα.

Πώς αποφασίσατε λοιπόν να ασχοληθείτε με τα logistics;

Δεν είχα ακούσει από πριν για αυτό, τη στιγμή που σπούδαζα ήταν κάτι νέο και στην Ολλανδία. Μια μέρα λοιπόν είδα ένα φυλλάδια και είπα, αυτό είναι για μένα. Πάντα μου άρεσε να οργανώνω, να κάνω τα πάντα πιο αποτελεσματικά, να υπολογίζω πώς λειτουργούν τα πάντα καλύτερα. Δεν ήξερα λοιπόν πως κάτι τέτοιο υπήρχε μέχρι τη στιγμή που είδα αυτό το φυλλάδιο και είπα ότι αυτό είναι που κάνω κάθε μέρα. Αυτή είμαι και για αυτό αγαπάω τόσο πολύ τη δουλειά μου. Είμαι πολύ τυχερή!
Τι θα συμβουλεύατε όσους έχουν μια ιδέα και θέλουν να την κάνουν πραγματικότητα;

Δεν είχα ακούσει για τις startups πριν πάω στο Orange Grove και μερικές φορές ακούω ότι οι άνθρωποι ξυπνούν με μία νέα ιδέα κάθε μέρα. Εάν κάνεις κάτι πρέπει πραγματικά να πιστεύεις σε αυτό, πρέπει να το αισθάνεσαι από μέσα σου. Θα υπάρξουν στιγμές που θα είναι εξαιρετικά δύσκολες, θα πρέπει να είσαι δυνατός και να κρατηθείς. Το σημαντικό είναι να έχεις πάθος και να πιστεύεις ότι η ιδέα σου θα αλλάξει τα πράγματα. Είναι καλό να πας στην αγορά, να μιλήσεις σε ανθρώπους. Όχι, να κλειστείς σε ένα γραφείο και να δημιουργήσεις κάτι που όλοι θα μισήσουν, επειδή δεν μίλησες ποτέ σε κάποιον πελάτη. Οι άνθρωποι θα πουν βέβαια ότι «αυτό δεν θα δουλέψει», αλλά πιστεύω ότι πρέπει να το δεις ως πρόκληση. Εάν επιμείνεις, οι άνθρωποι θα πουν τελικά «εάν το κάνουμε έτσι, τότε ίσως δουλέψει». Δεν θα πρέπει να απογοητευτείς, να είσαι σκληρός.

Ισχύει ότι εν μέσω κρίσης ευδοκιμούν τελικά οι νέες ιδέες;

Η καινοτομία έρχεται μέσα από την κρίση, οι άνθρωποι την ψάχνουν. Αρκεί μόνο να δει κάποιος πόσο τεράστια υποστήριξη λαμβάνουμε, δεν ξέρω εάν συμβαίνει αυτό στην Ολλανδία. Υπάρχουν τόσοι μέντορες που θέλουν να με βοηθήσουν και το κάνουν μόνο για μένα. Αυτό πιστεύω ότι είναι και εξαιτίας της κρίσης, ότι θέλουν δηλαδή οι άνθρωποι να βοηθήσουν.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Στόχος μου είναι πάω από πόλη σε πόλη, αρχικά Αθήνα, μετά Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια και σε άλλες πόλεις στα Βαλκάνια. Το όλο μοντέλο του Join Cargo θεωρείται επίσης ότι μπορεί να λειτουργήσει σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ήμουν πρόσφατα στην Ολλανδία, όπου εκφράστηκε ενδιαφέρον για να δουν εάν μπορεί να δουλέψει σε χώρες όπως η Κίνα και η Βραζιλία. Αυτή τη στιγμή βέβαια εστιάζω απόλυτα στην Ελλάδα, ας λειτουργήσει λοιπόν αυτός ο πρώτος χρόνος και μετά ας εξαπλωθούμε, ίσως και σε όλο τον κόσμο, ποιος ξέρει που θα τελειώσει όλο αυτό!

ΠΗΓΗ: huffingtonpost.gr